محمدآباد، یکی از آبادترین روستاهای دیروز و یکی از سرسبزترین محلات امروز

آن روزها که خبری از شهر و بافت شهری نبود، محمدآباد نام یک روستای کوچک دور از شهر بود و نام خود را در میان پیچ‌وتاب‌های تاریخ و تقسیم‌بندی‌های شهری حفظ کرد. روستایی که کل جمعیت آن از 5خانوار بیشتر نمی‌شد و نیمی از باغات آن از نهر پایین‌خیابان تغذیه می‌کرد و آب نیمی دیگر توسط قناتی معروف به نهر محمدآباد در وسط روستا تأمین می‌شد. محمدآباد یکی از آبادترین روستا‌های اطراف مشهد در بیش از 100سال گذشته بوده است و با سرسبزترین طبیعت و بهترین آب‌وهوا و همچنین یکی از مستحکم‌ترین برج و بارو‌ها در آن زمان را داشته است تا از تاخت‌وتاز بیگانه‌ها در امان بماند.

مسجد ابوالفضلی‌ها قدمت 114ساله دارد و از دیرباز تاکنون همواره یکی از مراکز محوری و محل تجمعات اهل محله در مناسبت‌ها بوده است.

کتابخانه آیت‌ا... حاج شیخ هاشم قزوینی را آستان قدس رضوی در سال1369 در محمدآباد5 در 2طبقه افتتاح کرد.

سکان‌دار قدیمی‌ترین مغازه محمدآباد که محل کاسبی‌اش عمری به درازای محله دارد، حاج‌حسین حلوایی 81ساله است.

محمد کاووسی پدر 2شهید محله، علی‌اصغر زارع‌نژاد و حسینعلی شیری از قدیمی‌های محله هستند که روزگار قدیم را روایت می‌کنند.