مجموعه عکس‌های جواد خلیلی از چندین دهه زندگی مهاجران افغانستانی در ایران حکایت دارد؛ از عزا و عروسی تا کار و کاسبی.
منطقه ۵
همسایگان میهمان‌نواز
گلشهر یکی از بخش‌های حاشیه‌ای و پرتراکم منطقه ۵ است که در ۴ دهه گذشته جمعیت زیادی از مهاجران افغانستانی را در خود جا داده و اکنون بزرگ‌ترین محله مهاجرنشین ایران است. فراوانی رستوران‌ها و لباس‌فروشی‌های افغانستانی موجب شده «گلشهر» به عنوان یک جاذبه گردشگری در مشهد شناخته شود. «شلوغ‌بازار گلشهر» از خیابان‌های مهم این منطقه است. برگزاری بازی‌های گروهی چون: بادبادک‌بازی، چوب دنده، فوتبال و... در این منطقه به جذابیت‌های آن افزوده است.
خیابان سرخس (شهدای فاطمیون) که فعال‌ترین راسته مشاغل سنتی و قدیمی مشهد است و ۲ میل کوره آجرپزی با قدمت بیش از ۷۰ سال که ثبت ملی شده، هویتی تاریخی به این منطقه می‌دهد. زمین‌های بایر و رهاشده یکی از معضلات جدی این منطقه به‌شمار می‌آید که مشکلاتی ازجمله حضور معتادان، ایجاد گردوغبار و بیماری‌های مختلفی را به‌همراه داشته است. شهرداری منطقه ۵ سال ۱۳۷۴ شکل گرفته و در مساحت ۱۴۳۸ هکتاری آن ۱۷۶ هزار نفر زندگی می‌کنند.
سال۱۳۷۳ زمین‌های کشاورزی کوچه شهید فرزین ۷ مسطح و تبدیل به زمین خالی و خاکی و پاتوق نوجوان‌های پا‌به‌توپ محله شد.
محمدحسن خیرآبادی دارنده مدال جهانی مسابقات محاسبات ذهنی می‌گوید: یوسی‌مس ابتدا با چرتکه انجام می‌شود، اما بعد از مدتی باید ذهنی حساب کنی.
هیئت‌امنا و مسئول کانون فرهنگی مسجد محله سجادیه چراغ این مکان معنوی را روشن نگه داشته‌اند.
سکینه بابکی مدیر مدرسه شائولین ووشو گلشهر جزو اولین دخترانی بوده که در گلشهر ورزش می‌کرد.
نوجوان محله مهدی‌آباد بعد از ترک اجباری ورزش به هنر روی آورد.
حتی تجهیزات ایمنی هم مانع از تکرار مرگ پاکبانان مشهدی نشد؛ این بار رضا شجاعی ساعت ۵:۳۰ وسط بزرگراه شهید بابانظر جان به جان آفرین تسلیم کرد.