50 سال خودیاری

 ماجرا به سال‌های 49 و 50 بازمی‌گردد. شرکتی خصوصی بعد از ساخت شهرک دانش، زمینی را برای احداث مسجد شهرک اختصاص داد و اهالی بدون هیچ چشم‌داشتی از مسئولان، به‌صورت «خودیاری» شروع به ساخت آن کردند. جمعیت کم بود و مسجد کوچکی هم بنا شد که جواب‌گوی نیاز مردم بود. وضعیت مسجد به همین شکل ماند تا اینکه با ساخت شهرک جانبازان و افزایش جمعیت، فضای مسجد دیگر پاسخ‌گوی اهالی نبود، به‎‌ویژه مراسم‌های دهه‌ اول و دوم شهادت حضرت فاطمه(س)، دهه محرم و دهه آخر صفر و دیگر برنامه‌های مذهبی آن‌قدر با استقبال مردم مواجه می‌شد که باید چاره‌ای برای آن اندیشیده می‌شد.

فرصت حضور آقای قرائتی را مغتنم شمردم

اطعام 28 صفر مسجد صاحب‌الزمان(عج) در خاطره اهالی و خیلی‌ها که از اطراف و اکناف بر سر سفره امام‌حسین(ع) نشسته‌اند، ماندگار شده است. مسجد پر و خالی می‌شود و سال‌هاست که عزاداران حسینی با حلیم نیشابور این مسجد آشنا هستند.

پیر و جوان ندارد؛ انگشت اشاره همه اهالی به سوی رستم‌علی امکانی 68 ساله است که از قدیمی‌های محله هست و از همان سال‌ها صفر تا صد مراحل ساخت مسجد قبلی و فعلی را با پوست و گوشت و استخوانش لمس کرد و به خوبی به‌خاطر دارد.

اواخر دهه 80 فکر گسترش مسجد در ذهن اهالی جرقه زد. همان موقع متوجه شدند که معلم قرآن، حاج آقای قرائتی، برای شرکت در جلسه‌ای به شهرداری منطقه 10 آمده است.
هیچ کس بهتر از حاجی امکانی عضو هیئت امنای مسجد نبود که راهی این گردهمایی ‌شود. او می‌گوید: «آقای قرائتی درباره ساخت 100 مسجد در حاشیه شهر با تخصیص اعتباری که مقام معظم رهبری داده بودند، صحبت می‌کرد. من هم از فرصت استفاده کردم و درباره مساحت کم مسجد محله‌مان اطلاعاتی دادم و گفتم با توجه به حجم علاقه‌مندان و جمعیت، فضای فعلی مسجد جواب‌گو نیست و برای برنامه‌های هیئت در مضیقه هستیم.»

پیش از تخصیص اعتبار، خودیاری مردم جریان داشت

سرانجام قرار بر این ‌شد چنانچه شهرداری وضعیت این مسجد و صحت گفته‌های مطرح شده را تأیید کند، اعتبار مورد نیاز برای بازسازی مسجد در اختیار اهالی قرار بگیرد. این اتفاق در زمان شهردار وقت مهندس محمد پژمان رخ داد و شورای شهر وقت نامه‌ای در این‌باره خطاب به شهرداری مرکز نوشت، اما در همین حین شهردار مشهد در شهریور 92 تغییر کرد و سیدصولت مرتضوی، سکان‌دار شهرداری شد.
به این ترتیب رصد کار ساخت و ساز مسجد صاحب‌الزمان(عج) در توس76/3 بر عهده حاج آقا خادمیان قرار گرفت که آن‌زمان مسئول رسیدگی به امور مساجد در شهرداری بود. آن‌طور که امکانی روایت می‌کند: او باید نظر می‌داد که آیا هزینه تعمیرات به مسجد بدهند یا اعتبار مورد نیاز برای ساخت دوباره.»

امکانی ادامه می‌دهد: «از روی نقشه تراکم جمعیت شهرک‌های ساخته شده در محدوده مسجد را به حاج آقا خادمیان نشان دادم. در نهایت نامه‌ای به شهرداری منطقه 10 زده شد تا در صورت تأیید، مراتب برای تخصیص اعتبار، نهایی شود.»
اما همه این پیگیری‌ها در حالی انجام شد که اهالی محله دست روی دست نگذاشته بودند، بلکه محکم و استوار، کار ساخت مسجد را به صورت خودیاری در دست داشتند. در این میان اولین بازدید مسئولان وقت شهرداری زمانی انجام شد که خاکبرداری زمین کلید خورده بود.

برو بیاها جواب داد

به گفته ‌امکانی، در همین حال برآورد هزینه‌ها انجام شد و شهرداری، آن‌ها را به سازمان اوقاف و امور خیریه ارجاع داد. اوقاف پسر حاجی امکانی را به عنوان ناظر پروژه معرفی کرد و اعتبار 180 میلیون تومانی برای مسجد در نظر گرفت. اما قرار بر این شد که با توجه به پیشرفت کار، اعتبار هزینه شود و هر بار پس از نظارت و بازدید میدانی، 40، 50 تومان به حساب مشترک هیئت امنای مسجد، واریز می‌شد.

هر چند برو بیاها و هزار خان ادارات گاهی خسته‌کننده می‌شد، اما آن‌طور که اهالی می‌گویند شهرداری وقت هم حمایت خود را از ساخت مسجد دریغ نکرد و زمین 270 مترمربعی مسجد در 3طبقه به‌صورت 100 درصد زیر بنا رفت. به‌طوری که اکنون مسجد صاحب‌الزمان(عج)جزو بهترین مساجد قاسم آباد است. طبقه اول؛ سرویس بهداشتی و آشپزخانه، طبقه دوم نمازخانه خانم‌ها و آقایان و طبقه سوم نیز برای برگزاری جلسه‌ها و کمیسیون‌ها، بسیج محله و خانه خادم مسجد اختصاص دارد.

روند تجهیز و تکمیل مسجد هنوز هم ادامه دارد. مناره‌های طلایی در نوبت نصب هستند که با توجه به اینکه مسجد درآمدزایی ندارد، پس از تأمین هزینه مورد نیاز از سوی اهالی و خیران، اقدام لازم در این باره نیز انجام خواهد شد.