کد خبر: ۲۵۷۶
۰۲ اسفند ۱۴۰۰ - ۰۰:۰۰

کوچه‌ای با کاربری آموزشی در محله چهنو

هر معبری داستان خودش را دارد اما سرگذشت بعضی کوچه‌ها، شنیدنی‌تر است. کوچه شهید شیرودی2 یکی از همان گذرگاه‌های خاص است که 70، 80سال پیش تا چشم کار می‌کرد باغ توت و انگور بود و دیوارهای گلی و تک و توک خانه‌های ویلایی. اهالی آن هم بیشتر کشاورز و باغدار بودند و میوه بیشتر میوه‌فروشی‌های شهر از همین‌جا تأمین می‌شد.اما حالا این کوچه آسفالت و جدول‌کشی شده است و شلوغی و ترافیکی آن که خودروهای گذری باعث و بانی‌اش هستند دست کمی از ترافیک معابر اصلی ندارد. وجود چهار مدرسه قدیمی و بنای جعفریه که روزگاری محل آمد و شد طلاب جوان بود آن را به کوچه‌ای با سبک و سیاق آموزشی تبدیل کرده است.

هر معبری داستان خودش را دارد اما سرگذشت بعضی کوچه‌ها، شنیدنی‌تر است. کوچه شهید شیرودی2 یکی از همان گذرگاه‌های خاص است که 70، 80سال پیش تا چشم کار می‌کرد باغ توت و انگور بود و دیوارهای گلی و تک و توک خانه‌های ویلایی. اهالی آن هم بیشتر کشاورز و باغدار بودند و میوه بیشتر میوه‌فروشی‌های شهر از همین‌جا تأمین می‌شد.اما حالا این کوچه آسفالت و جدول‌کشی شده است و شلوغی و ترافیکی آن که خودروهای گذری باعث و بانی‌اش هستند دست کمی از ترافیک معابر اصلی ندارد. وجود چهار مدرسه قدیمی و بنای جعفریه که روزگاری محل آمد و شد طلاب جوان بود آن را به کوچه‌ای با سبک و سیاق آموزشی تبدیل کرده است.

 

بنای جعفریه که 51سال از عمرش می‌گذرد از آخرین یادگارهای مرحوم عابدزاده است. زمین این بنا را شادروان حاج حسین گچ‌پز ارض اقدس وقف کرده است و اکنون استفاده چندانی از آن نمی‌شود.

 

ملوک یزدی 80ساله و مادر شهید علی رستگار مقدم از قدیمی‌های محله است که پسرش در بیست‌سالگی در پاسگاه زید به شهادت می‌رسد.

 

دبستان دولتی دوره اول و دوم دخترانه سمیه از مدارسی است که اوایل پیروزی انقلاب اسلامی در این کوچه ساخته شد.

 

چراغ کارگاه رنگرزی سنتی با همان دم و دستگاه پاتیل و خم رنگرزی و کوره سفالی بیش از 60سال است که همچنان روشن است.
ارسال نظر