حاج حسین آقا ملک ، با فضل و ادبی که اندوخت و نیز اهدا و وقف املاک و اشیاء نفیس به ویژه کتابخانه‌ای پربار برای مردم ایران، نام خود را برای همیشه در تاریخ ایران و حتی جهان اسلام جاودانه کرد. شاید بتوان از حیث مالی واقفان دیگری همچون «رب الرشیدی» وزیر ایلخانی و نیز «ایرج افشار» را هم ردیف با حسین‌آقا ملک دانست اما هیچ یک از واقفان ایرانی نتوانستند از حیث فرهنگی وقفی به ارزشمندی تنها «کتابخانه و موزه ملی ملک» به یادگار بگذارند. حسین آقا اصالتا تبریزی و زاده تهران است، با این حال به دلیل خدمات فراوان در عرصه‌های فرهنگی، بهداشتی، گردشگری، آموزشی، مذهبی و... در مُلک خراسان، بسیاری او را مشهدی‌الاصل می‌پندارند.
در «اتوبوس‌های یک قِرانی» یک نفر رانندگی می‌کرد و یک نفر هم به عنوان پارکابی، بین مسافرها می‌چرخید و کرایه را جمع‌آوری می‌کرد. شاید «سیدحسن عادل کاردان» از آخرین بازمانده‌های فعالان اتوبوس‌های یک قِرانی باشد. او متولد سال 1315 و عاشق رانندگی است. برای همین از 15سالگی، پارکابی یک اتوبوس شورولت دماغ‌دار می‌شود و با دستمزد روزی 30ریال، در مسیر بست امام رضا(ع) به طرف خیابان ارگ و باغ ملی کار می‌کند.
در محوطه مرکزی باغ وکیل‌آباد 2ساختمان قدیمی رو به استخری وسیع قرار دارند. کنار بنای غربی، مجسمه حاج‌حسین ملک که هنرمند مشهور، بهمن محصص، آن را ساخته است، دیده می‌شود. حاج‌حسین در این اثر تکیده و لاغر روی صندلی دسته‌دار معروفش نشسته و دست‌هایش را روی دسته‌های صندلی گذاشته و عبای بلندش تا نوک پایش را پوشانده است. احمد وفاکیش می‌گوید: بنا بر روایات و مستندات تاریخی، پیشینه ساخت این 2بنا به پیش از سال 1300شمسی بازمی‌گردد و هدف از ساخت آن به‌همت مرحوم ملک، اسکان خود و پذیرایی از میهمانانش در این ییلاق باصفا بوده است.