محله کلاهدوز

محله
منطقه ۱

کلاهدوز

محله کلاهدوز فعلی از حدود سال ۱۳۱۰ شکل گرفت، اما تا پنج سال پس از انقلاب اسلامی، بیشتر باغ بود و بیابان. بسیاری از باغ‌ها و زمین‌های این محله اوقافی بود و سیدی، اکبری و مولایی از عمده باغداران آن بودند. خیابان مجد از معابر اصلی محله کلاهدوز است که در گذشته پر از میم انگور و باغ توت بود و به «تی‌بی‌تی» شهرت داشت.

محله کلاهدوز
جامعه قاریان قرآن مشهد چگونه پا گرفت؟
نخستین جلسه هیئت‌مؤ‌سس جامعه قاریان قرآن در منزل سیدجواد در کوچه دانشگاه ۲ با حضور حدود بیست‌تن از قاریان جوان شهرمان شکل گرفت.
«گلی» که مزین به نام شهید شد
خیابان آبکوه‌۱۰ یا شهید‌ابراهیم محبوب یکی از معابر قدیمی محله کلاهدوز به شمار می‌رود که تا قبل از شهادت شهید ابراهیم‌محبوب، فرمانده گردان حزب‌الله، به نام «کوچه گل» معروف بود.
ناگفته‌هایی از مرام‌های از یاد رفته در زورخانه
میرسعیدی، پهلوانی باستانی‌کار و صاحب زنگ‌ گود زورخانه در کشور، تا دو ماه دیگر، 79بهار را‌ پشت سر می‌گذارد. کافی است یک روز آفتابی از کوچه «مهربان» در محله کلاهدوز عبور کنید. اول صبح، یکی از اولین مغازه‌هایی که باز است، نجاری مرد باستانی‌کار است. او بین تخته‌های چوب، سرش به کار گرم است.
 تولید نوع خاصی از ژل رویال با 5 سال پژوهش
طرح تحقیقاتی‌اش در‌باره تولید نوع مخصوصی از ژل رویال در جشنواره گیاهان دارویی و طب سنتی1401 از طرف آموزش و پرورش و وزارت علوم، عنوان برترین پژوهشگر نوجوان کشور در‌زمینه گیاهان دارویی را برای او به ارمغان می‌آورد. قصد دارد «پروپولیس» که نوعی ژل رویال است، در آینده به مرحله تولید تجاری برساند.
از زمزمه‌های مادر تا قرائت در دارالرحمه
ازکودکی هر زمان که او و برادرش بیمار می‌شدند، مادر که پرستار بیمارستان است، در کنار مراقبت‌های پزشکی، قرآن کوچکش را باز می‌کرد و آیات قرآن را برای پسر بیمارش می‌خواند. زمزمه کلام خدا در دل و جان سیدمیلاد حسینی خوش‌نشست و آینده او را با کلام خدا پیوند داد.
کوچه شهید مولایی،کوچه‌باغ‌های سیدی
کوچه شهید مولایی در خیابان مجد28 حدود 50سال قبل به کوچه‌باغ‌های سیدی معروف بوده است.‌ زمین‌های باغی که ظاهرا ‌متعلق به‌ شخصی به نام سیدی بود علت این نام‌گذاری است. این کوچه را سراسر باغ‌های انگوری، سیب و هلو تشکیل می‌داد. «باغ‌های غلامحسین‌احمد»، «حاج ممدقندی» و «دکتر ثقه‌‌الاسلام» از این جمله بود. این کوچه را به نام این باغ‌ها هم می‌شناختند.
کاپیتان 14ساله «ابرار»
اشکان بشیان تعریف می‌کند: برای اینکه پدرش بتواند او را به فوتبال علاقه‌مند کند، برای تولد دوسالگی‌اش به او توپ هدیه داده است. «هنوز خردسال بودم که پدرم من را در مدرسه فوتبال ثبت‌نام کرد. مربی با توجه به سن‌وسال کم و نداشتن توانایی جسمانی از پدرم خواست اسمم را در کلاس ژیمناستیک بنویسد تا بعد از اینکه توانایی بدنی‌ام بیشتر شد، به فوتبال برگردم.انعطاف، سرعت و آمادگی جسمانی که در ژیمناستیک به دست آوردم، تأثیر مثبتی برایم داشت.»