زهرا دولت‌آبادی، نویسندۀ کتاب، محله ما، بانویی فعال و خستگی‌ناپذیر که در چهل‌وهشت‌سالگی مثل نوجوانی شانزده‌هفده‌ساله و پرانرژی است.
محله طبرسی شمالی که در انتهای همین بولوار قرار دارد؛ از حدود دهه۸۰ به حوزه شهری مشهد پیوست. هنوز هم نیمی از اراضی محله کاربری کشاورزی دارد. در روزگاری که هنوز این محله جزو محدوده شهری نبود، بین مردم به کوی امام‌رضا (ع) معروف بود. دلیل این نام‌گذاری دیده‌شدن گنبد حرم مطهر امام‌رضا(ع) از کوچه‌های محله بود که مردم از همین‌جا به امام‌رضا (ع) سلام می‌دادند.
قسمت ناگوار ماجرا اینجاست که با کاسته‌شدن از حجم فاضلاب خانگی و افزایش سموم فاضلاب صنعتی به احتمال زیاد، در آینده محصولات کشاورزی خطرناک‌تری در این مزارع تولید می‌شود.
سید حسین محمدنیا، سال‌هاست افتخار خدمت در دستگاه سیدالشهدا دارد و در کار خوانندگی برای اهل‌بیت (ع) شاگرد مرشد قاسم ثابت بوده است.
کوچه طبرسی شمالی۳۰ که در گذشته به «سه‌راه پهلوانی» معروف بود، از پر‌ترددترین معابر محله طبرسی شمالی است.
همیشه یک روز قبل لوحی برای راهبران مترو تنظیم می‌شود و آنجا هر راهبر بر اساس شماره قطاری که برایش تعیین شده، سوار می‌شود و مسافرگیری می‌کند.
سال۱۳۸۱ یک خانواده شهید، منزل خود را وقف حسینیه کردند و مکانی کوچک شکل گرفت که بعد‌ها مسجد شد.
به قول خودشان اینجا «محله پشت خط» است. شنیدن این عبارت از زبان چندنفر از کسبه خیابان طبرسی‌شمالی ۵۶ مشتاقمان می‌کند که به انبار‌های آهن، ضایعات، تعمیرگاه‌های بزرگ و وسیع خودرو سرک بکشیم. این معبر که بیشتر از بافت مسکونی، قالب تجاری دارد، تقریبا در قسمت انتهایی طبرسی‌شمالی است.