اهمیت آموزش با جان انسان‌ها برابر است

هنگامی که حادثه‌ غیرمترقبه‌ای رخ می‌دهد با جمعیت بزرگی از افراد آسیب‌دیده روبه‌رو می‌شویم که حتی برخی از آن‌ها کوچک‌ترین کارهای امداد و نجات را نمی‌دانند. از دست دادن لحظه‌های حساس گاه سبب از بین رفتن جان یک انسان می‌شود. از این‌رو آموزش امری مهم است و جمعیت هلال احمر بخشی از فعالیت‌های خود را در زمینه آموزش همگانی متمرکز کرده است تا افراد بتوانند در زمان حادثه به خود و اطرافیانشان کمک کنند. 

محمدصادق توکلی ثانی، کارشناس آموزش‌های همگانی جمعیت هلال احمر، است که از سال90 وارد جمعیت هلال‌ احمر شده و آموزش آکادمیک را به عهده داشته است و در حال حاضر نیز آموزش همگانی به عهده اوست. با او که ساکن محله صارمی است گفت‌وگو کردیم تا از اهمیت آموزش برایمان بگوید.

اولین جرقه از زلزله بم آغاز شد

توکلی ثانی، کارشناسی عمران دارد و کارشناسی‌ارشد مهندسی مدیریت سوانح طبیعی. اما اینکه چطور وارد جمعیت هلال‌ احمر شده است نکته‌ جالبی دارد. او می‌گوید: سال82که زلزله بم رخ داد دانشجوی دوره کارشناسی در دانشکده کرمان بودم. دو روز بعد از حادثه به اتفاق دیگر دانشجویان به محل حادثه رفتیم. آنجا دلم حسابی از دیدن صحنه‌های دلخراش به درد آمد. با توجه به اینکه دانشجوی رشته عمران بودم اولین فکری که کردم این بود، چرا بناهای ما اصولی ساخته نشده‌اند که چنین خسارت‌هایی به بار می‌آید. 

دو روز بعد از زلزله بم به اتفاق دیگر دانشجویان به محل حادثه رفتیم. آنجا دلم حسابی از دیدن صحنه‌های دلخراش به درد آمد. با توجه به اینکه دانشجوی عمران بودم اولین فکری که کردم این بود، چرا بناهای ما اصولی ساخته نشده‌اند

بعد از پایان درسم برای انتخاب رشته ارشد بسیار تحقیق کردم تا بتوانم رشته‌ای را انتخاب کنم که هم به عمران نزدیک باشد و هم به امداد و جمعیت هلال‌احمر ارتباط داشته باشد. در آن سال‌ها دانشگاه شهید بهشتی به‌تازگی رشته مهندسی مدیریت سوانح طبیعی را آورده بود. با رتبه‌ای که داشتم می‌توانستم انتخاب‌های دیگری داشته باشم، اما ته ذهنم درگیر زلزله بم و زلزله زرند کرمان بود و اینکه بتوانم در زمینه کاهش آسیب و امدادرسانی به مردم کشورم فعالیت کنم. از این‌رو رشته تحصیلی‌ام را مدیریت بحران سوانح انتخاب کردم.

سنت‌شکنی در آموزش

توکلی بعد از فارغ‌التحصیل شدن برای اینکه به هدفش برسد، جمعیت هلال احمر را برای ادامه فعالیت‌هایش انتخاب می‌کند. او از سال90تا96در حوزه آموزش دانشگاهی فعال بود و در این باره توضیح می‌دهد: در آن زمان تازه دانشکده علمی کاربردی در سبزوار تأسیس شده بود و برای درس‌دادن رشته امداد و نجات به آنجا مراجعه کردم. با مطالعه سرفصل‌هایی که ارائه شده بود چندان موافق نبودم. زیرا آنچه مهم و کاربردی بود در سوانح و حوادث درس داده نمی‌شد و در مقابل درس‌هایی که کاربرد کمتری داشت ارائه می‌شد. به همین دلیل تغییری در ارائه درس‌ها دادم و به قولی سنت‌شکنی کردم و درس را از همان مباحث کاربردی که کمتر به آن پرداخته می‌شد شروع کردم.

اهمیت آموزش همگانی 

توکلی 6سال در دانشکده درس می‌‌دهد و در سال96 به ستاد جمعیت هلال‌ احمر منتقل می‌شود و در بخش آموزش همگانی مشغول فعالیت می‌شود. او درباره کارش می‌گوید: در تمام این سال‌هایی که در دانشکده درس می‌دادم تصور می‌کردم که اهمیت این آموزش به افرادی که وارد اجتماع می‌شوند کار بسیار بزرگی است، اما از زمانی که محل خدمت و مسئولیتم تغییر کرده است، نوع نگاهم به این موضوع تغییر پیدا کرده است. به نظرم آموزش همگانی همان‌‌قدر مهم و باارزش است که جان انسان‌ها مهم است و اهمیت دارد.

 آموزش همگانی همان‌‌قدر مهم و باارزش است که جان انسان‌ها اهمیت دارد

آموزش برای همه

توکلی درباره لزوم آموزش همگانی توضیح می‌دهد: از سال‌95 سیاست‌گذاری در زمینه آموزش به وجود آمده و جمعیت هلال‌ احمر شعاری را انتخاب کرده است با این عنوان «خانواده‌ آماده، جامعه آماده.» از سویی آموزش‌ها به سمتی سوق پیدا کرده است که همه افراد جامعه در هر رده سنی، جنسیتی، در هر سطح تحصیلات و با هر مدت زمانی که وقت آزاد دارند، بتوانند از آموزش‌هایی که در  زمینه سوانح و امداد و نجات داده می‌شود استفاده و در این دوره‌ها شرکت کنند. باتوجه به اینکه در حال حاضر بیماری کرونا سبب تعطیلی کلاس‌های حضوری شده است آموزش‌ها از طریق سایت https://khadem.ir/   برای علاقه‌مندان بارگذاری می‌شود و می‌توانند از این طریق در کلاس‌ها حضور پیدا کنند و آموزش‌ها را دنبال کنند. اما متأسفانه فقط 10درصد مردم آموزش را ضروری می‌دانند، امیدوارم در چند سال آینده این 10درصد افزایش پیدا کند و مردم به این درک و ضروریت برسند.

توکلی آموزش را به سمت خانواده‌اش برده و در این باره می‌گوید: درباره چینش صحیح وسایل در منزل و... آموزش‌هایی را که می‌دانستم لازم است به اطرافیان ارائه داده‌ام. البته مادر و خواهرم پرستار هستند و با این آموزش‌ها بیگانه نیستند. همچنین به همسرم تمام آموزش‌ها را داده‌ام تا بتواند در مواقع ضروری از آن استفاده کند.