ناهید دلشادراد ۵۵ هنر مختلف همچون کتیبه‌دوزی، زغره‌دوزی چهل تکه‌دوزی، سکه‌دوزی، پیله‌دوزی پته‌دوزی و.... در زمینه لباس و پارچه دارد و یکی از احیا‌کنندگان پارچه ترمه یزد است.

علی‌اصغر برهمند معلم بازنشسته است و ده‌ها اختراع ثبت شده و ثبت نشده دارد و چندین و چند مدال طلا از نمایشگاه‌های بین‌المللی. او در سال ۱۳۸۵ به عنوان معلم نمونه کشوری انتخاب شده است.

مجید کشوری، مدیر فروشگاه مواد پروتئینی است که کار فرهنگی جزئی جدانشدنی از آن است، او نویسنده دو کتاب به نام‌های «اقتصاد در خانواده» و «مهارت‌های تمرکز» بوده و در مغازه‌اش کتابخانه‌ای دایر کرده است.

«بچه‌های آسمان» اولین کتابخانه تخصصی کودک مستقل در کشور است که در خیابان سیدرضی ۲۹ قرار دارد. این کتابخانه سال ۱۳۹۴ عنوان کتابخانه نمونه کشوری را به دست آورد.

اوایل جنگ بود که موسی پارسا در ۱۶ سالگی قطع نخاع می‌شود. با این حال او از پا نمی‌نشیند و حالا یکی از افتخارآفرینان ورزش معلولان و جانبازان کشور است.

«محمدعلی ملکی‌فر» از اولین فارغ التحصیل‌های رشته پزشکی در مشهد بوده است. او سال ۱۳۳۲ وارد دانشگاه شد و بعد از پایان تحصیل به زادگاهش، روستای چکنه بازگشت تا به مردمان آن دیار خدمت کند.

استاد نمونه کشوری که جزو اولین ورودی‌های رشته صنایع غذایی در کشور است، حالا خود صدها دانشجو تربیت کرده که تعدادشان را به خاطر ندارد، دانشجوهایی که تعداد زیادی از آن‌ها این روزها برای خودشان استاد یکی از دانشگاه‌ها یا مراکز پژوهشی کشور شده‌اند و مسئولانی که در دولت یا صنعت غذای کشور به کار اشتغال دارند اما این افراد حق بزرگ‌تری را در خاطر سپرده‌اند و از کنار و گوشه کشور برای دیدن بانو فخری شهیدی، استاد خوش‌نام و خوش‌آوازه به مشهد می‌آیند. کارنامه چهل‌وسه‌ساله کاری‌اش مملو از افتخارات و عناوین مختلف پژوهشی است.

زندگی منحصربه‌فردی دارد. کافی است یک نفر او و خانواده‌اش را دیده باشد تا همیشه یادش باشد این مادر دهه‌هفتادی و دغدغه‌مند می‌کوشد بسیاری از تابوها را بشکند و زندگی‌اش را طور دیگری بسازد. اگرچه خیلی‌ها مطهره جاویدی را به نام مادر استارت‌آپی می‌شناسند اما او قبل از همه این‌ها امتحانش را برای پذیرش مسئولیت و تغییر در روال همیشگی زندگی گذرانده است. دختری که در کنار همسر و دو فرزندش زیست متفاوتی از مادرانگی را ترویج می‌کند و می‌کوشد تابوهای کارآفرینی را بشکند و به زبان نوجوانان و جوانان حرف بزند.

عذرا دولتی می‌گوید: شاید تعریف مرگ برای هر کسی متفاوت باشد و برای خودش یک زمان مشخص و یک نقطه پایان قرار داده باشد اما خانم دولتی آن را به اندازه یک پلک زدن نزدیک می‌بیند. می‌گوید: من مرگ‌های عجیبی در سن و سال‌های مختلف دیده‌ام که شاید فرد حتی فرصت یک پلک به هم زدن هم نداشته است. اینکه کسی بخوابد و اصلا بلند نشود هم فراوان بوده است. مثلا جوانی را آورده بودند که اصلا علت مرگش معلوم نشد. چند دقیقه سرش راگرفته بود و بعد هم فوت کرده بود. برای همین، مرگ را بسیار نزدیک می‌بینم.

مهری رمضانی زنی جوان و خوش‌روست با سه فرزند که به جای تکرار تکرارها از سال 90 به دنبال کاری خاص رفته‌است. این انتخاب بارها او را تا پای مرگ برده و اگر لحظه‌ای غفلت می‌کرده است، حتما وعده غذایی یکی از همین کروکودیل‌هایی می‌شده که میلیاردی برای آن‌ها خرج کرده‌است. می‌گوید: چون رشته‌ام جانورشناسی بود، به دنبال کاری نو بودم. اولین جرقه پرورش کروکودیل در سفر به چابهار به ذهنم زد. برای دیدن گاندوها رفته بودیم که نگهبان آنجا گفت در دنیا تنها 10 نفر کروکودیل پرورش می‌دهند که هشت نفر از آن‌ها زن هستند.