الهام مهربان سنگ‌آتش و سارا ایمنی می‌خواهند در پاره‌چین (موزاییک) سازی نوآوری کنند. مواد خام آن‌ها کاشی، آینه، شیشه، سفال و چوب و صدف و... است.
مرتضی نیازی از نوجوانی آستین همت را بالا زده و دوشادوش پدر کار کرده، اما نه در لباس نارنجی؛ بلکه در کارگاه معرق کاشی و با نقش‌زدن آیات وحی و طرح‌های ایرانی و اسلامی. اما زمانه، مسیر دیگری را برایش رقم زده.
کارگاه نمدمالی «مهدی علیزاده» هم که چسبیده به مشهد است، سرد و ساکت و تاریک است؛ جایی در «روستای گرجی» در انتهای «بولوار بهمن» که حالا جزئی از شهر است.
هنرستان هنرهای زیبای پسران مشهد از سال ۷۲ افتتاح شده، اما از سال ۸۴ در خیابان ادیب ۳۳ قرار دارد تا به‌عنوان مکانی ثابت میزبان علاقه‌مندان به هنر نه تنها از سراسر مشهد، بلکه از سایر شهرستان‌های استان باشد.
مهربان ساسانی، بانوی موفق محله ردّه با هنرش شریک شادی و غم بچه‌هاست. او می‌گوید: سعی کردم برخلاف سنت مرسوم که چهره عروسک‌ها انیمیشنی طراحی می‌شود، ثنا و سینا شبیه انسان واقعی باشند.
حسین ماستیانی زاده تندیس «مادر» را در سال۸۲ در میدانی به همین نام در قاسم‌آباد، جان بخشیده و هفت ماه در تقلای خلق این اثر هنری بوده است.
