نشان قهرمانی کشور بر سینه آتش‌نشان محله ایثار

وقتی اولین بار در میان همکاران آتش‌نشان خود سه تیر را به سمت تخته دارت پرتاب کرد، همه تعجب کردند چطور کسی که تجربه بازی در این رشته ورزشی را ندارد تیرها را یکی پس از دیگری نزدیک به هدف پرتاب می‌کند. در هر صورت، شیرینی اولین بازی و تشویق همکاران باعث شد ناخودآگاه به سمت این رشته ورزشی کشیده شود و اوقات فراغتش را با تمرین دارت پر کند.

نتیجه این تمرین‌ها کسب ده‌ها عنوان برتر در رقابت‌های مختلف ورزشی است. سید‌جعفر سیدی‌زاده در حالی که پانزدهمین سال حضور در سازمان آتش‌نشانی مشهد را می‌گذراند، به‌تازگی توانسته است مقام سوم لیگ برتر دارت کشور و رتبه سوم رنکینگ برترین قهرمانان دارت ایران را کسب کند. او ساکن محله ایثار است و اکنون خود را برای مسابقات برون‌مرزی آماده می‌کند.

طعم شیرین اولین رقابت

سال 1391 آتش‌نشانان ایستگاه شماره 18 به‌صف شدند تا سه تیر دارت را به سمت وسط صفحه پرتاب کنند. همه آتش‌نشانان اشتیاق داشتند در این رقابت شرکت کنند جز سید جعفر سیدی‌زاده که پیش از آن در دو رشته ورزشی دوومیدانی و فوتبال فعالیت می‌کرد. برای سیدی‌زاده این مسابقه جذابیت خاصی نداشت تا اینکه پس از دعوت همکارانش، تصمیم گرفت اولین‌بار این بازی را تجربه کند.

برخلاف تصور همکاران، هر سه تیری که سیدجعفر پرتاب کرد درست در مجاورت نقطه میانی صفحه قرار گرفت و شعف او و دیگر شرکت‌کنندگان را برانگیخت. این تجربه آن‌قدر به کام او شیرین آمد که تصمیم گرفت اوقات فراغتش را به تمرین دارت اختصاص دهد. در ادامه، علاقه او روزبه‌روز بیشتر و تمرینات باعث شد در فاصله کوتاهی، اولین مقام قهرمانی خود را در مسابقات دارت کسب کند.

شروع تمرینات حرفه‌ای

علاقه و سخت‌کوشی در تمرین‌ها ده‌ها مدال رنگارنگ برای او به ارمغان آورد. سیدجعفر می‌گوید: پس از اولین تجربه‌ بازی، هرروز در اوقات فراغت دارت را به عنوان یک سرگرمی دنبال می‌کردم تا اینکه پس از حدود سه هفته اعلام شد سازمان آتش‌نشانی قصد دارد مسابقات دارت درون‌سازمانی برگزار کند.

در این رقابت هم به انتظار پیروزی نبودم اما جمع امتیازاتم از همه بهتر شد و رتبه اول را به دست آوردم. پس از کسب این عنوان، مسئول برگزاری مسابقات پیشنهاد داد در رقابت‌های استانی دارت که قرار بود زیر نظر هیئت ورزش‌های همگانی استان برگزار ‌شود شرکت کنم. به نظر این مسئول، من استعداد خوبی در این رشته ورزشی داشتم. با اینکه سیدی‌زاده از حضور در رقابت‌های دارت استان مقامی به دست نیاورد، سبک صحیح پرتاب دارت را یاد گرفت و فهمید برای پیشرفت در این رشته ورزشی، به وسایل خاص این رشته ورزشی و تمرینات بیشتر نیاز دارد.

او می‌گوید: هرچند نتوانستم مقام بیاورم، در حاشیه آن متوجه شدم تیرهای دارتی که من با آن‌ها تمرین می‌کنم تفاوت زیادی با تیرهای حرفه‌ای مسابقات دارد. به همین علت، شروع کردم به خریدن تیرهای حرفه‌ای. به این نکته هم باید اشاره کنم که در سال 91 قیمت تیرهای دارتی که من با آن‌ها تمرین می‌کردم حدود 5 هزار تومان بود اما برای خرید تیرهای حرفه‌ای، نزدیک به 300 هزار تومان پرداخت کردم. پس از خرید تیرهای جدید تمریناتم را به طور جدی دنبال کردم به طوری که در طول روز، میانگین 3 ساعت تمرین می‌کردم.

علاوه بر این، در طول هفته، سه جلسه تمرینی به مجموعه ورزشی کارگران می‌رفتم، محلی که بازیکنان باسابقه دارت، به صورت گروهی تمرین می‌کردند. در هر صورت، حضور در این مجموعه باعث پیشرفت چشمگیر من شد به طوری که در دوره بعدی مسابقات قهرمانی استان، به مقام چهارم رسیدم، عنوانی که با آن به تیم منتخب استان برای شرکت در مسابقات قهرمانی کشور وارد شدم.

