حاج‌آقارمضانی این روز‌ها که امام جماعت مسجد امام‌حسن‌عسکری (ع) در محله رده است، هر آنچه را دارد، مدیون تشویق‌های بابا می‌داند، وقتی با «شیخ‌اوغلوم» گفتن‌هایش، محمدحسن را به طلبه‌شدن تشویق می‌کرد.
قاسم آخری می‌گوید: آخرین ارباب روستا ابوالقاسم سیدی بود. زمانی‌که ما به اینجا آمدیم، مسجد را ساخته بودند، اما کوچک بود. زمین داشتیم، اما پول کافی برای بزرگ‌کردن مسجد نداشتیم. مردم به‌مرور پول می‌دادند و حاجی‌معمار خدابیامرز ساخت‌و‌ساز مسجد را ادامه می‌داد.
تا نام محسن غلامی می‌آید، اهالی یاد اسکان رایگان زائر می‌افتند. او کسی است که تلاش می‌کند در روز‌های اوج سفر به مشهد، هیچ زائری بدون جا و مکان نماند. همین قدم‌های خیرش سبب شد روزی که خانواده‌اش در شهر غریب بدون جا بودند، دست یاری به‌سوی آنها دراز شود.
قرار بود گزارش خانه سلحشوران با تیتر «این خانه سیاه است» چاپ شود، اما در کمتر از دو هفته همه چیز تغییر کرد و این مکان جایش را به حسینیه‌ای داد که اهالی نامش را «بیت‌المهدی» گذاشته‌اند.
احمدرضا احمدیان می‌گوید هر‌چه تا الان در زندگی دارد، از همین مسجد عباسی است. او سی سال از عمرش را در همین مکان گذرانده و این‌گونه شد که تصمیم گرفت کتابی درباره مسجد عباسی بنویسد.
اطراف زمین مسجد حضرت امام‌حسین (ع) باغ‌های انگور زیادی بود و در این محدوده بساط تولید آبغوره و سرکه به راه بوده است.
۴۱سال پیش چند تن از بزرگان شهرستان بجستان به نیت ساخت بنای مذهبی، زمینی ۴۰۰ متری در دل شهر و در یکی از خیابان‌های منتهی به حرم مطهر خریداری کردند.