موسپید کرده کوه‌نوردی و سنگ‌نوردی مشهد می‌گوید: ساخت یک کفش با کیفیت کوه برای بچه‌ها دغدغه‌ام شده بود. یادم هست این کفش‌ها در مشهد پیدا نمی‌شد. سال ۶۰ بعد از کلی آزمون و خطا توانستم کفش کوه‌نوردی تولید کنم.
محمدرضا قدرتی که بیشتر کفش‌هایش دست‌دوز و سفارشی است می‌گوید: اگر کیفیت را بالا ببریم، تولیدات ما نه تنها برای داخل که برای خارج نیز مفید خواهد بود.
علی‌اصغر دلاوری را می‌توان بی‌آنکه غلو باشد، «دایره‌المعارف و کتاب نانوشتۀ کفش مشهد» دانست؛ چراکه از ۹ سالگی یعنی سال ۱۳۳۷ در کار تولید و فروش کفش بوده است.
سال۷۰ که یکی از کسبه، مغازه این محدوده را به مبلغ ماهی ۱۰هزار‌تومان اجاره کرده بود، دیگران به او بد و بیراه می‌گفتند که چرا باعث افزایش مبلغ اجاره‌ها شده است.
دنیوی می‌گوید: کفش‌های طرح چرمی چینیها قیمت کمی داشت و مردم با تصور اینکه چرم هستند، آن‌ها را می‌خریدند اما هنوز مدت زمان زیادی نگذشته که کفش خراب می‌شد.
با زیاد شدن واردات کفش چینی، رضا نادمی ورشکست می‌شود، اما او خانه‌اش را می‌فروشد تا چک‌هایش را پاس کند و اعتبارش در بازار خراب نشود.
کفاش قدیمی پایین خیابان شب‌ها را تا صبح رویه‌کاری می‌کرده و روز‌ها به سینما و جنگل می‌رفته است.