چابک سوار خراسانی گوی قهرمانی کشور را از سوارکاران پایتخت ربود

جوان‌ترین عضو تیم ملی سوارکاری است. دوبار موفق به شکست رکورد قهرمانی پرش با اسب شده است. یک‌بار در نوزده‌سالگی در مسابقات قهرمانی کشوری جوانان پرش با اسب اول می‌شود و بعد از 28سال جام قهرمانی را از دست پایتخت‌نشین‌ها می‌رباید .

دومین‌بار ‌در آبان‌ سال 1400 بعد از 48سال، طلسم سوارکاری خراسان رضوی را با دریافت مدال طلا می‌شکند و جام قهرمانی کشور در رده بزرگسالان را در این رشته ورزشی برای استان و مشهد به ارمغان می‌آورد. به جز یک دوره که این افتخار به همدانی‌ها رسید در این 48سال همیشه این جام قهرمانی به پایتخت‌نشینان تعلق داشته است اما سال گذشته امیرپارسا بهزادیان متولد1377 از «محله کوی دکتری» افتخار کسب این جام را به دست می‌آورد.

اسب‌سواری کنار ساحل

برای گفت‌وگو با این جوان ورزشکار قرار‌مان را دریک آکادمی سوارکاری می‌گذاریم. راه طولانی اما آدرس تقریبا سر راست است. در مسیر، درختان بوی دلچسب توت رسیده را در فضا پراکنده‌اند. با گذر از درِ بزرگ آهنی به فضای باشگاه اسب‌سواری وارد می‌شویم. اولین چیزی که در ورود توجه‌مان را به خود جلب می‌کند استخر بزرگ آفیروزه‌ای، اما بدون آب است و بعد ‌سالن‌های بزرگ وجود داردکه‌‌‌ اسب‌هایی در آن‌ها دیده می‌شوند.‌ 

امیر‌پارسا ‌را در اصطبل در حال سرکشی به اسب‌ها می‌بینیم. او از همان جملات اول از انس و الفتش به حیوانات می‌گوید و اینکه از ‌کودکی اسب برایش جذابیت بیشتری داشته است: «‌‌‌از ‌بچگی‌ که با خانواده به شمال می‌رفتیم یکی از بخش‌های جذاب سفر و بهترین خاطرات کودکی و نوجوانی‌ام، سوارکاری کنار ساحل دریا بود.» 

اما به گفته این قهرمان سوارکاری، اوج علاقه و رفتنش به سمت آموزش علمی و تخصصی اسب‌سواری به دوره نوجوانی‌اش برمی‌گردد. این علاقه و کشش او را به باشگاه سوارکاری در اطراف مشهد می‌کشاند.

اولین مقامم با اسب اجاره‌ای بود

وقتی پدر علاقه و اشتیاق امیرپارسا را برای سوارکاری می‌بیند، او را به یکی از باشگاه‌های‌ سوارکاری شهر برده‌ و با ثبت‌نام او در آن باشگاه‌ زمینه رشد استعداد امیرپارسای چهارده‌ساله را فراهم می‌کند‌: «‌‌اولین مربی ‌سوارکاری‌ام حمید نیکویی بود. 

درمجموع دو سال در آن باشگاه تمرین و آموزش دیدم بعد به باشگاه دیگری رفتم و ادامه تمریناتم در آنجا بود. سال93‌برای اولین‌‌بار در مسابقات استانی پرش با اسب در رده نوجوانان شرکت کردم‌. اگرچه در آن مسابقات مقامی به دست نیاوردم؛ اما سال بعد در همین مسابقات موفق به کسب ‌رتبه سوم قهرمانی استان شدم.»

خوشحالی اولین برد، برای امیرپارسایی که با امکانات کمتری نسبت به رقبا در آن مسابقه شرکت کرده، دوچندان بود: اسب خودم «اقبال» مناسب آن سطح از مسابقات نبود، برای همین مجبور شدم از اسب اجاره‌ای استفاده کنم. 

