کد خبر: ۱۳۹۷
۲۳ شهريور ۱۴۰۰ - ۰۰:۰۰

«جنبش رحیل»، ‌راهکار جوانان محله خواجه ربیع برای پرکردن جای خالی مسئولان در محله‌شان است

جنبش رحیل، سال 1396 از سوی فعالان فرهنگی برای جبران جای خالی مسئولان دغدغه‌مند در محله خواجه‌ربیع شکل‌گرفته و برکات فراوانی داشته است.ناصر مرادیان و دوستانش با راه‌اندازی «جنبش رحیل» در محله خواجه ربیع، فارغ از همه بازی‌های سیاسی آستین همت بالا زده و با تمام وجود برای رفع مشکلات و مسائل محله، مجاهدت می‌کنند.

جنبش رحیل، سال 1396 از سوی فعالان فرهنگی برای جبران جای خالی مسئولان دغدغه‌مند در محله خواجه‌ربیع شکل‌گرفته و برکات فراوانی داشته است. باوجود تأکیدات مکرر رهبر معظم انقلاب به‌عنوان راهنمایی بصیر و باتجربه برای بهره‌گیری از ظرفیت عظیم و بی‌بدیل جوانان در اداره امور در سطوح خرد و کلان که بیانیه گام دوم انقلاب نیز سندی محکم بر این مدعاست، متأسفانه همچنان شاهد بی‌مهری‌ها و جدی نگرفتن آنان از سوی برخی مسئولان هستیم. بااین‌حال، برخی جوانان دلسوز و دغدغه‌مند از پای ننشسته و همچنان فعالانه درصحنه خدمت به مردم حضور پررنگ دارند. مانند ناصر مرادیان و دوستانش که با راه‌اندازی «جنبش رحیل» در محله خواجه ربیع، فارغ از همه بازی‌های سیاسی آستین همت بالا زده و با تمام وجود برای رفع مشکلات و مسائل محله، مجاهدت می‌کنند.

 

جنبش رحیل درصدد اقدامات ریشه‌ای و بلندمدت است

این جوان 28ساله که دانش‌آموخته رشته برق و جزو کسبه محل است، می‌گوید: من از زمان تولد ساکن محله خواجه ربیع هستیم و در این مدت با خلأها و آسیب‌های این محله آشنایی پیداکرده‌ام. مسائل متعدد فرهنگی، اقتصادی و امنیتی در منطقه وجود دارد که هیچ کاری برای رفعشان انجام‌نشده یا به‌صورت کوتاه‌مدت و بی‌ثمر بوده است و از سوی دیگر، فعالان دغدغه مند که اغلب نوجوان و جوان هستند، نادیده گرفته‌شده و از ایده‌ها و ظرفیتشان استفاده نمی‌شود. بنابراین تصمیم گرفتیم با راه‌اندازی «جنبش رحیل»، تا حد امکان این خلأ را رفع و تحولی در وضعیت منطقه ایجاد کنیم.

او ادامه می‌دهد: این جنبش که متشکل از ائمه جماعات، نخبگان، فعالان فرهنگی و هیئت‌های منطقه است، به‌طور رسمی از سال 96 آغاز به کارکرد اما چند سال پیش از آن برخی دوستان ما که دیگر در این محل نیستند، درباره آن تحلیل و برنامه‌ریزی داشته‌اند. بزرگ‌ترین مانع راه‌اندازی این جنبش نیز گذشته از بی‌توجهی مسئولان که اعتبار اعتمادی برای کم‌سن‌ها قائل نیستند، منیت‌ها، تعصبات و افکار پوسیده برخی افراد و تشکل‌ها بود که باوجود اذعان به‌ضرورت تشکیل این جنبش، دعوتمان را نپذیرفتند.

