کد خبر: ۳۲۸۵
۰۸ مرداد ۱۴۰۱ - ۰۰:۰۰

محرم‌های مشهدقلی با یاد حاج یدالله

آقا یدالله سال‌ها شله و حلیم هیئت را می‌پخت وتا 15دیگ و حتی بیشتر را هم می‌توانست آماده کند. نه فقط شله و حلیم بلکه برای هیئت آبگوشت و غذاهای پلویی را هم خیلی خوب درست می‌کرد. کم کم آوازه او در غذا درست‌کردن در هیئت‌ها پیچید و خیلی از محله‌های دیگر مشهد هم غذای هیئت و میهمانی‌هایشان را به او می‌سپردند.

ید‌الله پاینده کرمانی، متولد 1317 و قدیمی محله مشهدقلی بیش از نیم‌قرن شله‌پز صلواتی هیئت مسجد امام جواد(ع) بود. او تا زنده بود اعتقاد داشت اجرش را از امام حسین(ع) می‌گیرد. آقا یدالله چند روز مانده به محرم از دنیا رفت. حاج آقا پاینده 9شهریور سال98سوژه ما در شهرآرامحله منطقه2 بود.

آوازه‌ او در پخت رایگان شله برای هیئت‌ها از نوده و قاسم‌آباد و قلعه‌ساختمان و کوچه‌پس‌کوچه‌های این شهر فراتر رفته و تا برخی روستاها و شهرهای اطراف و حتی کرمان هم رسیده بود.


ناچار شد حلیم بپزد

هر سال عاشورا حلیم‌پزها از نیشابور به مشهدقلی می‌آمدند و حلیم و شله درست می‌کردند. یک‌سال معلوم نبود چه اتفاقی افتاد که نیامدند. بزرگ‌ترهای محله مانده بودند چه کار کنند تا اینکه کربلایی اکبر از یدالله می‌خواهد پخت حلیم را به عهده بگیرد. یکی از روستایی‌ها هم گفته بود ید‌الله وای به حالت اگر خراب شود. یدالله جوان فقط توکل به خدا گفته بود و براساس چیزهایی که تا آن موقع وردست حلیم‌پزهای نیشابوری دیده بود برای اولین‌بار به‌تنهایی بساط حلیم را راه انداخت. 

آن روز حدود 600نفر میهمان را با حلیمش در مشهدقلی که آن موقع روستا بود سیر کرد. از همان تاریخ بود که یدالله حلیم‌پز و شله‌پز محله شد. او چهل و هشتم همان سال هم خودش دوباره شله را درست کرده بود. تا همین سه سال پیش هم تا دو هزار نفر را میزبانی می‌کرد.


آوازه شله‌پز هیئت

آقا یدالله سال‌ها شله و حلیم هیئت را می‌پخت وتا 15دیگ و حتی بیشتر را هم می‌توانست آماده کند. نه فقط شله و حلیم بلکه برای هیئت آبگوشت و غذاهای پلویی را هم خیلی خوب درست می‌کرد. کم کم آوازه او در غذا درست‌کردن در هیئت‌ها پیچید و خیلی از محله‌های دیگر مشهد هم غذای هیئت و میهمانی‌هایشان را به او می‌سپردند.


رضا ادامه راه پدربزرگ

چند سال آخر حاج یدالله فوت و فن کار را به نوه‌اش رضا که 39سال دارد یاد داد. شش،هفت‌سال آخر رضا پا جای پای حاجی گذاشته و کفچه شله را برداشت و میراث‌دار پدربزرگش شد. از میان 10فرزند و 10نوه حاج ید‌الله رضا تنها فردی است که شله‌پزی را یاد گرفت. البته هر کدام از پسرها که علاقه داشتند کنار دست حاجی می‌ایستادند و کار را یاد می‌گرفتند اما رضا از همه مردهای خانواده علاقه بیشتری به این‌کار داشت.

یدالله جوان فقط توکل به خدا گفته بود و براساس چیزهایی که تا آن موقع وردست حلیم‌پزهای نیشابوری دیده بود برای اولین‌بار به‌تنهایی بساط حلیم را راه انداخت

حاجی تا وقتی سرپا بود ظهرعاشورا پخت شله هیئت مسجد امام جواد(ع) در محله را به عهده داشت. او اعتقاد داشت مردم مشهدقلی با دل و جانشان برای نذر امام حسین(ع) مایه می‌گذارند. یکی پول ندارد می‎آید و دم دیگ کمک می‌کند دیگری شده دو کیلو حبوبات می‌آورد. هیئتی‌هایی که حالا شمارشان به بیش از هزارو 500نفر می‌رسد سال اولی که حاج یدالله شله می‌پخت تعداد محدودی بودند طوری که از روستاهای اطراف مانند پاچنار، نوده، زرکش و... به مشهدقلی برای عزاداری می‌‎آمدند.

امسال روز عاشورا قطعا آدم‌هایی که پای دیگ به رضا نوه حاج یدالله کمک می‌کنند یاد و خاطره این پیرمرد دوست‌داشتنی محله مشهدقلی را زنده می‌کنند. هر سال محرم‌های مشهدقلی با نام حاج یدالله پاینده گره می‌خورد و او در خاطره‌ها باقی خواهد ماند.

ارسال نظر