مشکل بی‌آبی در خرداد سال ۱۳۲۸، صدای یکی از خبرنگاران را درمی‌آورد و خطاب به نصیرزاده که یکی از سرمایه‌داران مشهد است، می‌نویسد «با اینکه در فروردین و اردیبهشت با باران فراوانی روبه‌رو بودیم، ولی مشهدآب ندارد».

حقیقت این است که «هیچ» خانه‌ای را نه در روستای پاژ و نه در هیچ‌جای دیگر نمی‌توان به فردوسی بزرگ نسبت داد؛ زیرا هزار سال از زمان حیات فردوسی می‌گذرد و اکنون دیگر نشانی از خانه‌های آن زمان باقی نمانده است.

سال ۱۳۸۲ کلنگ احداث موزه بزرگ خراسان در زمینی ۴ هزارو ۹۰۰ مترمربعی که شهرداری مشهد در بوستان کوهسنگی دراختیار اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان‌رضوی قرار داده بود، به زمین خورد.

سیل هولناک سال ۱۳۲۹، عملا بخش‌های بزرگی از محله عیدگاه و پایین‌خیابان را از بین برد و نیرو‌های نظامی برای مهار بحران، وارد عمل شدند.

به‌دنبال بارش‌های سیل‌آسای روز‌های اخیر، همه نیرو‌های خدماتی و امدادی در آماده‌باش کامل قرار گرفتند؛ بارش‌هایی که در برخی مناطق به آب‌افتادگی و تخریب منازل و فوت تعدادی از همشهریان ما منجر شد.

قدیمی‌های مسجد بالاخیابان از ۳۰ سال پیش مراسم گل‌باران حرم را در روز ولادت حضرت رضا (ع) اجرا می‌کنند.

ساخت موزه و کتابخانۀ‌ قدیم آستان قدس با طراحی «آندره گدار» فرانسوی از سال ۱۳۱۶ آغاز  شد و در آذرماه ۱۳۲۴ به بهره‌برداری رسید.

دانشجوی ۲۷ معبری فرعی است که در ساعت‌های مختلف روز وضعی متفاوت را تجربه می‌کند؛ صبح و ظهر به دلیل وجود مدارس شلوغ است و میان روز و شب‌ها لحظات آرامی را سپری می‌کند.

رد کوچه سلام را می‌توان در خاطرات خیلی از قدیمی‌های مشهد پیدا کرد؛ کوچه‌ای در مجاورت حرم‌مطهر که به‌گفته محمود ناظران‌پور، چون مردم از آنجا به امام‌رضا (ع) سلام می‌دادند، به این نام معروف بود.

اینجا مسجد امام‌رضا (ع) در محله نقویه است؛ جایی که قرار نیست فقط پایگاه برنامه‌های مذهبی باشد و هیئت‌امنای آن به‌نیت بهبود اوضاع اقتصادی خانواده‌ها، بخشی از فضا را به فعالیت اقتصادی بانوان محله اختصاص داده‌اند. روز‌های شنبه حیاط مسجد امام‌رضا (ع) به بانوان اختصاص دارد.