کد خبر: ۱۴۹۵
۰۱ مهر ۱۴۰۰ - ۰۰:۰۰

دیدار دوباره در بهشت

آن‌ها زمان پیروزی انقلاب به مشهد آمدند و در طرق ساکن شدند. محمدحسین پسر بزرگ خانواده سرش در لاک خودش بود. پسری که در گچکاری مسجد پیغمبر مشارکت کرد. محمدحسین سال ۶۰ به جبهه رفت و در سال ۶۱ شهید شد. محمدمهدی تازه به جبهه رفته بود که خبر شهادت برادرش را به او دادند. محمد مهدی هم سال ۶۳ به شهادت رسید. پسری که پیکرش پس از ۱۳ سال گمنامی به آغوش مادر باز‌گشت. حالا پس از ۳۶ سال دوری مادر به فرزندان شهیدش پیوست تا این هجران طولانی پایان یابد.

 سال گذشته مادر شهیدان محمدحسین و محمدمهدی رضاییان، پس از ۵ سال تحمل بیماری دعوت حق را لبیک گفت و به دیدن فرزندان شهیدش شتافت.
۲ شهید از خانواده رضائیان بخشی از هویت محله طرق هستند. کسانی که جزو اولین نفراتی بودند که از این شهرک پس از حضور در جبهه به دیدار حق شتافتند و نام شهید را به طرق آوردند. آن‌ها زمان پیروزی انقلاب به مشهد آمدند و در طرق ساکن شدند. 

محمدحسین پسر بزرگ خانواده سرش در لاک خودش بود. پسری که در گچکاری مسجد پیغمبر مشارکت کرد. محمدحسین سال ۶۰ به جبهه رفت و در سال ۶۱ شهید شد. محمدمهدی تازه به جبهه رفته بود که خبر شهادت برادرش را به او دادند. محمد مهدی هم سال ۶۳ به شهادت رسید. پسری که پیکرش پس از ۱۳ سال گمنامی به آغوش مادر باز‌گشت. 

حالا پس از ۳۶ سال دوری مادر به فرزندان شهیدش پیوسته است تا این هجران طولانی پایان یابد. کبری زواری روز شنبه ۱۷ خردادماه سال ۹۹ از دنیا رفت و پیکرش در قطعه والدین شهدا در بهشت رضا به خاک سپرده شد. بسیاری از اهالی طرق با شنیدن این خبر تلخ، عزادار همسایه چهل ساله خود شدند و با حضور در مراسم تشییع پیکر این مادر شهید در بهشت رضا و همچنین شرکت در مراسم یادبودش در مسجد پیغمبر(ص) یاد او را گرامی داشتند.


مسجد پیغمبر(ص)

ساکنان قدیمی خیابان ولیعصر می‌دانند که مسجد پیغمبر(ص) به دلیل اینکه شهید محمدحسین گچ کاری مسجد را انجام داده بود برای مادرش معنویت خاصی داشت و هر وقت در مسجد حاضر می‌شد به یاد ۲ پسر شهیدش می‌افتاد. 

یکی از اهالی خیابان ولیعصر از خصوصیت اخلاقی زواری می‌گوید: «مدت‌های زیادی بود او را ندیده بودم، اما به یاد دارم که همیشه با خوش‌رویی با همه برخورد می‌کرد. مرحومه زن مؤمنی بود. هرگز ندیدم پشت کسی سخن بگوید و از کسی بدگویی کند. از دیگر خصوصیاتش خیرخواهی برای همه بود.»


صبر در راه ایثار

رضا رضاییان، آخرین فرزند این خانواده، در حاشیه مراسم یادبود مادر خود به شهرآرامحله از صبوری مادر خود می‌گوید: «مادرم همواره مشکلاتی که در زندگی برایش رخ می‌داد به خدا توکل و صبر پیشه می‌کرد به همین دلیل بین بانوان طرق به صبوری معروف بود.»
رضاییان با اشاره به شهادت ۲ برادر بزرگش ادامه می‌دهد: «ماحصل زندگی پدرم که حالا ۹۰ سال سن دارد و بیمار است با مادرم ۴ پسر و ۳ دختر بود که ۲ پسر اول آن‌ها در سنین جوانی به شهادت رسیدند. مصائب زیادی در زندگی برای مادرم رخ داد که مهم‌ترین آن‌ها شهادت ۲ برادر بزرگم بود. 

محمد مهدی سال‌ها مفقود‌الاثر بود و مادرم برای بازگشتش ۱۳ سال انتظار کشید تا اینکه در نهایت پلاکش در جزیره مجنون پیدا شد

محمد حسین تنها ۱۷ سال سن داشت که در کوشک شهید شد و محمد مهدی نیز در هجده سالگی به شهادت رسید. البته محمد مهدی سال‌ها مفقود‌الاثر بود و مادرم برای بازگشتش ۱۳ سال انتظار کشید تا اینکه در نهایت پلاکش در جزیره مجنون پیدا شد و او راه به ما تحویل دادند.»

پسر مرحومه زواری از علت فوت مادر خود توضیح می‌دهد: «مادرم از سنین جوانی مشکل تراکم استخوان پیدا کرد. او در سال‌های اخیر شرایطش رو به وخامت رفت طوری که دیگر توان راه رفتن نداشت. افزون بر این مشکل کلیوی نیز پیدا کرد و متأسفانه حالش رو به وخامت رفت.»


خاطره یک دیدار

حضور یک میهمان ویژه در فروردین ۹۶ خاطره جاویدان از خانواده رضاییان در ذهن اهالی طرق به جای گذاشته است. برادر شهید از میهمان ویژه والدین خود می‌گوید: «روز ۸ فروردین سال ۹۶ اطلاع پیدا کردیم مقام معظم رهبری برای دیدن پدر و مادرم به منزل ما خواهند آمد. همه از حضور رهبری در منزل پدرم غافلگیر و بسیار خوش‌حال شدیم. رهبری در مدتی که در منزل ما بودند از والدینم عیادت و با آن‌ها احوال‌پرسی کردند.»

برادر شهیدان رضاییان در انتها ضمن قدردانی از حضور مردم طرق در مراسم مادر خود می‌افزاید: «مادرم ۴۰ سال در خیابان ولیعصر شهرک طرق زندگی کرد. در تمام این سال‌ها به ویژه پس از شهادت برادرانم مردم اینجا لطف زیادی به ما داشتند. همسایه‌ها در زمان بیماری مادرم مدام جویای احوالش می‌شدند و او را تنها نگذاشتند. از اهالی طرق بابت رفتار خوبی که با مادرم داشتند و ارزشی که به مقام خانواده شهدا می‌گذارند، قدردانی می‌کنم.»

ارسال نظر