بازارمان کساد است کاممان تلخ

سایه کرونا بر سر مشاغل و صنف‌های مختلف، کاسبان بسیاری را با مشکلات فراوان همراه کرد. در این میان مغازه‌های فروش لوازم قنادی و برگزاری جشن هم که تعدادشان در محله آبکوه کم نیست آسیب دیدند. کرونا بر این حرفه تأثیر مستقیمی داشت، چراکه مردم از برگزاری جشن و دورهمی منع شدند و بساط شیرینی و پذیرایی برچیده شد. 

بعضی قنادی‌ها می‌گویند اگر وضعیت کنونی ادامه‌دار شود، آن‌ها مجبور به تغییر شغل خواهند شد. نمی‌توان جلوتر از زمان حرکت کرد اما می‌توان امیدوار بود کرونا هرچه زودتر بار سفر ببندد و وضع این مشاغل به روزگار سابق خود برگردد.

تهیه کالا به اندازه فروش

حمید صنعتی که مغازه‌ بزرگی از لوازم قنادی دارد می‌گوید: «کرونا که آمد برگزاری جشن‌ها و مهمانی‌ها هم بسیار کمرنگ شد. اکنون کمتر کسی است که برای تهیه وسایل قنادی به ما مراجعه می‌کند. در گذشته مدرسه‌ها و اداره‌ها هم برای برگزاری مراسم‌های مختلف و تهیه وسایلی مانند لیوان و ظروف یکبار مصرف نزد ما می‌آمدند. اکنون از آن‌ها هم خبری نیست. اجاره‌ها و هزینه‌ها زیاد است و در مقابل درآمدهایمان بسیار کم. با هر اعمال محدودیتی صنف ما نیز تعطیل شد. اما بانک‌ها تعطیل نشدند و چک‌هایمان برگشت خورد. 

کسی حرف ما را نمی‌شنود و کاری هم برای کاسبان آسیب‌دیده از کرونا نمی‌‌کنند

کسی حرف ما را نمی‌شنود و کاری هم برای کاسبان آسیب‌دیده از کرونا نمی‌‌کنند. از طرف دیگر اجناسی که می‌خریم قیمت گرانی دارد و ما مجبوریم با قیمت بالا به مشتری بفروشیم. در نتیجه مشتری شاکی می‌شود و حتی از خرید کالای موردنظرش منصرف می‌شود. در واقع راه درآمد ما از بین رفته و فروش مناسبی نداریم. حتی از پس هزینه‌های معمولی خود برنمی‌آییم. 

از آنجایی که مصرف این لوازم کم شده است نمی‌توان خطر کرد و سرمایه خود را مانند گذشته به خرید جنس اختصاص داد. به همین دلیل باید به اندازه کم بخریم و این موضوع سبب می‌شود اجناس را به قیمت کلی به ما نفروشند. ضمن اینکه هزینه مسیر در هر بار رفت و آمد برای خرید هم به آن افزوده می‌شود.»

تعطیلی و کسادی

هاشم جعفری یکی دیگر از کاسبان این صنف است. او هم دل خوشی از وضعیت حاضر ندارد. می‌گوید: «در این مغازه وسایل مورد نیاز تهیه کیک و شیرینی مانند خامه، شکر و... نگهداری و فروخته می‌شود. بعضی از این مواد تاریخ انقضا دارد و اگر به موقع به فروش نرسد برای ما ضرر محسوب می‌شود زیرا باید آن را دور بریزیم. 

در شرایط کنونی کاسبان حال و روز خوبی ندارند. هزینه‌ها و اجاره‌های سرسام‌آور ما را از پا در می‌آورد. نه‌تنها ارگانی از ما حمایت نکرد بلکه قطع‌شدن برق نیز مشکل دیگری برای ما ایجاد کرد. همان زمان به دلیل خراب‌نشدن محصولات به ناچار موتور برق خریدم که هزینه بسیاری داشت و در این وضعیت که درآمدمان بسیار کم است خرجی اضافه بود. محصولات دیگر مانند آرد و شکر نیز با افزایش قیمت رو‌به‌رو بوده است. 

در حال حاضر دیگر نه از برگزاری جشن و مراسم خبری است و نه آموزشگاه‌های آشپزی مانند گذشته هنرجو دارند. شرایط اگر این‌گونه پیش رود مجبور به تغییر شغل خواهیم شد.»