جعفریان، مدیر ورزشی خوش‌نام
قدمت ورزش نوین در خراسان به اواخر قرن 13خورشیدی برمی گردد. در حدود 120سالی که از اولین نشانه های بروز ورزش های نوین در مشهد می گذرد، صدها ورزشکار در رشته های مختلف افتخارآفرینی کرده اند. نام هایی که برخی از آن ها نه تنها در تاریخ ورزش خراسان، بلکه در پهنه ورزش ایران ماندگار شده اند.
آنچه در ادامه می خوانید، معرفی یکی از این صد ها بزرگ ورزش خراسان است که به همت و تلاش ستودنی حسن باغبان در سه جلد کتاب ارزشمند دایرةالمعارف نامداران ورزش خراسان گردآوری و تدوین شده است.
زاده سال1299، آرمیده در سال1382
محمدتقی جعفریان، علاقه‌مند به ورزش و از شاگردان شادروان منوچهر مهران بود و به‌دستور او به دانشسرای تربیت‌بدنی وارد شد. جعفریان در سال1299 در مشهد متولد شد و دوره ابتدایی را در شاهرضا و دوره اول دبیرستان (سه سال اول دبیرستان پس از شش سال دوره ابتدایی) را در دبیرستان ابن‌یمین به پایان برد.
خودش می‌گفت: «سال1317 همراه با چند تن از دوستان برای ادامه تحصیل به تهران رفتیم. در خیابان داشتم می‌گشتم که ناگهان منوچهر مهران را دیدم. مرا صدا زد و گفت: مشهدی؟ گفتم: بله، گفت: اینجا چه می‌کنی؟ گفتم آمده‌ام تهران ادامه تحصیل بدهم. درشکه‌ای صدا زد و پنج ریال به درشکه‌چی داد و به وی گفت این پسر را می‌بری دانشسرای تربیت‌بدنی (شبانه‌روزی بود) و به من گفت می‌روی دفتر می‌نشینی تا من بیایم.
دو ساعت بعد آمد دست مرا گرفت برد سرکلاس و به دانش‌آموزان گفت شما یک مبصر کم داشتید که آن هم آمد و ما شدیم دانش‌آموز دانشسرا. پس از پایان تحصیل و دریافت دیپلم در خرداد1319 به‌سفارش مرحوم مهران استخدام شدم و در دبیرستان شرف تهران کارم را آغاز کردم.
سه ماه بعد به درخواست اداره فرهنگ خراسان به مشهد منتقل شدم و دبیری ورزش دبیرستان شاهرضا به من محول شد. سال1322 مربیگری داوطلبان دوومیدانی مشهد را برای حضور در مسابقات کشوری برعهده داشتم.»
سال1324 مسئولیت تربیت‌بدنی خراسان به وی سپرده شد و پس از یک‌سال‌ونیم فعالیت به تبریز منتقل شد و اداره امور ورزش آذربایجان را به‌دست گرفت
سال1324 مسئولیت تربیت‌بدنی خراسان به وی سپرده شد و پس از یک‌سال‌ونیم فعالیت به تبریز منتقل شد و اداره امور ورزش آذربایجان را به‌دست گرفت. وی در سال1327 برای شرکت در کلاس‌های مختلف تعلیماتی و تفریحات سالم به‌مدت هشت ماه به آمریکا اعزام شد.
جعفریان دوباره سال1330 مسئولیت تربیت‌بدنی خراسان را عهده‌دار شد. او سال1342 از سوی کنگره سازمان اتحادیه ورزشی بین‌المللی و تفریحات سالم ایالات متحده آمریکا به سن‌لویی آمریکا دعوت شد و در کنگره جهانی مزبور شرکت کرد. او در شهریور1350 به‌دلیل کوشش و تلاش چندین‌ساله‌اش به‌عنوان مدیرکل تربیت‌بدنی خراسان برگزیده شد و همان سال به دعوت کلوپ بین‌المللی راهی سوئیس شد.
وی دوبار در سال1339 و در سال‌های1350 تا 1354 به کشورهای آلمان، بلژیک، اتریش، انگلیس، فرانسه، فنلاند، ژاپن، چین، کانادا، سوئد، نروژ، دانمارک، شوروی، هندوستان، پاکستان و افغانستان سفر کرد و در این بازدیدها بر تجربیات ورزشی‌اش افزود.
جعفریان در سال1352 چند ماهی سرپرستی ورزشگاه آزادی را برعهده داشت و در پایان خدمت به درخواست مهندس شهرستانی به شهرداری تهران رفت و به‌عنوان مشاور عالی امور اجتماعی شهرداری پایتخت فعالیت کرد. وی چندین دوره همراه با کاروان ورزشی ایران برای دیدار از مسابقات المپیک1960 رم، 1964 توکیو و 1972 مونیخ اعزام شد.
او سال1959 به عضویت سازمان اتحادیه ورزشی جهانی پذیرفته شد و تا دوران بازنشستگی عضویت این سازمان را برعهده داشت. جعفریان در دوران خدمتش بیش از 180تقدیرنامه از مقامات مختلف کشوری و استانی دریافت کرد و موفق شد نشان فرهنگ، سپاس، پاس، کوشش و مدال‌های درجه یک، دو و سه سازمان تربیت‌بدنی، نشان‌های نهضت ورزشی و... را کسب کند. او 12مهر1382 پس از آنکه مدتی در بیمارستان بود، دعوت حق را لبیک گفت و به دیار باقی شتافت.
ناگفتههای دریایی جنگ از زبان ناخدایکم علیاصغر زارعی 
یادی از «نیزه» و نیزارهای گمشدهاش 