رقابت با اسب اجاره‌ای که با آن ارتباط عاطفی نداشتم در مقایسه با کسانی که ‌اسب خودشان را داشتند سخت‌تر بود

رقابت با اسب اجاره‌ای که با آن ارتباط عاطفی نداشتم در مقایسه با کسانی که ‌اسب خودشان را داشتند سخت‌تر بود، اما خدا را شکر موفق به کسب رتبه‌ سومی آن مسابقات شدم. درحقیقت شروع قهرمانی‌‌های استانی و کشوری من از همان رقابت کلید خورد.

سکویی برای فرداهای روشن

امیرپارسا از خاطراتی می‌گوید که به آغاز جوانی و شروع فعالیت حرفه‌ایش در رشته پرش با اسب برمی‌‌گردد. او سال96 با ‌اتمام هجده‌سالگی و ورود به دوره جوانی باید در سطح‌ بالاتر ی، مسابقه می‌داد. مسابقاتی که سخت‌تر از دوره‌های قبل بود: زمانی که در مسابقات قهرمانی کشور در رده نوجوانان شرکت کردم، اگرچه مقام چشمگیری به دست نیاوردم، اما جزو 20سوارکار اول آن دوره از رقابت‌ها بودم.

همان زمان به دقت مسابقات رده جوانان را که بعداز مسابقات ما بود دنبال می‌کردم؛ چون می‌دانستم سال بعد باید در این رده رقابت کنم. سطح این مسابقات در مقایسه با رده نوجوانان بالاتر بود‌. آن روز خیلی نگران شده بودم که از پس کار برمی‌آیم یا نه. 

سال بعد وقتی در مسابقات قهرمان کشور شرکت کردم، کسب مقام دومی خیلی برایم حیرت‌انگیز بود؛ چون اصلا به آن جایگاه و کسب سکو فکر هم نکرده بودم چه برسد که در آن جایگاه بایستم. این مقام دومی که در رده جوانان در سال1396 کسب کردم در حقیقت سکوی پرشی شد برای تمام مقام‌های قهرمانی‌‌ کشور که توانستم به دست بیاورم.

طلسمی که بعد از 28سال شکسته شد

سال97 ‌ امیرپارسا موفق مقام اولی در میان قهرمان کشوری رده جوانان، برتری در مسابقات بین‌المللیCSI ونفر شماره یک ‌مسابقات فستیوال اسب ایرانی می‌شود. از افتخارات بزرگ امیرپارسا بهزادیان و هیئت اسب‌سواری استان خراسان در این سال، برتری او در رده جوانان و در مرحله کشوری بود. جایگاهی که 28سال در چنته پایتخت‌نشین‌ها بود؛ اما مهر سال97 به همت بهزادیان طلسم این برتری‌ شکسته می‌شود. 

او در مقایسه امکانات پایتخت‌نشین‌ها و مشهد فقط به آمار بالای 600 باشگاه اسب‌سواری ثبت شده در تهران در مقایسه با شش، هفت باشگاه رسمی در مشهد اشاره کرده می‌کند.

اولین برد تاریخی در رده بزرگسالان

تیرماه سال1399 پای چپ امیرپارسا آسیب شدیدی دیده بود. با همان شرایط در مسابقات استانی شرکت کرده و مقام اول مسابقات پرش با اسب استانی در رده بزرگسالان را کسب می‌کند:در مسابقات کشوری آن سال هم شرکت کردم .در مسابقات قهرمانی کشور فقط 40سوارکار برتر از سرتاسر کشور اجازه حضور داشتند. در این مسابقات جزو 20نفر اول شدم که با توجه به نخستین تجربه حضور در آن سطح از مسابقات و ارتفاع موانع نتیجه خوبی بود.‌»

در سال 1400 هم در رده بزرگسالان مسابقات قهرمانی کشور برگزار شد. در آبان‌1400‌هم امیرپارسا ‌مقام اولی قهرمان کشور در رده بزرگسالان‌ را به دست می‌آورد.امیر‌پارسا از حساسیت و سنگینی این مسابقات می‌گوید. اینکه چطور پنج راند تنگاتنگ با رقبای خود از سرتاسر کشور را پشت سر گذاشته است تا با کسب مقام اولی در رشته پرش با اسب رکوردی حیرت‌کننده را بشکند. 

