کسب 3مدال در 2ماه
لباس رزمی‌اش را پوشیده و سه مدال رنگارنگ را هم به گردنش آویخته است. نگاهش پر از اطمینان است و حتی قدم‌هایش را استوار و محکم برمی‌دارد. با خودم فکر می‌کنم که دست‌کم باید چند سالی را به تمرین و مبارزه گذرانده باشد.
اما کمی که می‌گذرد، می‌فهمم فقط دو ماه از ورودش به این عرصه می‌گذرد و او در همین مدت کوتاه موفق به کسب سه مدال استانی مختلف شده است! یگانه پورشریفی متولد سال۱۳۸۷ کاراته‌کار ساکن محله کارمندان دوم است. رزمی‌کاری که زیرنظر یکی از بهترین مربی‌های منطقه مبارزه را آموخته و حالا اهداف و آرزوهای زیادی در سر دارد.
تمرین‌های سخت در مدت کوتاه
پیش از این دو ماه هیچ سابقه ورزشی‌ای در کارنامه یگانه ثبت نشده است. بخشی از وجود او همیشه ورزش را دوست داشت اما فرصتش فراهم نشده بود. همیشه سرش توی درس و کتاب بود و آن‌قدرها هم به فکر فعالیت‌های دیگر نبود.
تابستان امسال بعد از تمام شدن فصل درس و امتحان به فرهنگ‌سرای غدیر در نزدیکی خانه می‌آید و تعریف مربی رزمی‌کار فرهنگ‌سرا را می‌شنود. همان جلسه اول کلاس کاراته و تماشای تمرین دادن‌های فاطمه عزتمند و رزمی‌کارهایش کار خود را می‌کند و علاقه یگانه را به ورزش رزمی دوچندان می‌کند.
یگانه یکی از شاگردهای بااستعداد و پرتلاش من است که از همان روز اول متوجه این ویژگی‌ها در او شدم. در عرض همان مدت کوتاه به لحاظ جسمانی و روحی به سطح خوبی رسید
یگانه از تمرین‌های سخت و فشرده‌اش می‌گوید. اینکه دلش می‌خواسته خیلی زود خودش را به سطح بچه‌ها برساند. چند روز در هفته به سالن می‌آمده و تمام تمرین‌های مربی را مو به مو اجرا می‌کرده است. تنها بعد یک ماه از ورودش به این عرصه، مسابقات استانی کاپ آزاد کاراته، در شش استایل در خانه کاراته مشهد برگزار می‌شود.
یگانه توضیح می‌دهد که اول نگاهش به این مسابقات جدی نبوده و هدفش از شرکت در این برنامه‌ها تمرین و کسب تجربه بوده است. اما با صحبت‌های مربی عزمش را جزم می‌کند که در چند استایل مختلف شرکت کند و مقام‌آور باشد. مربی‌اش فاطمه عزتمند می‌گوید که به تلاش و استعداد و اراده او ایمان داشته است: «یگانه یکی از شاگردهای بااستعداد و پرتلاش من است که از همان روز اول متوجه این ویژگی‌ها در او شدم. در عرض همان مدت کوتاه به لحاظ جسمانی و روحی به سطح خوبی رسید و برای مسابقات آماده بود.»
روحیه‌ام را نباختم
از استرس اولین حضورش در مسابقات می‌گوید. اینکه با کمربند نارنجی( اولین کمربند کاراته) با چند حریف در سطح دان یک مسابقه داده است . اومی‌گوید: «حریف‌هایم همه قوی بودند و سطح مسابقات هم بالا بود. این اولین تجربه‌ام در مسابقات محسوب می‌شد و استرس و فشار زیادی را تحمل می‌کردم.
با این حال روحیه‌ام را نباختم و انگیزه‌ام را برای برد از دست ندادم.»یگانه موفق می‌شود که در این دوره از مسابقات در سه استایل مختلف مقام‌آور شود. دو مدال نقره در استایل کمیته و کاتا و یک مدال برنز در تمشیواری. او بعد از کسب این نتیجه توسط مربی‌اش ترفیع می‌گیرد و از کمربند نارنجی به کمربند زرد می‌رسد.
اما خودش همه این‌ها را ابتدای مسیر موفقیت می‌داند. از آرزوها و اهدافش که می‌پرسم پاسخ می‌دهد: «هدفم این است که تا آخر این مسیر را بروم و هیچ وقت جا نزنم. اینکه بتوانم در عرصه بین‌المللی هم مدال کسب کنم. یکی از اهداف دیگرم مربیگری است. دلم می‌خواهد شبیه مربی خودم دلسوز و سخت‌کوش باشم و باعث پرورش استعداد دختران رزمی‌کار باشم.»
گمشده در کوچه پسکوچههای خواجهربیع 
رهباغ بهشت؛ بهشت آثار تاریخی شهر 