مخترعِ شاعر محله بهمن با ۱۸ اختراع ثبت شده بیکار است! 
گشتی در موزه بزرگ خراسان در کوهسنگی 
خانواده‌ام مخالف موتورسواری من بودند
این یکی با همه فرق دارد. شور و هیجان در کنار لذت تجربه سرعت بالا؛ البته در مسیر درستش. خیلی‌ها فکر می‌کنند دیوانه شده‌ام. خیلی‌ها هم معتقدند از جانم سیر شده‌ام، اما واقعیت چیز دیگری است. واقعیت همان عبارت «تجربه‌ای متفاوت» است؛ به گونه‌ای که به جرئت می‌توان گفت هربار که تجربه‌اش می‌کنی، با دفعه قبل و حتی دور بعد متفاوت است.
اصلا در این ورزش هیچ‌چیز پیش‌بینی‌شدنی نیست. لذت و شور و هیجانی که دارد، در هر ثانیه‌اش متفاوت است. وعده قرارشان هر روز صبح‌های جمعه تا عصر، همان پیست مخصوص ورزشگاه ثامن‌الائمه (ع) است.
پیست ویژه موتورسواران که حالا دیگر اوضاعش کمی متفاوت‌تر از قبل شده و با واگذاری چندین لاین از پارکینگ این ورزشگاه و همت خود اعضا به پیست موتورسواری شبیه‌تر شده است؛ البته باید گفت که این وعده قرار کاملا هماهنگ شده است و فقط کسانی که عضو هیئت هستند، می‌توانند در این ساعات و این روز از هفته دور هم جمع شوند و به پیست بروند.
۱۰۰ نفری هستند که در هیئت عضویت دارند و در چارچوب قانون عمل می‌کنند. اتفاقا خیلی‌های دیگرشان از استادان بنام و مشهور در این حوزه‌اند و مدال‌آور و صاحب افتخار برای مشهدند. خیلی‌ها هم تازه به گروه پیوسته‌اند و در آغاز راه قرار دارند، اما تمام این افراد یک وجه مشترک دارند؛ آن هم عشق سرعت و تجربه لحظاتی متفاوت از نوع ورزش است.
می‌گوید: عشق به موتور سنگین یک‌دفعه در فکر و ذهنم جرقه خورد. بلافاصله بعد از ایجاد این علاقه، درباره این ورزش تحقیق کردم. موتور خریدم و بعد از عضویت در هیئت موتورسواری و اتومبیل‌رانی، وارد پیست شدم و از سال ۹۱ تاکنون در این رشته ورزشی فعالیت می‌کنم.
چهارمی کشور و نائب قهرمان جام پلیس
محمدرضا منزه، یکی از جوانان ورزشکار در این رشته است. مقام چهارمی مسابقات موتورسواری او در کلاس (۴۰۰ سی‌سی) در کشور و نیز نایب‌قهرمانی وی در مسابقات جام پلیس در استان باعث شد که او در مدت عمر دوساله این فعالیت ورزشی خود، افتخارات دیگری را در مجموعه افتخارات خود در کارنامه ورزش موتورسواری‌اش به ثبت برساند.
از خودش می‌گوید و از اینکه چطور وارد این رشته ورزشی پرهیجان شده است. می‌گوید: سال ۹۱ بود که علاقه‌ام به رشته ورزشی موتورسواری تحریک شد. در همان سال بعد از کمی تحقیق و جستجو وارد فرایند‌های قانونی شدم و از مجرای قانونی، موتور سنگین خریدم. حدود ۶ ماهی با موتور ۵۰ سی‌سی کار کردم و بعد از آن هم موتور ۴۰۰ سی‌سی خریدم.
او ادامه می‌دهد: خانواده‌ام در ابتدا خیلی مخالف بودند، چون از آسیب‌های این ورزش هراس داشتند، اما بعد از مدتی که موفقیت و پشتکار مرا در این رشته به‌وضوح درک کردند، کاملا موافق شدند و تا همین لحظه همچنان پشتیبان و حامی خوبی برایم بوده‌اند.
