از پای دارِ مادر تا بام موفقیت در صنایع دستی
زینب یوسفی یکی از دانش‌آموختگان رشته صنایع دستی(گرایش فرش) هنرستان فنی و حرفه‌ای راه‌نور واقع در بولوار شاهنامه است. او که 22سال دارد، چندین بار در رشته‌های «بافت فرش» و «جاجیم بافی» عناوین برتر استان و کشور را از آن خود کرده است و یکی از بافنده‌های متبحر فرش در خطه توس و محله کلاته‌برفی به حساب می‌آید. او سال دوازدهم در رشته بافت جاجیم جشنواره هنرهای تجسمی استان آذربایجان شرقی شرکت می‌کند و رتبه دوم این مسابقات را به دست می‌آورد.
کسب رتبه دوم کشوری جاجیم‌بافی
زینب یوسفی، دارای رتبه دوم کشور در رشته جاجیم‌بافی در خانواده‌ای هنرمند و بافنده فرش به دنیا آمده و از همان کودکی با هنر فرش‌بافی آشنا شده است.
او می‌گوید: مادر و عمه‌ام در کار بافت فرش دستباف بودند. نشستن بر روی سکویی نه چندان مناسب و شانه‌زدن به تار و پود فرش برای ساعات طولانی، کاری بسیار سخت است و من بار‌ها و بار‌ها شاهد این بودم که چگونه مادرم با دردکمر و پا از پای دار قالی بلند می‌شود.
انجام کاری چنین سخت که انسان را از پای درمی‌آورد، فقط با عشق و علاقه ممکن است. روزی که بافت فرش تمام می‌شد، مادرم با نگاه کردن به هنری که آفریده، لبخندی بر لبانش نقش بسته و به من می‌گفت: «بافت فرش هنری است که نسل اندر نسل در خانواده ما وجود داشته و من امیدوارم تو نیز به این هنر اصیل و زیبا علاقه داشته باشی.»
در واقع نیز چنین بود و من وقتی لبخند رضایت مادرم را بعد از بافت فرشی زیبا می‌دیدم، به هنر دستان او غبطه می‌خوردم و همین عشق و علاقه باعث شد که در رشته صنایع دستی گرایش بافت فرش دستباف ادامه تحصیل بدهم. در سال یازدهم، رتبه دوم مسابقات فرش و جاجیم استان را به دست آوردم.
وی می‌افزاید: در سال دوازدهم (سال تحصیلی ۹۸-۹۷) نیز در رشته بافت جاجیم جشنواره هنرهای تجسمی تبریز شرکت کرده و رتبه دوم این مسابقات را به دست آوردم.
خاطره ماندگار از بازار فرش تبریز
رتبه دوم کشوری بافت جاجیم در سال دوازدهم، برای شرکت در جشنواره هنرهای تجسمی، به تبریز می‌رود و دیداری چندساعته از بازار فرش تبریز دارد.
وی در توضیح این مطلب می‌گوید: زمانی که قرار شد برای حضور در مسابقات کشوری فرش هنرستان‌های دخترانه به شهر تبریز برویم، چون قبل از آن وصف بازار فرش تبریز را شنیده بودم، دوست داشتم که حتما بازار تبریز را ببینم.
خوشبختانه راننده دربازدیدی چند ساعته ما را به بازار فرش تبریز برد و من برای اولین‌بار بازار پرشکوه فرش‌های دستباف تبریزی را از نزدیک دیدم. تنوع و زیبایی رنگ‌ها و نقش‌ها در این بازار به‌قدری بود که چشمان هر بیننده‌ای را خیره می‌کرد. در یکی از مغازه‌ها یکی از پیش‌کسوتان فرش تبریزی را دیدیم که با وجود سن وسال بالای ۸۰ سال، پای دارقالی نشسته و مشغول بافتن بود. دیدار چند ساعته از این بازار خاطره ماندگار و خوشی را در ذهنم به یادگار گذاشت و من هر وقت به یاد آن قالی‌باف پیر تبریزی می‌افتم، آرزو می‌کنم که کاش من هم زنده و سالم بمانم و بتوانم در همان سن وسال بافت فرش‌های نفیس را ادامه بدهم.
در آرزوی راه‌اندازی کارگاه قالی‌بافی
هدف زینب یوسفی در تولید فرش دستباف علاوه بر حفظ هنر فاخر ایرانی اصیل، ایجاد اشتغال برای زنان آسیب‌پذیر است، او می‌گوید: بسیاری از بانوان هنرمند به‌ویژه در بولوار شاهنامه و شهر تاریخی توس با بافت فرش دستباف و این هنر اصیل آشنا هستند اما به‌دلیل نداشتن سرمایه اولیه قادر به نشان دادن هنر خود در این زمینه نبوده‌اند. آرزو دارم با راه‌اندازی کارگاه قالی‌بافی حامی زنان آسیب‌پذیر جامعه باشم که شرایط اقتصادی سختی را تحمل می‌کنند.
حسینیه بجستانیهای مشهد سرپناه زائران مستمند 
بلالِ اذانگویم نیامد 