نوجوان ووشوکار و بسیجی محله هدایت در عرصه فعالیت‌های اجتماعی نیز فعال است

از سال سوم دبستان، ورزش را در رشته ووشو به‌طور حرفه‌ای دنبال می‌کند. زینب عباس‌زاده متولد سال1384 است و در محله هدایت به دنیا آمده است. خودش می‌گوید: یکی از خوشبختی‌هایم این است که پدر و مادرم هر دو درکار ورزش و باشگاه‌داری بودند. 

کلاس سوم که ورزش ووشو را در باشگاه محله شروع کردم مادرم توران یعقوبی سرپرست باشگاه بود و مدیریت بخش خانم‌ها را برعهده داشت من هم بیشتر اوقات فراغتم را به همراه مادرم در باشگاه می‌گذراندم و تمرینات ورزشی ووشو را انجام می‌دادم. 

بیشتر از دیگر شاگردان تمرینات و آموزش‌های ورزشی را انجام می‌دادم به همین دلیل در انجام تمرینات و آموزش همیشه چند قدم جلوتر از بقیه بودم. در کنار ووشو به کیک‌بوکسینگ و تمرین با شمشیر و چوب نیز می‌پرداختم. مربی‌ها هم که شاهد علاقه‌ام به ورزش‌های رزمی‌ بودند ساعات بیشتری را با من تمرین می‌کردند.

همه این‌ها توان زیادی را از او می‌گرفته و گاهی اوقات به دلیل خستگی فقط به دنبال فرصتی برای چند دقیقه خواب و استراحت بوده است. با این حال هیچ‌گاه از ورزش خسته و دل‌زده نشده و روز به روز علاقه‌اش به ورزش بیشتر هم شده است.

افتخارآفرینی در اولین رقابت

عباس‌زاده در مدت کوتاهی توانست حضور خود به عنوان ورزشکار موفق را ثابت کند و به عنوان نماینده باشگاه در عرصه مسابقات مختلف حاضر و برای باشگاه محله افتخارآفرین شود. 

او می‌گوید: هنوز مدت زیادی از تمریناتم در ورزش ووشو نگذشته بود که به عنوان نماینده باشگاه در مسابقات باشگاهی مشهد انتخاب شدم. در اولین رقابت، حریف‌هایم را از میدان به در کردم و رتبه برتر مسابقات را به دست آوردم. در مسابقات استانی ووشو نیز چند رتبه اول، دوم و سومی‌ را کسب کردم. 

هنوز مدت زیادی از تمریناتم در ورزش ووشو نگذشته بود که به عنوان نماینده باشگاه در مسابقات باشگاهی مشهد انتخاب شدم

قبل از شیوع کرونا در مسابقات انتخابی کشوری که در مشهد برگزار شد نیز شرکت کردم و با وجودی که توانستم چند حریف قدر را شکست دهم در مرحله نیمه‌نهایی از حریفم شکست خوردم و مقام سوم مسابقات را کسب کردم.

لوح سپاس فعالیت‌های اجتماعی

زینب علاوه‌بر فعالیت ورزشی در حوزه فعالیت‌های اجتماعی نیز حضور فعالی دارد. او که عضو فعال پایگاه بسیج محله است در دوران کرونا به عنوان داوطلب در فعالیت‌های ضدکرونایی حضور داشته است. 

او می‌گوید: در دو سال کرونا چون باشگاه‌ها تعطیل بود با کمک پدرم در پارک‌ها و فضاهای باز تمرینات ورزشی‌ام را ادامه دادم تا آمادگی بدنی لازم را داشته باشم. همچنین به‌عنوان عضو بسیج پایگاه محله، همراه دیگر خواهران بسیجی در آزمایش‌های غربالگری کرونا و دادن اطلاعات لازم برای مبارزه با ویروس کرونا به شهروندان محله حضور داشتم. 

هر روز صبح با بروشورها، مایع ضدعفونی و ماسک به درب منازل شهروندان می‌رفتیم و اطلاعات لازم را در اختیار آن‌ها قرار می‌دادیم. با وجودی که خیلی‌ها با انجام این‌کار مخالف بودند، آن را به‌عنوان یک خدمت اجتماعی و کمک به همشهری‌ها و هم‌محله‌ای‌هایم ادامه دادم و خوشبختانه تا آخرین لحظه نیز سالم و سرحال بودم. دریافت لوح سپاس از فرمانده بسیج منطقه نیز به‌دلیل این موضوع خاطره‌ای فراموش‌نشدنی است.