وقتی پدرم را بین تماشاچیان می‌بینم انرژی می‌گیرم
امیرعلی بین جمعیت پدرش را پیدا کرد. با دیدنش انگار نیروی دوباره‌ای گرفت و در یک لحظه استثنایی، حریف را ضربه‌فنی کرد و پیروز میدان شد.
صدای تشویق و هیاهوی تماشاگران در سالن طنین‌انداز شده بود. امیرعلی با دقت تمام متوجه حرکات حریف بود، اما هراز‌گاهی بین جمعیت چشم می‌گرداند و به‌دنبال پدرش می‌گشت. او همیشه حامی امیرش بوده و هست. اما آن روز گفته بود کسالت دارد و شاید نتواند برای تماشای مسابقه به سالن بیاید.
امیرعلی بین جمعیت پدرش را پیدا کرد. با دیدنش انگار نیروی دوباره‌ای گرفت و در یک لحظه استثنایی، حریف را ضربه‌فنی کرد و پیروز میدان شد. امیرعلی کسرایی، نوجوان جودوکار محله نوده، با حمایت‌های پدرش بر سکو‌های قهرمانی ایستاد.
جودو را با پدرم شناختم
امیرعلی متولد سال۱۳۸۶ در محله نوده است و در خیابان کوشک مهدی زندگی می‌کند. او از هفت‌سالگی با ورزش جودو آشنا شد، اما به‌صورت حرفه‌ای این ورزش را از ده‌سالگی شروع کرد. خودش می‌گوید: پدرم جودوکار بود و به باشگاه می‌رفت و من را هم با خودش می‌برد.
در سالن باشگاه با دیگر بچه‌های هم‌سن‌وسالم که برای تماشا آمده بودند، همراه می‌شدم و حرکات پدر و مربی را تقلید می‌کردم. همین رفت‌وآمد‌ها باعث شد که به ورزش جودو علاقه‌مند شوم، اما پدرم نمی‌خواست در تمرینات دچار صدمه بشوم؛ بنابراین از من خواست که وقتی بزرگ‌تر شدم، آن را به‌صورت حرفه‌ای دنبال کنم.
امیرعلی در ده‌سالگی جودو را از باشگاه هلال احمر شروع کرد؛ «تمریناتم را تحت مربیگری علی و مهدی روحی، دو نفر از مربیان خوش‌نام این رشته شروع کردم. در این زمینه پدرم خیلی از من حمایت می‌کرد؛ چون خودش جودوکار بود، به‌عنوان حریف تمرینی خیلی کمکم می‌کرد و در همه مسابقات هم برای تشویقم به سالن می‌آمد.»
آن‌طور‌که این ورزشکار می‌گوید، جودو علاقه مشترک او و پدرش است؛ «این موضوع باعث صمیمیت بیشتر بین ما شد؛ ارتباطی که این روز‌ها بین پدر‌ها و پسر‌ها کمتر دیده می‌شود. با همین رابطه دوستانه، بار‌ها مسائل و مشکلاتی را که داشته‌ام، به‌راحتی با پدرم مطرح کرده‌ام و با همفکری یکدیگر مشکلات را برطرف کرده‌ایم.»
حضور در تیم ملی جودو
امیرعلی چند‌ماه بعداز شروع تمریناتش، اولین حضور در مسابقات دانش‌آموزی در سطح استان را تجربه و مقام دوم استان را کسب کرد. او می‌گوید: در این سال‌ها، در هر مسابقه‌ای که شرکت کرده‌ام، توانسته‌ام مقامی کسب کنم. از مهم‌ترین آن‌ها سه‌مقام قهرمانی جودو استان و دو مقام دومی استانی است.
رتبه اول مسابقات جودو آموزش‌و‌پرورش تبادکان، مقامی است که چندهفته پیش به دست آورد. او این روز‌ها خود را برای حضور در مسابقات کشوری جودو و انتخابی تیم ملی آماده می‌کند. او می‌گوید: این روز‌ها تمریناتم خیلی بیشتر شده است و هر‌روز چند‌ساعتی را به تمرینات و ورزش‌های آمادگی‌جسمانی مشغول هستم.
اگر بتوانم امتیاز قبولی در مسابقات انتخابی تیم ملی را به دست بیاورم، شانس عضویت در تیم ملی جودو را پیدا خواهم کرد. راه‌یافتن به تیم ملی و حضور در مسابقات کشوری و بین‌المللی، آرزوی هر ورزشکاری است. من نیز برای رسیدن به این جایگاه، تمرین و تلاش خواهم کرد.
لینک کوتاه
روایات مشابه
ارسال نظر
وقف خانه برای تقویت دین جوانان محله 
کارگر شهرداری کیف میلیونی را به صاحبش برگرداند 