محمدجواد گنجی، نوجوان ورزشکار محله فرامرز عباسی می‌گوید: روز‌های اولی که به باشگاه می‌رفتم، پدرم لباس ورزشی می‌پوشید و همراهم تمرینات ورزشی را انجام می‌داد.
امیر شبانی از سال ۱۳۸۰ ورزش را شروع کرده و آخرین مقامش را در رشته کیک‌بوکسینگ همین ماه گذشته در مسابقه‌های آسیایی مراغه کسب کرد و توانست مقام نخست را از آن خود کند.
پری‌ناز محمدپور روحی که نزدیک سیزده‌سال دارد، توانسته است بیش‌از پانزده‌مقام شهری و استانی و کشوری به دست بیاورد و به تیم ملی دعوت شود.
«سهیل منتظری» قهرمان کشتی آسیا است که یک دهه بعد برای به دست آوردن خرج و مخارج زندگی پشن نیسان می‌نشیند و بار مردم را جابجا می‌کند.
جودوکار نابینای محله شاهد با کسب مدال طلای مسابقات جهانی انگلستان به خانه برگشت.
امیررضا برزنونی می‌گوید: شاید در نگاه اول، کشتی رشته کم‌خرجی به نظر برسد، اما دست‌کم ماهیانه بین ۸ تا ۱۰ میلیون هزینه دارد. من کارگری می‌کنم و این پول را به دست می‌آورم.
امیرحسین تقدیریان درباره فینال یکی از مسابقاتش می‌گوید: «بازی را که بردم، از خستگی روی زمین پهن شدم. نای بلند شدم نداشتم، اما خوشحالی را با بند‌بند وجودم احساس می‌کردم.»