نخستین‌بار تشکیلات شربت‌خانه در دوره صفویه و ایام فرمانروایی شاه‌عباس اول راه‌اندازی و در سال ۱۳۰۸ خورشیدی، برچیده و مسئولیت‌های آن به دیگر بخش‌های تشکیلاتی آستان‌قدس محول شد.

مهدی سیدی می‌نویسد: «این روستا در حاشیه شمال شهر مشهد و جوار موقوفات آستان‌قدس واقع بود. چون صحرایی موقوفه نبوده، نامش در وقف‌نامه‌ها نیامده و قدمتش نامعلوم است».

درباره تاریخ و چگونگی ساخت بنای «بند گلستان»، حرف‌وحدیث بسیار است. برخی افراد آن را از بنا‌های گوهرشادبیگم، همسر خیّر شاهرخ تیموری و بانی مسجد باشکوه گوهرشاد، می‌دانند و گروهی، آن را از بنا‌های صفویه می‌پندارند.

آیت‌الله شیرازی در زمره علمایی بود که بعد از سرکوب قیام مسجد گوهرشاد، همراه جمع زیادی از مجتهدان و مدرسان حوزه علمیه مشهد به تبعید فرستاده شد.

هنر قالی‌بافی با همه فرازوفرود‌هایی که دید، تا دوره حکومت تیموریان بر خراسان، دوام پیدا کرد و در عصر شاهرخ تیموری، باتوجه‌به تقویت هنر و ارج نهادن به هنرمندان، رونق فراوان یافت.

مزرعه التیمور در گذشته از نظر منابع آب، وضعیت ممتازی داشت و اینکه کشاورزان این مزرعه می‌توانستند به کشت برنج، به‌عنوان محصولی نیازمند آب فراوان بپردازند، دلیلی بر این ادعاست.

هویت رده، اصولا با شناخت و بررسی همین قلعه‌ها معنا پیدا می‌کند. طبق این گزارش و اظهارات اهالی قدیمی رده با سن بیش از نود سال، تعداد قلعه‌های این مزرعه بیشتر از سه تا بوده است.

تاریخ این عکس به حدود سال ۱۲۳۷ خورشیدی بازمی‌گردد. اروپاییان و شاید خود عکاس، در شرح عکس، آن را نگاره‌ای از آرامگاه یا مقبره نادرشاه معرفی کرده‌اند.

طبق روایت سال‌خوردگان تلگرد محمود احمدزاده برای رفاه حال زارعان و کارگران مشغول به کار در مزرعه تلگرد، قلعه‌ای در ابتدای اراضی آن ساخت که به‌دلیل دروازه بزرگش، شهرت فراوانی پیدا کرد.

تأسیس نخستین کاروان‌سراها، هم‌زمان با آغاز سفر‌های زیارتی، باعث به‌وجود آمدن مشاغل مربوط‌به آن در مشهد شد.تاریخ کاروانسرا‌ها در مشهد، قدمتی بیش از خود شهر دارد.