کوچه شهید تشکری (بیداربخت سابق) یکی از کوچه‌های قدیمی شهر است که زندگی در آن، آخرین نفس‌های خود را می‌کشد.

کوچه حافظیان، مسیر قاجاری قرارگرفته در دل مشهدالرضاست که گذر نامداران بی‌شماری بوده است.

کوچه بهجت ۱/ ۹ عمر زیادی ندارد، اما بر روی باغی پدید آمده که ۵ قرن قدمت داشته است.

این مطلب درباره کوچه‌ای با پسوند آباد در بافت قدیمی شهر نوشته شده که نامش یادگار یک صنعت در مشهد است.

هشت متر بودن عرض تمام نقاط کوچه، دلیلی بر نام مردمی این گذر است و به همین سبب، آن را «نخستین و اصیل‌ترین کوچه منظم مهندسی‌ساز شهر» لقب داده‌اند.

چهل خانه، تنهانام کوچه نیست و برخی قدیمی‌های نوغان، این کوچه را «چله خانه» می‌خوانند. این افراد علت خوانده شدن کوچه به این نام را وجود چند کارگاه چله کشی دار قالی در این کوچه می‌دانند.

براساس آنچه از دوران صفوی برای ما به یادگار مانده، محراب خان در جوانی از کارگزاران دربار شاهان صفوی بوده و به دوات‌داری آنان اشتغال داشته است.

درباره معبری که در گذشته، تنها راه ارتباطی ته‌پل‌محله با طبرسی بود، اما امروز با نام یک پهلوان گره خورده است.

کوچه بهاء‌التولیه که اکنون تابلوی «ته‌پل‌محله ۶» و «شهید سعید سروقدی» در ابتدای آن دیده می‌شود، یکی از نقاط سبز نقشه دالمج است که باغ‌های آن جای خود را به خانه‌ها داده است.

تخریب دو پلاک در دهه سی  کوچه ضیا را طولانی و  باریک می‌کند و راه دسترسی به بیوت علما آسان می‌شود، مشهدی‌ها پس از آن، این راسته را «کوچه علما» لقب می‌دهند.