قهرمانی حسن پردل در مسابقات کشوری کیوکوشین

دقیق و منظم است و همیشه سر وقت خودش را به تمرین می‌رساند. انگیزه و هدف دارد و برای رسیدن به هدفش در تمرینات کوتاهی نمی‌کند. کمربند قهوه‌ای دارد و باید راه درازی را پشت سر بگذارد تا حرفه‌ای شود و مدال طلای جهان را به گردن بیاویزد. حسن پُردل متولد 1384 و ساکن محله الهیه است. چهار سال است که کاراته‌کار می‌کند و دو سال هم به‌دلیل کرونا از میدان مسابقات و تمرینات جدی دور بوده است، ولی امسال توانسته در مسابقات کشوری و استانی سبک کیوکوشین مقام اول را به دست آورد.

تمرینات فشرده؛ راه رسیدن به موفقیت

پدرش مهندس عمران و مادرش کارشناس معماری و خانه‌دار است. حسن که او را  به نام ایلیا صدا می‌کنند، با پیشنهاد پسر همسایه سراغ کاراته می‌رود و از ده‌سالگی این رشته را شروع می‌کند. با اینکه پدرش فوتبالیست است ولی او به ورزش‌های رزمی علاقه دارد. حسن می‌گوید: از کودکی مبارزه‌کردن را دوست داشتم و می‌خواستم حریفانم را شکست دهم. با کاراته تمام انرژی‌‌ام تخلیه می‌شود و با تمرکز بیشتری درس می‌خوانم.

اولین مبارزه جدی حسن در همین مسابقات کشوری بوده است. شهریورماه امسال همراه مربی و هنرجویان باشگاه نیایش در محله جاهدشهر راهی شهر یزد می‌شود. در اولین مسابقه استرس زیادی دارد. حسن می‌گوید: در این مسابقات در دو بخش کاتا و کمیته شرکت کردم. در بخش کمیته(مبارزه) از حریفان شکست خوردم و در بخش کاتا(فرم و نمایش) توانستم مقام اول را در رده سنی 13 تا 17سال به دست آورم. این مسابقه تجربه خوبی بود. 

ورزش‌کردن را دوست دارم و می‌خواهم در مسابقات جهانی مدال بیاورم و بعد هم مربی شوم

در بخش مبارزه استرس زیادی داشتم. با اینکه شکست خوردم ولی متوجه شدم باید با انگیزه بیشتری تمرینات و تلاشم را برای رسیدن به موفقیت دنبال کنم. بعد از بازگشت از مسابقات کشوری یک ماه به‌طور فشرده کار کردم و در مسابقات استانی که به میزبانی طرقبه برگزار شد، رتبه اول را در کمیته(مبارزه) به دست آوردم.

در آرزوی کسب مقام قهرمانی جهان

بهترین خاطرات او از روزهای تمرین و حرکات سختی بود که انجام می‌داد، اما سختی تمرینات باعث نشده است پا پس بکشد. حسن می‌گوید: روزی دو تا سه ساعت در باشگاه تمرین می‌کردم و بعد هم به‌طور فشرده در خانه تمرین را ادامه می‌دادم. بخشی از تمرینات ما دویدن دور بوستان نیایش در نزدیکی باشگاه است.

حسن دانش‌آموز کلاس نهم است و به‌دلیل علاقه زیادی که به حیوانات دارد، دوست دارد در آینده دام‌پزشک شود. دانش‌آموز درس‌خوان و باانضباطی است و برای همه کارهایش برنامه‌ریزی دارد. نمی‌خواهد به‌خاطر ورزش از درس غافل شود. می‌گوید: ورزش‌کردن را دوست دارم و می‌خواهم در مسابقات جهانی مدال بیاورم و بعد هم مربی شوم، اما ادامه تحصیل را هم راه رسیدن به موفقیت می‌دانم.

کاراته به او کمک کرده است تا بهتر درس بخواند و اعتماد به نفسش بیشتر شود. حالا مطمئن است می‌تواند از خودش دفاع کند. او به دوستانش پیشنهاد می‌دهد که همیشه ورزش کنند و یک رشته را به‌طور حرفه‌ای تمرین کنند تا جسم و روح سالمی داشته باشند.