ارج نهادن به مقام موسیقی مقامی

سید مصطفی بهشتی - در زندگی شلوغ و پردغدغه امروز ما، آرامش نعمتی است که کمتر به دست می‌آید و هنر و موسیقی همان ابزار ارزشمندی هستند که می‌توانند برای دقایق و ساعتی این خلأ روزمره ما را پوشش دهند. اگر ما شنونده موسیقی سنتی ایرانی باشیم می‎‌توانیم هر روزه ساز حال خود را با گوش دادن به این هنر کهن به خوبی کوک کنیم.امیررضا پیروی، یکی از هنرمندان جوان منطقه ما، است که در حوزه موسیقی سنتی فعالیت دارد و در این مسیر موفقیت‌هایی داشته که در ادامه بیشتر با او آشنا می‌شویم.

صدای موسیقی سنتی خانه پدر نوازنده‌ام کرد
کمی زودتر از امیرضا پیروی به محل قرارمان در دفتر کارش می‌رسیم، راهرو باریکی مقابل در ورودی کشیده شده و چند اتاق در این مسیر قرار دارد، از مقابل هر دری که عبور می‌کنیم صدای یک ساز به گوش می‌رسد، افرادی تمرین می‌کنند و برخی هم آموزش می‌بینند، جز شنیدن صدای موسیقی می‌توان سازها را هم که در فضای دفتر قرار دارد دید، آنچه بیشتر توجه ما را به خود جلب می‌کند، نمونه‌های ساخته شده سازها در ابعاد کوچک است که روی طاقچه‌ها قرار دارد. در حالی که به تماشای فضا نشستیم سوژه ما با سه سازی که در دست و بر دوش دارد وارد می‌شود تا گفت‌وگوی خود را آغاز کنیم.همه چیز برای امیررضا از پخش مداوم موسیقی سنتی ایرانی در خانه پدر شروع می‌شود، در گذر زمان گوش او با موسیقی انس می‌گیرد و در دوازده سالگی تصمیم می‌گیرد این فضا را به صورت جدی دنبال کند. خودش در این‌باه می‌گوید: « شناخت من از آهنگ تا سن دوازده‌سالگی در حد شنیدن بود، در آن زمان گروه‌هایی در بوستان ملت حاضر می‌شدند و نوازندگی می‌کردند که می‌رفتم و از نزدیک می‌دیدم. جالب است که تنها سازی هم که آنجا بود گیتار بود.

از پدرم خواستم برای من یک گیتار بگیرد تا کار کنم، اما وقتی از بازار برگشته بود ساز سنتی سنتور را گرفته بود که آن را نمی‌شناختم. این کار پدرم به این خاطر بود که دیده بود من در منزل موسیقی سنتی گوش می‌دهم و در این زمینه می‌توانم موفق‌تر باشم. آن خرید پدرم سبب شد تا اکنون بیش از 17 سال از رفاقت من با سنتور بگذرد.»سختی‌های انتخاب یک ساز تخصصی در اواخر دهه هفتاد دیگر موضوعی است که پیروی به آن پرداخته است و می‌گوید: «در آن زمان موسیقی به شکل فعلی در دسترس نبود، صدا و سیما به این موضوع توجه چندانی نداشت و رسانه‌های دیگر هم به شکل امروزی فعالیت نداشتند، بنابراین در چنین فضایی آشنایی با سازها و اینکه بتوان یک ساز تخصصی را انتخاب کرد کار سختی بود.»

موسیقی حد و مرز ندارد
این هنرمند جوان منطقه ما که اکنون در آستانه قدم گذاشتن به دهه چهارم زندگی خود است از آغاز فعالیتش در حوزه موسیقی تاکنون برای موفقیت در این مسیر تلاش بسیاری کرده است. با استادان مختلفی کار کرده و سال 92 اوج موفقیت او در هنرش بوده است، در حالی که فقط 22 سال سن داشته گروه موسیقی سنتی را به نوازندگی و سرپرستی خودش تشکیل داده و در جشنواره موسیقی نواحی کشور در کرمان حضور یافته و به کسب رتبه دوم کشوری موفق شده است. اکنون هم این تلاش ادامه دارد و با وجود اینکه او مربی موسیقی است؛ اما در دوره‌های آموزشی مختلف حضور پیدا می‌کند و معتقد است این هنر همواره چیزهای جدیدی برای آموختن دارد و یک هنر بی‌حد و مرز است.

