یکی از ویژگیهای کوچه نبوت۴۰ سکونت همسایههای قدیمی آن است که با هم رفاقت دیرینه دارند. اگر همسایهای به سفر برود، خانهاش را به دیگر همسایهها میسپارد.
کوی مهدی از حدود سال ۱۳۹۹ بهعنوان یک محله جداگانه تفکیک شده است. تا پیش از آن، این محدوده در محله گلشورقرار داشت. آرامستان گلشور که تا نیمه اول سده چهارده خورشیدی مهمترین آرامستان عمومی مشهد بود، پس از احداث آرامستان بهشترضا (ع) در سال ۱۳۵۵به بوستان بهشت تبدیل شد.
اکنون یکی از مراکز مهم هویتی محله کوی مهدی ، بوستان بهشت است که نیمه اول سده چهارده خورشیدی مهمترین آرامستان عمومی مشهد بود.
نوجوانان قرارگاه «میثاق با شهدا» معدل فعالیتهای فرهنگی را در چند محله بالا بردهاند.
در کارگاه کوچک جلیل پورعلی، سنگهای قیمتی معدن به سوغات تاریخی مشهد تبدیل میشوند.
یکی از غذاهای مشهور ولایت هرات در غرب افغانستان کچروی قروت است که معمولا روز اول زمستان که مردم صندلی (کرسی) یا بخاری میگذارند، آن را میپزند.
علیرضا غلامی از آن دسته دانشآموزان کوشا است که تنها به درس خواندن اکتفا نکرده و با آزمون و خطای زیاد موفق شده است مرزهای خواستن تا توانستن را پشت سر بگذارد. علیرضا کلاس نهم مدرسه خواجه نصیرالدین طوسی محله کوی مهدی است. با همت و ارادهاش دستگاهی را اختراع کرد و یکی از شرکتکنندگان در جشنواره خوارزمی سال گذشته بود و موفق شد در استان رتبه دوم را از آن خود کند.
مبین چهاردهساله چند ماه است برای تحصیل در دبیرستان خواجهنصیر طوسی و آموختن تخصصی علم موسیقی به مشهد آمده است. ظاهر و رفتارش همچون دیگر دانشآموزان مدرسه است اما با همه نوجوانی، افکار و گفتارش همچون یک هنرمند باسابقه است. بزرگترین آرزویش توجه بیشتر مردم و مسئولان به موسیقی نواحی است و اینکه بتواند در موسیقی ایران حرفی برای گفتن داشته باشد، اما نگرانیهای بهحقی دارد: نگرانی از اینکه مردم کار او را دوست نداشته باشد نگرانی برای فراموش شدن سبک موسیقی نواحی که دهها سال پدربزرگش برای معرفی آن زحمت کشیده.