از نخستین مراسم بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی در 25 اردیبهشت 77 ، 24سال میگذرد. از آن سال تاکنون، هر سال بزرگداشت و یادبودی بر مزار حکیم فرزانه توس برگزار میشود. اجرای نمایش «افسانه ماردوش» در محوطه باغ آرامگاه فردوسی در مراسم بزرگداشت امسال شکوه این جشن را بیشتر خواهد کرد. «افسانه ماردوش» نمایشی فاخر به نویسندگی منوچهر اکبرلو و کارگردانی محمد جهانپاست که در آن حکیم توس روایت نیک و بد ناپایدار بشر را در سرگذشت عبرتآموز جمشید و ضحاک در قالب داستانی پرکشش بهزیبایی به تصویر کشیده است.
با وجود اینکه ابتدای خیابان رحمانیه در محله مجیدیه جذابیت خاصی به محله داده است، ادامه این خیابان که در محله رحمانیه قرار گرفته است، پیشرفت چندانی نکرده است. مهمترین کاربری این محله، مسکونی و آموزشی است. زمینهای بایر در رحمانیه زیاد به چشم میخورد؛ با اینحال فاصله میانگین دسترسی به نزدیکترین نقطه فضای سبز حدود ۵ دقیقه است.
به گفته سعیده صفار شرق، تولید این عروسکها ظریف، سخت و وقتگیر است اما وقتی ساخت آنها تمام میشود، کلی لذت میبرم. آنها را با عشق درست میکنم و خوشحالم که همبازی بچهها میشوند. ذوق بچهها وقتی عروسکها را در دست دارند خیلی زیباست. تازه همه عروسکهای من اسم دارند. اگر لباس کردی برتن داشتهباشند، نام آنها روژان و روناک است و اگر تنپوش لری یا شمالی داشتهباشند، میشوند گلنسا و گلپری. احساس میکنم کودک درونم همچنان فعال است.
خیابان رحمانیه یکی از اصلیترین معابر منطقه است که بزرگراه آیتالله هاشمی رفسنجانی را به بولوار مهدیه متصل میکند و موازی با بولوارهای مجیدیه و الهیه ساخته شده است. بسیاری از مجتمعهای مسکونی مدرن و فوق لوکس محدوده الهیه در ابتدای این خیابان قرار دارد و بهنوعی گرانترین محدوده منطقه محسوب میشود. بوستانهای محلی وسیع، بازارهای محلی متنوع، مراکز آموزشی متعدد و مراکز تفریحی بهروز از شاخصههای خیابان رحمانیه است و به اصطلاح گُلِ سرسبد منطقه12 به حساب میآید.
شش «مرغ آمین» با طرح بتهجقه از دیگر ساختههای هنرمند مشهدی است که در نقاط مختلف شهر مشهد مانند سر در خانه هنر، ایستگاه سراب، میدان جانباز و... نصب شدهاند، المانهایی که حتی همین حالا ما را وسوسه میکند با آنها عکس بگیریم. علاوه بر اینها، «تاب کودک» شهربازی پارک ملت با هشتمتر ارتفاع و گنجایش 12نفر و دو «میز ایرهاکی» از دیگر سازههایی است که مهدی رودسرابی از خود به یادگار گذاشته است. او از مواد ضایعاتی و دورریختنی برای ساخت المانهای شهری استفاده کرده است.
میان رفتوآمد پرهیاهوی خودروها و گذر شتابان رهگذران، جایی در دل نوین شهر الهیه دیده میشود که به «کوچه مدرسهها» شهرت دارد. کوچه رحمانیه17 برخی از مهمترین مراکز آموزشی قدیمی و باسابقه منطقه12 را در میان گرفتهاست، از پیشدبستانی تا دبیرستان که سابقه آنها به حدود دو دهه پیش بازمیگردد. روزانه بیشتر از 2هزار دانشآموز در این کوچه تردد میکنند البته اگر کرونا مجالی برای بازگشایی مدارس بدهد.
سرتیپ دوم خلبان محمدرضا قربانیفر همیشه آماده رزم بود و به همین خاطر دوستانش به او لقب «رضا کیف به دست» را داده بودند. رضا دوست داشت در عملیات پاکسازی اشرار شرق کشور در مقابل افرادی که جوانان را هدف قرار دادهاند و میخواستند همه را آلوده کنند، بایستد.
سهیلا نوریان، همسر شهید میگوید: یکبار استاندار وقت کرمان یک دستگاه تلویزیون تماشا به او هدیه داد. آن موقعها تلویزیون تماشا بسیار باارزش بود و تنها دلخوشی ما در سایت هوانیروز کرمان محسوب میشد، اما رضا از پذیرفتن این هدیه طفره رفت و گفت: «افراد بسیاری در انجام موفق این مأموریتها به من کمک میکنند، یا همه را تشویق کنید یا من هدیه شما را نمیپذیرم». عاقبت استاندار به خاطر رضا تمامی گروه انجام مأموریت را تشویق کرد و به همه یک تلویزیون تماشا هدیه داد.
فاطمه، نوجوان ورزشکار محله رحمانیه ، میگوید: پدر و مادرم خودشان اهل ورزش هستند و حمایت و تشویق آنها خیلی تأثیرگذار بود. تمریناتم زود نتیجه داد و به مرحله مسابقات رسیدم. اولین رقابتی که در آن شرکت کردم، مسابقات استانی در رده نونهالان بود. هم بیتجربه بودم و هم استرس داشتم، اما باز هم اول شدم.