پیروزی در سطح کشوری

سیدی‌زاده با حضور در تیم منتخب استان رکوردی برای استان به دست آورد و در ادامه با حضور در مسابقات رنکینگ دارت ایران جایگاه هشتم را از آن خود کرد. او می‌گوید: اولین بار بود که مسابقات قهرمانی کشور را تجربه می‌کردم. با تیم استان راهی شیراز شدم. در این دوره مسابقات که استثنائا در سه ماده انفرادی، تیمی و دوبل برگزار شد، من در هر سه ماده توانستم به مقام قهرمانی برسم.

سیدی‌زاده اواخر سال 96 وقتی در اوج آمادگی بود و تیرهایش در بهترین جای صفحه می‌نشست، به‌شدت آسیب دید. این موضوع مدتی او را از حضور در مسابقات مختلف و رسیدن به تیم ملی دارت ایران دور کرد. می‌گوید: درست در شرایطی که در اوج آمادگی بودم، در حال انجام تست آمادگی جسمانی سازمان، به‌شدت مصدوم شدم.

پاره شدن رباط صلیبی پا غیرمنتظره بود و همه جریان‌های خوب بعدی را متوقف کرد. متأسفانه این اتفاق درست وقتی افتاد که شانس بسیاری برای حضور در اردوی آماده‌سازی تیم ملی ایران برای اعزام به مسابقات جهانی در ژاپن داشتم. البته شیرینی پیروزی‌های بعدی تلخی این ماجرا را از خاطرم برد.

دارت، ورزش کم هزینه

دارت تنها ورزشی برای سرگرمی و پر کردن اوقات فراغت نیست. یک ورزش حرفه‌ای است که در سطح جهان، مسابقات بین‌المللی آن برگزار می‌شود. سیدی‌زاده درباره ویژگی‌های این رشته ورزشی می‌گوید: ورزشکاران با پرتاب یک دارت به سمت صفحه هدف، تمرکز، مهارت و قدرت دست خود را به نمایش می‌گذارند. علاوه بر این، آرامشی که خیلی‌ها به دنبال آن هستند، با تمرین و ممارست در این رشته، به آن می‌رسند.

هم‌چنین به دلیل حس رقابتی که بین افراد ایجاد می‌کند، در محافل خانوادگی، محیط کار، ادارات و... تفریح خوب و سالمی به حساب می‌آید. بر خلاف بیشتر رشته‌های ورزشی، نیازمند فضای زیاد، امکانات متعدد و وسایل گران‌قیمت نیست و خیلی راحت می‌توان آن را برگزار کرد. هر مخاطبی را می‌تواند جذب کند. از نوجوان تا سالمند، همه می‌توانند این بازی را انجام دهند. در صورتی که به صورت انفرادی برگزار شود، فقط سه تیر می‌خواهد. حتی بسیاری از توان‌یابان می‌توانند با فراهم آوردن امکاناتی حداقلی، آن را در خانه انجام دهند.

مجموعه مدال‌های آقای آتش‌نشان

سیدی‌زاده در یک دهه اخیر صاحب ده‌ها عنوان برتر است که بخشی از آن‌ها به این قرارند: قهرمانی با تیم منتخب استان در مسابقات قهرمانی کشور، قهرمانی با تیم آتش‌نشانی در مسابقات کارکنان ادارات استان، قهرمانی در المپیاد ورزشی کارکنان شهرداری در سال92، هفت دوره قهرمانی با تیم شهرداری مشهد در مسابقات شهرداری‌های کلان‌شهرهای کشور، قهرمانی در المپیاد ورزشی کارکنان شهرداری، قهرمانی در مسابقات آزاد قهرمانی استان در سال 95، قهرمانی با تیم آتش‌نشانی در مسابقات کارکنان ادارات استان، نایب‌قهرمانی در مسابقات کارکنان ادارات کشور، قهرمانی در دو بخش انفرادی و تیمی با تیم منتخب استان در مسابقات کارگران کشور.

همه این افتخارات را مدیون سازمانی می‌داند که در آن کار می‌کند. سال 98 وقتی در رقابت‌های لیگ برتر کشور به مقام چهارم رسیدم، نماینده یک شرکت خصوصی به من پیشنهاد داد همه هزینه‌های مسابقاتم را بپردازد به این شرط که با نام آن‌ها در مسابقات شرکت کنم. در پاسخ گفتم من در سازمان آتش‌نشانی محلی دارت را یاد گرفته‌ام و کارمند آن‌ها هستم. پس تنها با نام آتش‌نشانی یا شهرداری بازی خواهم کرد.