او به‌عنوان جوان‌ترین شرکت‌کننده در مسابقات قهرمان کشوری رده بزرگسالان، بعد از 48سال بالأخره جام قهرمانی را از دست تهرانی‌ها گرفته‌ تا افتخارش برای ورزش مشهد و استان خراسان‌رضوی بماند. نگاهی‌‌ به اسامی ‌نفرات دوم تا پنجم مسابقات قهرمان کشوری1400، نشان از کار بزرگ بهزادیان برای ورزش سوارکاری استان و حساسیت آن مسابقات دارد. ‌سوارکاران قَدر و پیشکسوتی چون داوود پوررضایی، مجید شریفی و... که هر کدام در این رشته ورزشی ‌حرف‌ها ی زیادی برای گفتن دارند‌. 

حالا بهزادیان به‌‌عنوان جوان‌ترین شرکت‌کننده آمده و جام قهرمانی که بیش از چهار دهه‌‌ در دستان پایتخت‌نشین‌ها بوده‌ را از آن خود کرده است. او همچنین همان سال در مسابقاتCSI هم شرکت می‌کند که با توجه به اینکه او به سن بزرگسالان رسیده بود، توانست در رده آخر(گراند پری) در ارتفاع پرش 145شرکت ‌‌و ‌مقام دوم را از آن خود کند.

شرط اول، داشتن آرامش

وقتی از بهزادیان راجع‌به اینکه درکل ورزش سوارکاری‌ ورزش آسانی است یا نه می‌پرسم می‌گوید: ورزش سوارکاری برخلاف تصور مردم آسان نیست. این ورزش نیاز به آمادگی جسمانی و به‌‌ویژه ذهنی زیادی دارد. من درکل شخصیت آرامی دارم و کمتر دچار هیجان و استرس می‌شوم، اما مسابقات در سطح قهرمان کشوری فشارهای خودش را دارد. 

در این رشته نه‌تنها جسم و ذهن خودمان را باید آماده کنیم که حیوان ‌هم به لحاظ جسمی، ذهنی و... باید آ‌ماده شود.اینطور برایتان بگویم ممکن است سوارکار مدت‌ها پیش در تمریناتش لحظه‌ای با حیوان بدرفتاری کرده باشد. 

ورزش سوارکاری برخلاف تصور مردم آسان نیست. این ورزش نیاز به آمادگی جسمانی و به‌‌ویژه ذهنی زیادی دارد

این احتمال وجود دارد که در مسابقه یک لحظه اسب آن رفتار خشن را به خاطر بیاورد و این موضوع کار دست سوارکار بدهد.یعنی به تلافی رفتار سوارکار ، وقت مسابقه با او همکاری نکند و این یعنی باخت آن هم بعد از مدت‌ها تمرین و تلاش.

اسب، حیوان فوق‌العاده باهوشی است. حسگر‌های دهانش به‌‌قدری حساس است که حتی از طریق ‌‌بندی که در دست سوارکار است می‌تواند ضربان قلب و میزان استرس او را حس کند و شاید برا‌ی همین است که ضرب‌المثلی بین اسب‌سواران وجود دارد که « هر کس پا در رکاب اسب بگذارد، اسب می‌داند او چند مرده حلاج است.»