منزه با بیان اینکه در همان بدو ورود از محضر استادان بنام موتورسواری کشور استفاده کردم، یادآوری می‌کند: در این رشته دو شاخه وجود دارد؛ شاخه حرکات نمایشی مانند تک‌چرخ زدن و شاخه حرکت و پیچ زدن که من برای رسیدن به هیجان بیشتر و به عبارتی همان سرعت بالا، شاخه دوم را انتخاب کردم.
موتورسواری، رشته‌ای پرهزینه است
او که این روز‌ها دهه سوم زندگی خود را در ۲۸ سالگی تجربه می‌کند، به مخارج سنگین این رشته ورزشی اشاره می‌کند و می‌افزاید: موتورسواری رشته پرهزینه‌ای است. از همان ابتدا و خرید موتور گرفته تا خرید لباس ایمنی، کلاه و حتی مخارج خود موتور.
منزه تاکید می‌کند: هربار تعویض روغن موتور برای یک ماه، حدود ۵۰ هزار تومان برای موتوری در سطح موتور من خرج برمی‌دارد. حالا خرج‌های اضافی مانند تعمیر فنی موتور، لاستیک جای خود دارد.
از ۱۰ میلیون تا ۱۵۰ میلیون او به قیمت‌های گزاف موتور‌های مسابقه اشاره می‌کند و می‌گوید: قیمت این موتور‌ها بسته به سرعتی که دارند و با توجه به بدنه آنها متفاوت است. قیمت موتور‌ها از ۱۰ میلیون تا ۱۵۰ میلیون تومان متفاوت است.
هر کس بسته به بضاعت خود موتور تهیه می‌کند، اما در این میان یک موضوع انکارناپذیر است؛ اینکه برای پیشرفت در این رشته باید هرچند وقت یک‌بار سطح موتور خود را ارتقا بدهی و اینجاست که هزینه‌بر بودن این رشته ورزشی آشکار می‌شود.
این موتورسوار اظهار می‌دارد: موتور‌های سنگین یا کیپس همان‌طور که از اسمشان پیداست، واقعا سنگین هستند. شاید یکی از خطرات جدی در این رشته ورزشی هم همین باشد. به همین دلیل ما موتورسواران عبارت رایجی در میان خودمان داریم؛ اینکه هر زمان در هنگام مسابقه یا تمرین به زمین خوردید، موتور را هل بدهید؛ یعنی در آن لحظه فکر هزینه چندمیلیونی موتور نباشید و از افتادن آن بر روی خود جلوگیری کنید.
موتور‌هایی برای تزیین
منزه به آفت‌های موجود در این رشته ورزشی اشاره می‌کند و اینکه بسیاری از افراد هستند که غیرقانونی به تهیه این‌گونه موتور‌ها اقدام و اتفاقا غیرقانونی هم در سطح شهر تردد می‌کنند. از طرفی هزینه‌های سنگینی تا ۱۵۰ میلیون تومان پرداخت می‌کنند تا این موتور‌ها را برای زیبایی و تزیین داخل منزل قرار دهند.
چشم‌انتظار آسفالت پیست
او از فعالیت‌های ورزشی اعضای گروه می‌گوید و اینکه در کشور تنها در مشهد، کرمان و تهران پیست موتورسواری وجود دارد. او ادامه می‌دهد: تمام اعضایی که کارت عضویت هیئت را دارند، می‌توانند روز‌های جمعه به پیست موتورسواری در ورزشگاه ثامن (ع) بیایند.
معمولا ۷۰ تا ۸۰ درصد اعضا جمعه‌ها در پیست دور هم جمع می‌شوند و تمرین می‌کنند. در شاخه ما نیز معمولا بعد از آموزش مربیان، نقص‌های اجرا برطرف می‌شود و در پایان نیز خودمان برای یکدیگر مسابقه می‌گذاریم.
منزه می‌افزاید: چندسالی بود که پیست موتورسواران وضعیت مناسبی نداشت، اما خوشبختانه از تیرماه چند لاین از پارکینگ به حوزه پیست اختصاص پیدا کرد و از آن به بعد تمام مراحل کار از جمله بتن‌ریزی، مسطح کردن، ایمن‌سازی و... بر عهده خودمان قرار گرفت و با هزینه خود اعضا انجام شد.
