شب چله

‌شب‌نشینی شیرین ریش‌سفیدها در شب یلدا
شب‌چله‌ها آن‌قدر برف می‌بارید که همه حیاط خانه سفید می‌شد. گاهی بچه‌ها شاد و سرخوش برای اینکه ما راحت رفت‌و‌آمد کنیم تونل برفی درست می‌کردند.
از زمستان سرد «جیگی‌جیگی» تا گرمی شب چله
۶۶ سال است که محمد‌علی توانایی، ثامنی است. همین است که از گوشه‌گوشه محلات این قسمت شهر، گفتنی‌های زیادی دارد.
شور چله در میدان بار نوغان
به قطب میوه‌فروشی مشهد در منطقه ۳ که با نام میدان بار نوغان شناخته می‌شود رفتیم و از نزدیک شاهد مردمی بودیم که به نیت برگزاری هرچه بهتر این شب آمده بودند.
یلدای مهربانی حضرت زینبی‌ها
از همان ابتدای صبح کار را شروع کرده‌اند؛ حتی سوز سرما در آخرین روز پاییز نتوانسته است سدی برای توزیع مهربانی‌شان باشد. سبدهای میوه و بسته‌های شکلات‌های رنگی و تخمه آفتابگردان در حیاط مدرسه حضرت زینب(س) خودنمایی می‌کند. دانش‌آموزان محله احمدآباددرحال ورود به مدرسه هستند. بیشترشان مکثی می‌کنند و لحظاتی را به تماشای سبدهای رنگارنگ می‌گذرانند. خانم مدیر با لبخندی که روی صورتش نقش بسته است، می‌گوید: دختران قشنگم، زودتر بروید بالا که سرما نخورید!
بوی یلدا در چهارراه ورزش
چهارراه ورزش قاسم‌آباد راسته میوه‌فروشی‌هاست؛ مغازه‌هایی که بیش از پانزده‌سال است بهترین میوه‌ها را با قیمت مناسب دست مردم می‌دهند و به‌ همین دلیل است که هیچ‌وقت بدون مشتری نمی‌مانند. روشن است که هرساله شب چله قاسم‌آبادی‌ها به این چهارراه گره می‌خورد و پایشان حتما به این نقطه از شهر باز می‌شود. دراین شب‌ها و روزها چهارراه ورزش جای سوزن‌انداختن نیست، پیاده‌رو و سواره‌رو از ترافیک خالی نمی‌شود و مردم، میوه خود را شادمانه از اینجا تهیه می‌کنند و به خانه می‌برند تا شب یلدا را در‌کنار یکدیگر سرکنند.
جمع «تنهایی»ها در شب چله روستای کلاته‌سرهنگ
حاجی همان سال ۴۰ که چندین ملک پانصد‌وهزار‌متری‌اش را در ابوذر غفاری احمدآباد فروخت، گاو و گوسفند‌هایش را به کلاته‌سرهنگ آورد. حالا او و ۹‌پسرش همه در همین روستا زندگی می‌کنند.
باورهای عامیانه مردم خراسان از شب چله
چله، یلدا یا به تعبیر ابوریحان، شب مانده به خرم روز، شب آغاز زمستان است، اولین فرصت از فراغت کشاورز و دامدار.