قهرمان بودن خوب است اما باید به گونه‌ای رفتار کرد که نگویند چه قهرمان خوبی است بلکه بگویند چه انسان خوبی است. به نظر من اخلاق در ورزش از هر چیز دیگر مهم‌تر است. استادان من همچون حمید توکل و مرحوم یعقوب‌علی شورورزی نیز انسان‌های بااخلاقی بودند و بر توجه به اخلاقیات سفارش می‌کردند.
محله سجاد که امروز از محله‌های مدرن مشهد است، در گذشته بخشی از زمین‌های مزرعه «زرگران» بوده است. باغ‌های خوش‌آب‌وهوای این محله، محلی برای فرار مردم مشهد از گرمای تابستان بوده است. ولیان، استاندار وقت خراسان، حدود سال ۱۳۵۴ زمین‌های این محله را به مهندسان، معلمان و استادان دانشگاه واگذار کرد و حق فروش زمین را از آن‌ها گرفت تا محله مختص همان اقشار بماند.
مهتاب فرخ‌فر؛ دارنده مدال المپیاد می‌گوید: «روزی 10ساعت درس می‌خوانم و این عادت از کلاس ششم در من ایجاد شده است. آموختن را دوست دارم و علم‌‌آموزی برایم دلنشین است. المپیاد فرد را به لحاظ روحی و علمی قوی می‌کند. فرد از نظر علمی توانمندی استدلال‌کردن به دست می‌آورد و در زندگی شخصی نیز مستقل بار می‌آید. از طرف دیگر استرس‌های المپیاد سبب می‌شود استرس‌های کوچک‌تر را مهار کند و قوی‌بودن در مسیر را بیاموزد.»
عکس شاه و سپس عکس ایران را نشان دادم و گفتم: «هر کس برای او به ارتش آمده اکنون می‌تواند برود و هر کس برای ایران آمده بماند.» جالب بود که همه دانش‌آموزان ماندند و انتخابشان ایران بود و بعدها همراه من در جنگ حضور یافتند.
منیره خانم تا سوم راهنمایی درس می‌خواند. خیلی زود در چهارده‌سالگی ازدواج می‌کند و درگیر زندگی خانوادگی می‌شود. او چهار فرزند دارد و با همراهی و تشویق همسر و فرزندانش طی دو سال دبیرستان را تمام می‌کند و در رشته فلسفه و کلام دانشگاه پیام نور قبول می‌شود.
کشتی‌گیر پیش‌کسوت محله سجاد که روزگاری داوری‌هایش از تلویزیون پخش می‌شد فراموشی این ورزش را حق مشهد نمی‌داند