او در همین حال خواسته‌ای از متولیان شهرداری و دوستداران ورزش دارد؛ اینکه با همتی جمعی آسفالت این پیست را بازسازی کنند تا مسیر حرکت در آن ایمن‌تر شود.
کسب مقام نایب‌قهرمانی استان و چهارمی کشور
منزه از کسب مقام‌های مختلف خود در مدت فعالیت ورزشی‌اش می‌گوید: مسابقات کشوری موتورسواری هر ۱۰ سال دوبار در اردیبهشت در تهران برگزار می‌شود. مسابقات اردیبهشت امسال به شهریور موکول شد و من در این مسابقات توانستم مقام چهارمی در کلاس ۴۰۰ سی‌سی را به دست آورم.
او ادامه می‌دهد: درمجموع ۸ نفر از مشهد به مسابقات رفته بودیم که در بخش تیمی، با داشتن دو مقام اولی و یک سومی، نایب‌قهرمان کشور شدیم. البته منزه این نکته را هم یادآوری می‌کند که: مسابقات موتورسواری از کلاس ۱۲۵ سی‌سی همان موتور‌های هندای معروف شروع می‌شود و خیلی از موتورسواران در این کلاس ورزشی فعال هستند. کلاس موتورسواری دنیا از ۷۰ سی‌سی آغاز می‌شود.
او می‌گوید: در مسابقات جام پلیس هم که در استان برگزار شد، توانستم مقام دومی کلاس ۴۰۰ سی‌سی را به دست آورم.
زمین خوردن، جزو لاینفک ورزش ماست
از او درمورد خاطرات تلخ و شیرین روز‌های ورزش می‌پرسم که در این باره می‌گوید: روز‌های ورزش موتورسواری سراسر خاطره است، چون در هر لحظه آن تجربه‌ای متفاوت به تو دست می‌دهد. درمورد خاطرات تلخ هم باید گفت خداراشکر تا الان اتفاق دردناکی برایم رخ نداده است.
زمین خوردن‌ها جزو لاینفک این ورزش است؛ البته من به ابتکار خود دو گارد فلزی بزرگ در اطراف موتور تعبیه کرده‌ام
زمین خوردن‌ها هم که دیگر جزو لاینفک این ورزش است؛ البته من به ابتکار خود دو گارد فلزی بزرگ در اطراف موتور تعبیه کرده‌ام که در صورت زمین خوردن، هم ضرر کمتری به خود من و هم به موتور وارد می‌شود.
از او درمورد بهترین لحظه در موتورسواری می‌پرسم که چنین پاسخ می‌دهد: بهترین لحظه ورزش موتورسواری زمانی است که موتور به پایان سرعت خود می‌رسد. موتور من یعنی کلاس ۴۰۰ سی‌سی معمولا روی سرعت ۲۰۰ قفل می‌شود؛ یعنی بیشتر از آن دیگر نمی‌تواند برود و بهترین لحظه موتورسواری همان لحظه است.
او اضافه می‌کند: بعد از این، لحظه خم شدن و لحظه ورود به پیچ‌های سرعت است که برایم جذابیت دارد.
کار و ورزش در کنار هم
این ورزشکار بااستعداد که این روز‌ها در موسسه آموزش تحقیقات و مشاوره شهرداری مشهد در بولوار دلاوران فعالیت کاری می‌کند، ادامه می‌دهد: با کمک پدر و مادرم لیسانس کامپیوتر گرفتم و هم‌اکنون در یکی از موسسات زیرمجموعه شهرداری فعالیت می‌کنم. در زندگیام کار و ورزش همیشه در کنار هم بوده است. اصلا زندگی کاری بهتر در کنار ورزش معنی پیدا می‌کند.
* این گزارش چهارشنبه، ۷ آبان ۹۳ در شماره ۱۲۳ شهرآرامحله منطقه ۹ چاپ شده است.
لینک کوتاه
روایات مشابه
ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
