بازگشت دوباره به ورزش

محله پورسینا پر است از نوجوانان رزمی‌کار بااستعدادی که جایی دیده نشده‌اند و از آن‌ها نامی برده نشده است؛ قهرمانان کوچکی که در سالن‌های نمور و تاریک با کمترین امکانات تمرین می‌کنند و برای رسیدن به آرزوهایشان از هیچ تلاشی دریغ نمی‌کنند.

امیرحسین میرزایی نوجوان شانزده‌ساله ووشوکار این محله است که کلی مقام استانی در کارنامه‌اش دارد و به‌تازگی مدال کشوری هم کسب کرده است. با‌وجوداین خودش را در ابتدای این مسیر می‌داند و آرزو‌های زیادی برای آینده‌اش در سر دارد.

گذران اوقات فراغت

روی در و دیوار خانه، مدال‌ها و کمربند‌های امیرحسین دیده می‌شود. همان ابتدا شروع می‌کند به صحبت و از روز‌های ابتدایی آشنایی‌اش با این ورزش جذاب می‌گوید.

تعریف می‌کند که سال ۱۳۹۰ با این رشته آشنا شده و برای گذران اوقات فراغتش در تابستان در باشگاهی نزدیک خانه ثبت نام کرده است. هیچ اطلاعات خاصی درباره ورزش‌های رزمی نداشته، اما در همان جلسات اول از رشته ووشو خوشش می‌آمده و این رشته را در شاخه تالو ادامه داده است.

اجرای حرکات نمایشی را دوست داشته و علاوه‌بر باشگاه در خانه هم تمرین می‌کرده است. با تمام‌شدن تعطیلات تابستان، اما درگیر درس و مدرسه شده و ووشو را هم رها کرده است.

کسب مدال‌های رنگارنگ

بعداز یک وقفه نسبتا طولانی دو‌سال پیش، دوباره تصمیم گرفت که این رشته را ادامه بدهد؛ «از ورزش دور شده بودم، اما همیشه گوشه ذهنم بود و به آن فکر می‌کردم. می‌دانستم که یک روز دوباره ووشو را جدی‌تر از قبل ادامه می‌دهم.»

امیرحسین آمال و افکارش را عملی کرد و به قول خودش دوباره به میدان مبارزه برگشت. این‌بار رشته ساندا را انتخاب و جدی‌تر از قبل تمرین‌هایش را شروع کرد؛ «خانواده‌ام با این تصمیم موافق نبودند. دلشان می‌خواست درسم را ادامه بدهم و فکر می‌کردند که ورزش من را از درس و مدرسه می‌اندازد. وقتی مدال‌های مختلفی کسب کردم و مبارزه‌هایم را از نزدیک دیدند، نظرشان عوض شد.»

حالا کلی مدال در سطح ناحیه و استان دارد. یکی از مدال‌هایش را شهریور سال گذشته در سومین دوره مسابقات کمربند طلایی کمیته ساندا سنتی استان به دست آورده است. او در این مبارزه‌ها مقام اول را کسب کرد. چند‌ماه بعد دوباره در مسابقات قهرمانی استان به مدال برنز دست یافت.

او مهم‌ترین مدال زندگی‌اش را سه ماه پیش در بخش فنزی چوآن دریافت کرد. در این مسابقات کشوری که در خانه ووشوی مشهد برگزار شده بود، امیرحسین مقام سوم را به دست آورد.

در آرزوی مربیگری

امیرحسین میرزایی درباره تمرین‌هایش برای کسب این مدال‌ها می‌گوید: سه‌روز در هفته در باشگاه تمرین می‌کنم. در زمان مسابقات هر روز به باشگاه می‌روم. وقت‌هایی که خانه باشم، در حیاط تمرین می‌کنم. دلم می‌خواهد این مسیر را جدی‌تر از همیشه دنبال کنم تا یک روز بتوانم مقام‌های بین‌المللی کسب کنم و مربی بچه‌های این منطقه باشم.