از فوتسال تا فوتبال
فوتبال برای مهدیار فقط ورزشی ساده نیست. همه اهداف و انگیزه‌ها و آرزو‌های او در فوتبال خلاصه شده است. از زمانی که به‌یاد دارد، با این ورزش آشنا بوده و تصمیم گرفته است همیشه اولویت زندگی‌اش قرار بگیرد. حالا سیزده سال بیشتر ندارد، اما حساب تعداد مسابقات باشگاهی و مقام‌هایی را که کسب کرده است، ندارد.
به‌تازگی به مسابقات لیگ‌برتر هم راه پیدا کرده است و دلش می‌خواهد روزبه‌روز در این رشته پیشرفت کند.
فوتبال برای مهدیار فقط ورزشی ساده نیست. همه اهداف و انگیزه‌ها و آرزو‌های او در فوتبال خلاصه شده است. از زمانی که به‌یاد دارد، با این ورزش آشنا بوده و تصمیم گرفته است همیشه اولویت زندگی‌اش قرار بگیرد. حالا سیزده سال بیشتر ندارد، اما حساب تعداد مسابقات باشگاهی و مقام‌هایی را که کسب کرده است، ندارد.
به‌تازگی به مسابقات لیگ‌برتر هم راه پیدا کرده است و دلش می‌خواهد روزبه‌روز در این رشته پیشرفت کند. در زمین چمن فوتبال نصرت با مهدیار هاتفی، نوجوان محله پورسینا، گفت‌وگو می‌کنیم؛ جایی که حالا خانه دوم او محسوب می‌شود و روزی چندبار در هفته اینجا تمرین می‌کند.
پدرم؛ الگوی زندگی
عشق به فوتبال در مهدیار ریشه‌‌ای عمیق و قدیمی دارد. او این همه استعداد و علاقه را از پدرش به ارث برده است. از الگوی زندگی‌اش می‌گوید که یک فوتبالیست واقعی بوده است. پدرش سال‌ها به‌صورت حرفه‌ای فوتبال بازی می‌کرده و بعد با وجود مصدومیت و دیسک کمر مجبور شده است آن را رها کند. اولین خاطرات مهدیار از فوتبال به پدرش برمی‌گردد، وقتی که در خانه یا در زمین خاکی پشت ساختمانشان ساعت‌ها با او فوتبال بازی می‌کرده است.
بعد از آن در کوچه و مدرسه کار مهدیار می‌شود فوتبال‌بازی‌کردن با بچه‌ها. به ۹سالگی که می‌رسد، خانواده او را در باشگاه فوتسال نزدیک خانه نام‌نویسی می‌کنند. اکرم کهندل، مادر مهدیار، می‌گوید: همه اوقاتش را با توپ فوتبال می‌گذراند. او را در کلاس فوتسال ثبت‌نام کردم تا علاقه و انرژی‌اش در مسیری درست صرف شود و به هدر نرود.این نوجوان ورزشکار از طریق تمرین در همان باشگاه فوتسال، پله‌پله پیشرفت می‌کند و به لیگ دسته‌یک، دسته‌دو و لیگ برتر فوتسال راه پیدا می‌کند.
این نوجوان ورزشکار از طریق تمرین در همان باشگاه فوتسال، پله‌پله پیشرفت می‌کند و به لیگ دسته‌یک، دسته‌دو و لیگ برتر فوتسال راه پیدا می‌کند
او از مسابقات مختلفی که در آن شرکت کرده است می‌گوید: در مسابقات باشگاهی زیادی شرکت کردم و با هم‌تیمی‌هایم مقام‌های مختلف کسب کردیم. بهترین خاطره‌هایی که دارم هم به گل‌هایی که زدم و بردهایی که داشتم مربوط می‌شود. اگر می‌باختیم هم ناراحت نمی‌شدیم. همه تلاشمان را می‌کردیم که در بازی‌های بعدی جبران کنیم.
فوتبالیست محله پورسینا تا سیزده‌سالگی فوتسال بازی می‌کند. پس از آن به توصیه مربی‌ها به زمین چمن می‌آید و فوتبال را شروع می‌کند. مادر مهدیار می‌گوید: با مشورت و پرس‌وجو، فهمیدم تا سیزده‌چهارده‌سالگی فوتسال و بازی در باشگاه باعث افزایش مهارت و تکنیک بازیکن می‌شود و بعد از آن در فوتبال و زمین چمن می‌تواند عملکرد بهتری داشته باشد.
بازی در اردوی انتخابی استان
مادر مهدیار از طریق یک پست تبلیغاتی با زمین چمن نصرت آشنا می‌شود. مربی و مسئول زمین با چند تست ساده به استعداد عجیب مهدیار پی می‌برد. حالا مهدیار در تیم مهر عظام این مجموعه ورزشی فوتبال بازی می‌کند. مهدیار از تفاوت بازی در زمین چمن و سالن می‌گوید: خیلی فرق دارد! در زمین فوتسال بیشتر باید روی پاس‌کاری تمرکز کنید، اما اینجا دست بازیکن بازتر است و می‌تواند شوت‌های بلند بزند و... .
او که برای بازی در اردوی انتخابی تیم استان هم پذیرفته شده است، درباره اهداف و آرزوهایش می‌گوید: دلش می‌خواهد روزبه‌روز پیشرفت کند و در این عرصه ستاره بین‌المللی شود.
لینک کوتاه
روایات مشابه
ارسال نظر
اشعار شاهنامه ورد زبان پهلوانان است 
اولویت کسب و کار حاج اکبر، کرامت زائران است 