عیدگاه

کوچه‌ جهودهای مشهد کجا بود؟
عیدگاه ۶ با تابلوی سروش در گذشته محل استقرار و زندگی یهودیان بود که مردم به آن‌ها جهود (جدید) می‌گفتند و آن‌طور که سیدحسن طباطبایی هشتادویک‌ساله می‌گوید به‌نام جهود‌ها معروف بود.
حاج‌مرتضی، از طباطبایی‌های معروف عیدگاه بود
حاج‌آقا مرتضی روحانی‌ای بود که یک محله پشت‌سرش بود. راهی نماز که می‌شد، افراد پشت‌سر او راه می‌افتادند تا خود مسجد. موقع بیرون‌آمدن هم همه با احترام می‌ایستادند تا ابتدا حاج‌مرتضی بیرون برود.
عیدگاه محل برگزاری عید مشهدی‌ها بود
بنا به قولی که عامه ساکنان قدیمی عیدگاه نیز بر آن صحه می‌گذارند، در نوروز و سیزده فروردین به‌علت وجود باغ‌ها و مزارع سرسبز، این منطقه تفرجگاه اهالی مشهد و زائران حضرت رضا(ع) بوده‌ است.
۲۱ سال افطاری پربرکت در حسینیه طفلان مسلم
سنت افطاری حسینیه طفلان مسلم‌بن‌عقیل عیدگاه از ۲۱ سال قبل با یک نان و تخم‌مرغ ساده سرگرفت و تاکنون تعطیل نشده است.
مشهد به روایت عیدگاه
راسته کوچه عیدگاه به عنوان یکی از کهن ترین کوچه های شهر مشهد از منظر جغرافیایی در محدوده جنوبی حرم مطهر رضوی قرار گرفته است. این کوچه که بخشی از آن به موازات بازار رضا واقع شده اکنون میدان 17 شهریور و محدوده های اطراف آن را به ورودی باب الرضا(ع) حرم مطهر رضوی و با اندکی اغماض میدان بیت المقدس کنونی و فلکه آب قدیم وصل می کند.
گذری بر هشت گذر تشرف به حرم مطهر امام هشتم(ع)
عیدغدیر امسال طرح احیا و مرمت هشت گذر تشرف به حرم رضوی هم قوت گرفت؛ طرحی که قرار است با اجرای مبلمان شهری، فضای سبز، نورپردازی و ایجاد برخی امکانات موردنیاز زائران پیاده در قالب پروژه‌ سه‌ساله، جداره های شهری را سامان دهد.بر این اساس از میان شانزده کوچه تاریخی و هویت‌دار، در گام نخست هشت گذر تشرف ازجمله گذرهای «نوغان»، «مخابرات»، «آستانه‌پرست»، «حمام باغ و حوض امیر»، «شهیدسالاری مقدم»، «حاج‌نوروز»، «محمدیه» و « عیدگاه » مشخص شدند و برای شروع کار، با مداخله حداقلی و فضاآرایی، آسان‌سازی امکان تشرف زائران به سوی بارگاه حضرت رضا(ع) فراهم شد.
بهادرخان؛‌ کوچه‌ای به نام واقف حسینیه
کوچه بهادرخان در محله عیدگاه ، یادگار خاطرات ساکن دست‌ودل‌بازش است؛ کوچه‌ای که براساس گفته‌ احمد نادر، دست‌کم صدسال است که به نام بهادرخان شناخته می‌شود. بر اساس شنیده‌ها، بهادرخان که از ثروتمندان این محله بود ، در این کوچه املاک زیادی داشت. او پیش از فوتش، کاروان‌سرا را وقف ساخت حسینیه کرد. با کمک مالی خیران، ساخت‌وساز در دهه30 شروع شد. این حسینیه به یاد واقفش به نام بهادرخان شناخته می‌شود.