گذری بر امام خمینی89

 خیابان امام خمینی89 که روزگاری آن را میلان بیست و چهارم می‌نامیدند، حدود 50سال قبل با اسکان پنج خانوار شکل گرفت. عریض بودن این خیابان 35متری سبب شده تا مسیری برای تردد خودروها در حدفاصل خیابان امام خمینی و ثامن‌الائمه باشد. این خیابان به ظاهر مسکونی است، اما در فاصله‌های کوتاه از هم مغازه‌های متفاوتی را می‌بینید که محلی‌ها مایحتاجشان را از آنجا تهیه می‌کنند. جالب است بدانید حتی آن‌هایی که از این خیابان کوچ می‌کنند، باز هم برای خرید نان، گوشت، پارچه و... به اینجا می‌آیند. این خیابان قدیمی هنوز هم مردم صمیمی خودش را دارد، آدم‌هایی که همیشه جویای احوال یکدیگرند و یک بهانه کافیست تا احوال‌پرست باشند.

اگر کار درست باشی، بیکار نمی‌مانی درست مثل قصاب خیابان امام خمینی89 که مشتریانش از گلبهار هم برای خرید نزد او می‌آیند. مشتریانی که سال‌ها در اینجا ساکن بودند و راستی و صداقت قصاب در سنگ و ترازویش، سبب شده باز هم برای خرید به اینجا بیایند.

همه او را حاج رضا صدا می‌کنند. خوش‌انصافی و باحوصله‌بودن این بزاز قدیمی که همچنان حساب دفتری‌اش را دارد زبانزد ساکنان محله است.

«ولی محمد لطفی» را همه به اسم «سردار» می‌شناسند. از بدو تولد مادربزرگش او را سردار صدا می‌زند تا مانند اسمش شجاع و دلاور باشد. او تعمیرکار موتور قدیمی محله است.

مسجد المهدی پایگاهی فرهنگی‌ مذهبی برای ساکنان این محله است که در مراسم‌های مختلف مردم را گرد هم می‌آورد. این مسجد قدیمی که حدود نیم‌قرن از زمان ساختش می‌گذرد موقوفه‌ای ندارد و مردم تلاش می‌کنند با کمک یکدیگر آن را اداره کنند.