جوادیه؛ مدرسه سرپا، اما سوت‌وکور
از بین ۱۲ بنایی که هر‌خشت آن با نیت خیر مرحوم حاج‌اصغر عابدزاده بالا رفت و ساخته شد، بنای جوادیه نسبت به دیگر بنا‌ها حال‌وروز بهتری دارد. این بنا هم از روز‌های خوشی‌اش در زمانی که مرحوم عابدزاده زنده بود، می‌گذرد، اما این بنای شصت‌وپنج‌ساله با بازسازی‌های جدید وضعیتش از بنا‌هایی همچون فاطمیه که تخریب شده و سجادیه که به متروکه تبدیل شده است، بهتر است.
از آن دوران خوش، نمای بنا و کاربری آن تغییرات زیادی کرده است و تنها راه تشخیص این بنا با بنا‌هایی که در ابتدا ساخته شد، فقط طاق و در و پنجره‌های چوبی ورودی آن است. سری به جوادیه‌ای زده‌ایم که روزگاری در زمان آتش گرفتن مهدیه، پاتوق شمار زیادی از شاگردان این بزرگ‌مرد محسوب می‌شد و درِ آن هرساعتی از شبانه‌روز در خیابان طبرسی به روی مردم باز بود.
ساخت سومین بنا با کمک مردم
برخلاف مهدیه که مرحوم عابدزاده در زمین شخصی خودش ساخت، جوادیه در زمینی که با کمک‌های مردمی خریداری شد و با حمایت‌های مالی خیران ساخته شد. این بنا سومین بنایی بود که مرحوم عابدزاده تصمیم به ساختش گرفت و در کوچه جوادیه بنا را با استادکاری خودش بالا برد.
زمین ملکی این بنا به مبلغ ۱۷ هزار تومان با کمک‌های مردم خریداری و در سال ۱۳۳۱ بنای آن احداث شد.
این بنا زودتر و بی‌دردسرتر از بنا‌های قبلی ساخته شد؛ چراکه هم وضع مالی مردم بهتر شده بود و هم سختی‌های دوران اشغال کشور به‌وسیله متفقین به پایان رسیده بود، ضمن اینکه مردم تجربه مهدیه و عسگریه را برای برگزاری مراسم‌ها داشتند.
جوادیه از دیروز تا امروز
به‌محض اینکه زمین خریداری شد، مردم چادر‌ها را سراپا کردند و عزاداری‌ها و روضه‌خوانی‌ها در این بنا آغاز شد. این اولین کاربری جوادیه بعد از خریداری زمینش بود.
این روال تا چندسال حتی بعد از ساخت جوادیه ادامه یافت، اما با اتمام بنا، مرحوم عابدزاده تصمیم می‌گیرد جوادیه را به کلاس درس تبدیل کند. ۷ کلاس درس و یک نمازخانه ۶۰ متری در زیر بنای ۶۲۰ متری می‌سازد تا ملا‌های مکتب‌خانه در این کلاس‌ها به بچه‌های محله درس قرآن یاد بدهند.
کم‌کم جوادیه به کلاس درس علوم دینی تبدیل شد و طلاب دروس دینی و قرآنی در این مدرسه ساکن شدند
هم‌زمان با انقلاب و رفت‌وآمد طلاب به این مدرسه، کم‌کم جوادیه به کلاس درس علوم دینی تبدیل شد و طلاب دروس دینی و قرآنی در این مدرسه ساکن شدند و درس خود را دنبال کردند.
در بحبوحه انقلاب و سال۵۷ رژیم پهلوی این مدرسه را تعطیل می‌کند، اما بعد از انقلاب دوباره این مدرسه در اختیار طلاب قرار می‌گیرد.
بعد از چندسال از پیروزی انقلاب، جوادیه به آموزش‌وپرورش واگذار و تبدیل به کلاس درس دانش‌آموزان می‌شود. دانش‌آموزان ناحیه ۵ تقریبا تا سال ۹۳ می‌توانستند تا کلاس ششم در جوادیه تحصیل کنند، اما از ۵ سال پیش این مدرسه به‌دلیل ناامنی تعطیل می‌شود.
درِ جوادیه در ایام خاص باز می‌شود
بعد از تعطیلی مدرسه جوادیه، آموزش‌وپرورش مدرسه را به انجمن پیروان قرآنی که به نوعی بانی این مدرسه محسوب می‌شوند، واگذار می‌کند.انجمن پیروان قرآن با درخواست یکی از هیئت‌های معروف منطقه به‌نام هیئت خدام‌الحسین (ع)، جوادیه را به این هیئت واگذار می‌کند.
هیئت خدام‌الحسین (ع) بعد از بازسازی حیاط و تغییر آن به سالن مردانه و همچنین ادغام کلاس‌های درس به فضای خاص برای خانم‌ها، در ایام عزاداری و ولادت درِ جوادیه را به روی عموم باز و مراسم‌های خاصی را برگزار می‌کنند.
آتش‌سوزی و از بین رفتن نقاشی‌ها
از سقف‌های کنگره‌ای و نقاشی‌های خاصی که نقاشان بنام آن دوران روی دیوار‌های بنا کشیده بودند، اکنون هیچ اثری را پیدا نمی‌کنید. از اتاق‌های کوچکی که مرحوم عابدزاده در این بنا برای پرداختن به شیوه‌های نوین آموزشی بنا کرد نیز الان دیگر هیچ اثری باقی‌نمانده است.
زمان زیادی گذشته که این بنا در حادثه‌ای آتش گرفت و آتش از نقاشی‌های مذهبی کشیده شده برروی درودیوار بنا اثری باقی نگذاشت، اما آنچه شاهدان و همسایه‌های این بنا به‌یاد دارند، نقاشی زیبای ولادت تا شهادت حضرت‌علی (ع) برروی دیوار مدرسه بود که هنرمندانه کشیده شده بود.
حسینیه بجستانیهای مشهد سرپناه زائران مستمند 
بلالِ اذانگویم نیامد 