آشپز

از پای دیگ سیدالشهدا (ع) به حاجاتمان می‌رسیم
بانوان محله الهیه حدود هشت‌سال است که همه کار‌های آشپز ی مسجد امام رضا (ع) را به عهده دارند و می‌گویند مزد خود را در این سال‌ها از اهل بیت (ع) گرفته‌اند.
آشپزی خانوادگی وزیری‌ها برای هیئت‌ها
علی‌اصغر وزیری، آشپز محله رسالت، نیم قرن می‌شود که با پخت و پز به عزادارن امام حسین (ع) خدمت می‌کند.
روزگاری مردم پیتزا را با کباب می‌خوردند!
دوره‌ای مجبور شدیم نام پیتزافروشی‌مان را بگذاریم «نان و پنیر». حتی یادم است یکی از دوستان پدرم، به‌دلیل فشارها نام مغازه‌اش را گذاشته بود: «اسمش را نپرس»!
آش‌های خراسانی، فسیل زنده‌اند!
این دو آش خراسانی، فسیل‌های زنده‌ای هستند که از دوران کهن به ما رسیده‌اند و حتما حاوی پیام‌های فراوانی از آن روزگاران بسیار ناشناخته هستند.
قابلی؛ غذای مقبول افغانستانی‌ها و ایرانی‌ها
با دو آشپز آشنا شوید که قابلی ازبکی را پانزده سال پیش به گلشهر آوردند
اولین قابلی‌پزهای گلشهر چه کسانی بودند؟
ماماحسن و سید بشیر دو آشپز ی هستند که حدود پانزده سال پیش قابلی به سبک ازبکی را برای اولین بار در رستوران‌ گلشهر عرضه کردند.
علیرضا ولی‌زاده، آشپز کهنه‌کار محله مهرآباد
از نوجوانی درکنار پدر، کار آشپز ی را یاد می‌گیرد و می‌شود سر آشپز . در همه این سال‌ها طوری غذا پخته که حتی در مواردی، غذای مجلس عروسی‌ سه‌نسل یک خانواده را طبخ کرده است. آشپز باسابقه محله مهرآباد در سال‌های دور، طبخ غذای مجلس ترحیم دکترشیخ را برعهده داشته است. علیرضا ولی‌زاده، بازنشسته آموزش‌وپرورش، از کوکوی شیرین و خورش کدو می‌گوید و از روزگاری که همه‌چیز طعم متفاوتی داشت.