جا پای مادر

دینا جباری متولد سال1385در محله شهیدکریمی است. او ورزش کاراته را از مهدکودک شروع و تحت حمایت‌های مادر به‌سرعت پله‌های ترقی در این ورزش را طی می‌کند.
خودش می‌گوید: مادرم به‌طور حرفه‌ای در ورزش تکواندو فعالیت داشت و کمربند مشکی این ورزش را دارد. این موضوع در علاقه من به ورزش کاراته تأثیر زیادی داشت. با حمایت‌های مادرم بعد از مهدکودک ورزش کاراته را ادامه دادم و از هفت‌سالگی به‌طور جدی پیگیر این ورزش شدم و در باشگاه ثبت نام کردم. 8سالی است که کاراته را به‌طور حرفه‌ای در یک باشگاه و زیر نظر خانم صدرالحافظین ادامه می‌دهم.

کسب 2مدال طلای بین‌المللی

دینا در مدت 8سال ورزش حرفه‌ای، مدال‌های رنگارنگی را در مسابقات استانی، کشوری و بین‌المللی کسب کرده است. خودش می‌گوید: سال1392 برای اولین‌بار در مسابقات کاراته استان شرکت کردم و مقام سوم را به دست آوردم. از آن‌زمان تا به امروز در رقابت‌های مختلف کاراته استانی، کشوری و بین‌المللی حضور داشتم. حاصل این حضور، کسب 25مدال رنگارنگ است. از این 25مدال 5مدال طلای کاراته کشوری و 2مدال طلای بین‌المللی هستند.

با شکست‌دادن چند حریف قدر به مرحله پایانی رسیدم و با شکست حریفی از کشور کویت مدال طلای مسابقات را به دست آوردم

او ادامه می‌دهد: سال1397برای اولین‌بار در مسابقات بین‌المللی کاراته که در تهران برگزار شد شرکت کردم. در این مسابقات علاوه‌بر نفرات برتر استان‌های کشور، حریفانی از کشورهای عراق، کویت، سوریه و کشورهای غرب آسیا حضور داشتند. با شکست‌دادن چند حریف قدر به مرحله پایانی رسیدم و با شکست حریفی از کشور کویت مدال طلای مسابقات را به دست آوردم. درمجموع کاتای تیمی نیز با برتری یافتن بر سایر تیم‌های حاضر مدال طلای تیمی را نیز به دست آوردیم. 

سال1398نیز با حضور در مسابقات بین‌المللی کاراته تهران و در کاتای انفرادی سومین مدال طلای مسابقات بین‌المللی کاراته را از آن خود کردم. همان سال نیز با حضور در لیگ کاراته‌وان که لیگ انتخاب برترین‌های کاراته کشور است شرکت و مدال برنز مسابقات را به دست آوردم. اما از سال1398 به دلیل شیوع کرونا مسابقات حضوری کاراته تعطیل شد و تا امروز نیز مسابقه‌ای برگزارنشده است. البته در این دوران توانستم مدال طلای مسابقات مسترکاپ تهران را که به‌طور مجازی برگزار شد به دست آورم.

نیازمند حمایت مسئولان هستیم

دینا بعد از کسب چند مدال طلای بین‌المللی برای مسابقات انتخابی تیم ملی به تهران می‌رود اما از رفتن به تیم ملی باز می‌ماند. او با یادآوری خاطره تلخ این مسابقه می‌گوید: 2سال قبل برای انتخابی تیم ملی به تهران رفته بودیم. حریف‌های قدری از سرتاسرکشور حضور داشتند. مسابقات انتخابی تیم ملی چند مرحله است. یکی از این مراحل اجرای کاتای انفرادی فنون کاراته بود. در مرحله پایانی با وجودی که رقیبم یکی از فنون (بوکوتای) را اشتباه اجرا کرد داور مسابقه امتیاز بیشتر را به او داد و او به‌عنوان نفر برتر برای عضویت در تیم ملی نوجوانان کاراته کشور پذیرفته شد. بعد از مسابقه من و مربی هرچه اعتراض کردیم هیئت داوران قبول نکردند. این تلخ‌ترین خاطره من از دوران ورزش حرفه‌ای کاراته بود.

دینا در پایان می‌گوید: ما ورزشکاران از هیچ تلاشی فروگذار نمی‌کنیم و از مسئولان هیئت کاراته استان نیز انتظار داریم که حمایت مادی و معنوی خود را از ما دریغ نکنند.