امیررضا در ادامه گفت‌وگو درباره نحوه موفقیت در حوزه موسیقی می‌گوید: «من همچنان روز اولی را که در کلاس آموزش موسیقی حاضر شدم به خاطر دارم، از همان ابتدا هدف خود را بر این قرار دادم که روزی بتوانم مانند استاد خودم، شاگردان زیادی داشته باشم و موسیقی را به دیگران بیاموزم. طرز فکرم این نبود که فقط بخواهم یک ساز را برای پر کردن وقت خودم بزنم. بلکه دوست داشتم موسیقی را بیاموزم. چرا که یاد گرفتن موسیقی با آموختن یک ساز متفاوت است. الان هم به شاگردانم توصیه می‌کنم که سعی کنند با ابعاد مختلف این هنر آشنا شوند و آن را بشناسند. اگر یک نوازنده سازی را بزند که خودش دوست داشته باشد به طور قطع دیگران هم می‌پسندند، اما اگر خروجی کار خود فرد را راضی نکند توجه مخاطب را هم جلب نخواهد کرد.»

در ادامه این گفت‌وگو امیررضا پیروی به قیمت آلات موسیقی اشاره می‌کند و می‌گوید: «ما در 3 سال اخیر شاهد افزایش قیمت در بیشتر بازارها بودیم به طور قطع این اتفاق برای بازار آلات و سازهای موسیقی هم افتاده است، خوشبختانه افزایش قیمت برای سازهای سنتی و ایرانی کمتر و حدود 30 درصد بوده است؛ اما برای سازهای کلاسیک شرایط متفاوت است، قیمت برخی سازهای کلاسیک حتی تا 10 برابر هم افزایش داشته است به شکلی که خرید سازی مانند پیانو برای بیشتر جامعه دور از دسترس است.»

معرفی موسیقی خراسان به شهرهای مختلف کشور
پیروی در سال‌های اخیر برنامه‌های زیادی اجرا کرده است و در کنسرت‌های بسیاری در سراسر کشور به عنوان نوازنده حاضر شده است؛ اما نقطه اوج کار او اجراهای تخصصی موسیقی خراسان برای معرفی این سبک به مردم کشورمان است که در این باره می‌گوید: « موسیقی خراسان واقعا غنی است و جا دارد به همه کشور و حتی جهان معرفی شود، به همین دلیل گروهی از نوازندگان را دور هم جمع کردم تا موسیقی مقامی به‌ویژه موسیقی شرق خراسان را با یک تنظیم جدید و با حضور استادان دوتار شرق خراسان ارائه کنیم. جلسه‌های تمرین بسیاری برگزار کردیم و کار را در دو بخش ارائه می‌دادیم که ابتدا استادان به همان شکل کار خودشان را اجرا می‌کردند و سپس ما با یک تنظیم جدید کار را ارائه می‌دادیم. این کنسرت را به نقاط مختلف کشور بردیم که بسیار مورد توجه قرار گرفت و توانستیم این سبک اصیل را به افراد بسیاری معرفی کنیم.»امیررضا پیروی که در کنار نوازندگی، تنظیم آهنگ را هم انجام می‌دهد درباره وضعیت موسیقی مشهد می‌گوید: «به نظر من نسبت به فضای موسیقی مشهد کم‌لطفی می‌شود چرا که شما اگر نگاه‌های بیرون از شهر را به وضعیت موسیقی مشهد جویا شوید متوجه می‌شوید که شهر ما را به عنوان یک حوزه قوی موسیقی می‌شناسند، در اینجا ما شاهد حضور موزیسین‌ها و موسیقی‌دان‌های کار بلد و شناخته شده کشوری هستیم، آموزشگاه‌های فراوانی داریم و شهروندان ما شناخت مطلوبی از موسیقی دارند که همه این موارد نشان می‌دهد وضع موسیقی مشهد خوب است، شهر ما مهد فرهنگ و هنر بوده و هست و در این مسیر نام‌های بسیاری از مشهد به کشور معرفی شده‌اند؛ بنابراین نباید توانایی و استعداد شهرمان در این حوزه را نادیده بگیریم.»

پیروی در صحبت‌های پایانی خود درباره تأثیر شیوع کرونا بر موسیقی کشور می‌گوید: «کنسرت‌ها یکی از راه‌های ارتباط مردم با موسیقی است که متأسفانه در شرایط موجود امکان برگزاری آن نیست که این موضوع بر اقتصاد حوزه موسیقی تأثیر منفی زیادی گذاشته است. نکته دیگر درباره تعطیلی آموزشگاه‌های موسیقی در زمان کرونا است که به نظر من کار درستی نیست؛ چرا که اصلا آموزشگاه‌های موسیقی شبیه بقیه آموزشگاه‌ها در کلاس و به صورت جمعی برگزار نمی‌شود؛ بلکه در فضایی دو نفره دایر می‌شود و کمترین خطر را دارد . جا دارد مسئولان دانشگاه علوم پزشکی در این‌باره تجدیدنظر کنند، چرا که شاهد هستیم همین که آمار کرونا کمی بالا می‌رود آموزشگاه‌های موسیقی تعطیل می‌شود.»