نمایشی از شکوه

گفت‌وگو به پایان رسیده و برای گرفتن عکس‌ به سمت پیست سوارکاری راهی می‌شویم. در مسیر دالان اصطبل فضاهایی حدود 9متری با دیوار کوتاه برای نگهداری اسب‌های باشگاه سوارکاری تعبیه شده‌ است. جایگاه‌های سمت چپ هر کدام پنجره بزرگ همیشه باز‌ رو به محوطه سرسبز دارد. 

او یکی از قوی‌ترین و زیباترین اسب‌های باشگاه را انتخاب می‌کند. بعد از زین‌ کردن اسب‌‌ راهی پیست می‌شویم.20 الی 25دقیقه زمان می‌برد تا اسب برای اجرای نمایشیِ پرش از روی موانع آماده شود. مسابقه‌ای در کار نیست؛ اما همه آن‌هایی که در باشگاه هستند به تماشای شکوه و زیبایی حرکت‌های نمایشی اسب و سوارکارش ایستاده‌اند. کار عکاسی که به پایان می‌رسد، امیرپارسا آرام یک دور دیگر دور پیست می‌زند تا بدن اسب کم‌کم سرد و‌ برای استراحت به اصطبل برده شود.

دعوت‌ به تیم ملی

درست زمانی که کرونا شایع شد امیرپارسا هم به تیم ملی دعوت می‌شود. او می‌گوید:‌ ما اردوهای تیم ملی کشور را داشتیم، اما متأسفانه به‌دلیل قوانین قرنطینه‌ای که وجود داشت، اجازه ورود به دیگر کشورها را نداشتیم. پروسه‌ای سخت که اگر نخواهیم با اسب خودمان در مسابقات شرکت کنیم، هزینه‌های کرایه و نگهداری اسب بسیار زیاد است و قابل تقبل نیست. 

با این حال در سه سالی که در رده جوانان بودم به ا‌ردوهای تیم ملی دعوت شدم. در رده بزرگسالان در سال گذشته قهرمان کشوری را به دست آوردم، قرار بود سال‌1401 (2022) در کشور چین مسابقات آسیایی برگزار شود که حدود دو هفته قبل خبر ‌لغو این مسابقات آمد و ‌به‌دلیل شیوع دوباره کرونا در این کشور مسابقات به تعویق افتاد. 

یکی از چهار نفر اصلی اعزامی در این مسابقات من بودم.‌ مسابقاتی که هر چهار سال یک‌بار برگزار می‌شود و اول شدن در آن؛ یعنی برتری در مسابقات قهرمانی آسیا که بسیار ارزشمند است. او که حالا در مقام مربی، تربیت نوجوانان و جوانان را هم عهده دار‌است از اهداف و آرزوهایش می‌گوید. حضور در‌ مسابقات برون‌مرزی و بالارفتن پرچم ایران از آرزوهای بزرگش است.

بزرگ‌ترین آرزو

حضور در مسابقات برون مرزی و برتری در مسابقات آسیایی

سن بازنشستگی سوارکاران

رشته سوارکاری، رشته‌ای است که بیشتر به هوش و آمادگی ذهنی نیاز دارد. درکل سن بازنشستگی در این رشته بالاست. در المپیک2016 لندن، نیک‌اسکلتون در پنجاه‌وهفت‌سالگی‌ در این مسابقات مقام اول را کسب کرد.

والدین

بی‌تردید اگر امیرپارسا بهزادیان امروز در این جایگاه ایستاده است به برکت وجود پدر و مادری بوده که در همه لحظات حمایتگر او بوده‌اند، چه مادی و چه معنوی.

اسب و سوار

ویژگی سوارکاری این است که انسان و مرکب را متحد می‌کند. بنابراین موفقیت اسب و سوارکار به اتحاد و اعتماد ی است که بین سوارکار و اسبش برقرار است بستگی دارد. وقتی سوارکار در مسابقه‌ای برنده می‌شود انگار اسب هم مقام آورده است. چون تنها کافی بود اسب همراهی نکند.