هر سال خودم به مشهد می‌آمدم. سال ۱۳۹۷ شب قدر یک‌باره و از ته دل از امام‌رضا (ع) خواستم که مرا با همسایه‌ها و دوستانم بطلبد.
جواد سیم‌ریز می‌گوید: وقتی کارم را شروع کردم ورودی‌ها زنجیر‌های هلالی داشت. ماشین‌ها تا نزدیک ورودی صحن‌ها می‌آمدند. مجبور بودیم همه را کنترل کنیم.
«حسین آقا می‌آی حرم پیش ما کار کنی؟ نیرو لازم داریم.» این جمله کافی است تا حسین مرادی که همیشه حرم امام رضا (ع) برایش پناه خوشی و ناخوشی بود، از خداخواسته راهی شود.
خیابان تهران نخستین خیابانی است که در مشهد با نام امام رضا(ع) تابلو خورد و خاطره ساز شد.
مطهره صدقی می‌گوید: دوست دارم روزی بتوانم در حرم رضوی مجری شوم و برنامه اجرا کنم. این جشنواره فرصت خوبی بود تا خودم را محک بزنم.
امسال مشهدی‌ها در شب ولادت امام‌هشتم (ع) بزرگ‌ترین جشن خیابانی تاریخ شهر را با نام آقا و در کنار زائران و ارادتمندانش برگزار کردند.
دوسال است دویست‌نفر از بانوان محله آب‌و‌برق در چهارشنبه‌های زیارتی امام‌رضا (ع)، وعده ناهارشان را برای چند نفر بیشتر درست می‌کنند.