اسناد باقی مانده نشان می‌دهد که در مشهد، تیمچه‌ها بیشتر در بازار ها و بازار چه‌های اطراف حرم قرار داشته اند و بیشتر عمده فروشان در آن تجارت می‌کرده اند.
کارگاه نمدمالی «مهدی علیزاده» هم که چسبیده به مشهد است، سرد و ساکت و تاریک است؛ جایی در «روستای گرجی» در انتهای «بولوار بهمن» که حالا جزئی از شهر است.
دو‌سه‌ماهی می‌شود که کلبه امید در محله تربیت افتتاح شده است و دوازده‌توان‌یاب در آن مشغول به کار‌ند. حدود هزار گلدان گل و گیاه و سبزه در اینجا قرار دارد که همه آن‌ها را توان‌یابان کاشته‌اند.
«تاجر آباد» شهرک شهیدباهنر از آن جا‌هایی است که حتما باید ببینید.اصلا انگار زندگی اینجا جور دیگری جریان دارد. چنین تفاوتی را حضور آدم‌هایی از قومیت‌های بلوچ، افغان و فارس رقم زده‌است.
ناصر سیرجانی که از ۵ سالگی وارد بازار کار شده و شاگردی کرده معتقد است قبل از شروع کاسبی باید چند سالی شاگردی کرد.
محدوده چهارراه لشکر مشهد به دلیل فعالیت چند مغازه نظامی‌فروش، در این شغل شهرت پیدا کرده است، اما محل‌های دیگری هم مانند پاساژ رحیمیان در خیابان نواب صفوی وجود دارد.
هدف از راه‌اندازی بازار چه خوداشتغالی این است که دغدغه اشتغال را از دوش عده‌ای از خانواده‌ها بردارد و بتواند به اقتصاد خانواده‌ها کمک کند و از طرف دیگر کالای باکیفیت دست مشتری بدهد.