بزرگ‌ترین مانع راه‌اندازی این جنبش منیت‌ها، تعصبات و افکار پوسیده برخی افراد بود که باوجود اذعان به‌ضرورت تشکیل این جنبش، دعوتمان را نپذیرفتند

 

کرونا؛ فرصتی برای همدلی

مرادیان با اشاره به اینکه جنبش رحیل تاکنون درزمینه‌های مختلف فرهنگی، اجتماعی، ورزشی و سیاسی فعال بوده است، اضافه می‌کند: بیشترین نمود فعالیت‌های ما در عرصه مذهبی است که موردعلاقه مردم نیز هست. از طرفی باوجود جنبش شیوع کرونا برای ما به فرصتی برای اتحاد و همدلی هرچه بیشتر با مجموعه‌ها و مساجد منطقه تبدیل شد چراکه بیشتر مراسم‌ها را به‌‌طور مشترک و در سطحی وسیع برگزار می‌کردیم. درزمینه اشتغال‌زایی هم ورود کرده‌ایم اما تداوم و رشد آن نیازمند همکاری سازمان‌های مربوطه است.

 

ما دستگیر می‌کنیم مسئولان آزاد می‌کنند

این فعال اجتماعی در ادامه به مشکلات منطقه اشاره می‌کند: یکی از مسائل اساسی محله خواجه ربیع ناامنی است که باوجود پیگیری‌های رسمی و مکرر از نیروی انتظامی، شهرداری و ...، همچنان پارک‌ها و فضاهای سبز منطقه، محل تجمع افراد شرور و بزهکاران یا فروش مواد مخدر و امور نامشروع است و حتی بااینکه در مواردی ضابط قضایی ما افراد را دستگیر و تحویل نیروی انتظامی می‌دهد، چند روز بعد می‌بینیم که آزادشده و به کارهای خلافشان ادامه می‌دهند.

مرادیان بابیان اینکه تاکنون هیچ کاری با پشتوانه برنامه‌ریزی مستمر و مؤثر در راستای جبران فقر فرهنگی منطقه انجام‌نشده است، بیکاری، اعتیاد و کارتن‌خوابی، فسادهای گروهی و... را از دیگر آسیب‌های محله خواجه ربیع نام می‌برد و می‌گوید: اکنون دیگر فروش مواد مخدر به نوجوانانی رسیده که به وسیله والدین معتاد به کار گرفته می‌شوند. از طرفی افراد معتادی که موفق به ترک شده‌اند، خودشان مشتاق و دغدغه‌مند هستند تا به دیگران کمک کنند اما بستری ولو در حد یک کمپ ساده برایشان فراهم نیست.

مسئولان سطحی با جوانان فعال برخورد نکنند که ایده‌ها و استعدادهایشان زیردست و پای هیئت‌امنای سن بالا و ناآشنا با مسائل روز، دفن شود

 

مهم‌ترین آسیب، نادیده گرفتن استعدادهای منطقه است

او ضمن گله از برخی اقدامات که به‌طور موقت و باانگیزه‌های سیاسی در منطقه انجام شده است، ادامه می‌دهد: خودمان هم که از جنس همین مردم و دلسوزشان هستیم و می‌خواهیم برایشان کارکنیم، اما حمایت نمی‌شویم و چون حیطه اختیاراتمان بسیار محدود است، کارهایمان سود چندانی ندارد.

این فعال اجتماعی با تأکید بر اینکه مهم‌ترین آسیب، ناشناخته بودن فعالان و استعدادهای منطقه و یا نادیده گرفتن آن‌هاست، ادامه می‌دهد: ظرفیت‌های بسیاری در اینجا وجود دارد که فقط باید احیا شود؛ حداقل انتظار ما از مسئولان این است که به فرموده رهبر معظم انقلاب، به جوانان اعتماد کنند و بگذارند پای‌کار بیایند؛ این‌قدر سطحی با جوانان فعال برخورد نکنند که ایده‌ها و استعدادهایشان زیردست و پای هیئت‌امنای سن بالا و ناآشنا با مسائل روز، دفن شود. طرح و برنامه‌های ما را ببینند و حرفمان را بشنوند تا با کمک هم آسیب‌های منطقه را کاهش دهیم. به‌ویژه در مسائل اقتصادی به‌راحتی می‌توانند کمک کنند تا ما تشکل‌های محلی به درآمدزایی و خودکفایی برسیم و خودمان برای مردم و رشد منطقه هزینه کنیم.

به گفته مرادیان مساجد امام حسین(ع)، حجت، صاحب‌الزمان(عج)، مهدیه، هیئت انصارالحجه، امام صادق(ع)، انصارالصادق و چهارده معصوم از اعضای ثابت و فعال جنبش رحیل هستند.

ارسال نظر