پسر پهبادساز
ابوالفضل حیدری می‌گوید: خیلی فکر کردم چطور پهپادی بسازم که هم وزن کمی داشته باشد، هم خوب بالا برود. می‌دانستم چوب‌های سنگین کاربردی نیستند؛ به همین‌دلیل از چوب بستنی استفاده کردم.
همه‌چیز از درست‌کردن یک قایق چوبی و ذوق کودکانه او برای در‌آب‌انداختن آن قایق شروع شد. خانواده ابوالفضل پنج‌ساله آن روز‌ها این موضوع را به حساب شیطنت بچگانه‌اش گذاشتند؛ غافل از اینکه ذهن پویای پسرشان لحظه‌ای آرام ندارد.
انتخاب‌شدن ابوالفضل حیدری در نهمین دوره جشنواره نوجوان خوارزمی در سطح ناحیه و استان به‌دلیل ساخت پهپاد، بهانه‌ای شد تا میهمان خانه آن‌ها در محله تلگرد شویم و روبه‌روی پسر‌بچه‌ای بنشینیم که بعد از فراغت از امتحانات، سرش درد می‌کند تا برای ساختن وسایل جدید دست به کار شود و سختی کار را به جان بخرد.
خراب‌کردن و دوباره‌ساختن
سال تحصیلی گذشته، ابوالفضل کلاس هشتم بود و سال خاطره‌سازی برایش شد. برگزیده‌شدنش در جشنواره خوارزمی اعتماد‌به نفسش را افزایش داد. علاوه‌براین به پدر و مادرش ثابت کرد خطر‌کردن برای ساخت وسایل تازه به این می‌ارزد که سرش را بین هم‌کلاسی‌هایش بالا بگیرد و با افتخار بگوید «من می‌توانم.»
ابوالفضل قاطع و خوب حرف می‌زند. هر ماجرایی را با اشتیاق تعریف می‌کند. می‌گوید: از همان کودکی هر وسیله‌ای می‌دیدم، دوست داشتم خرابش کنم و مدل تازه‌ای از آن را بسازم. از این کار خیلی لذت می‌بردم. به هر جایی می‌رفتم، حواسم بود که چوب یا ضایعات را جمع کنم تا سر فرصت با آن‌ها قایق یا پنکه و البته وسایل دیگری را که جرقه‌اش ناگهان به ذهنم می‌رسید و کنجکاو بودم که چطور درست شده‌اند، بسازم.
ساخت پهپاد با چوب بستنی
عاشق انواع مدار، خازن، آی‌سی و... است. این وسایل را در گوشه‌ای از خانه‌شان مخفی‌کرده است. البته تهیه این وسایل هم هزینه‌بر است و پول می‌خواهد. ابوالفضل از همین حالا آستین‌ها را بالا زده است تا تابستان خودش را حسابی مشغول وسایلش کند.
با ذوق می‌گوید: در مغازه سایبان‌سازی یکی از اقوام نزدیک کار می‌کنم تا پول جمع کنم و بتوانم این وسیله‌ها را بخرم. چند وقت است که دوست دارد یک پنکه چوبی درست کند که با برق کار کند. تعریف می‌کند: بیشتر روز را به این فکر می‌کنم چطور پنکه‌ای درست کنم که هم چوبی باشد و هم با برق شهری کار کند. اگر این طرح اجرا شود، خیلی عالی می‌شود.
یادآوری کسب رتبه برتر در جشنواره خوارزمی، اشتیاقش را بیشتر می‌کند و می‌گوید: قرار به ساخت پهپاد بود. خیلی فکر کردم چطور پهپادی بسازم که هم وزن کمی داشته باشد، هم خوب بالا برود و هم ظاهر چشمگیری داشته باشد. می‌دانستم چوب‌های سنگین کاربردی نیستند؛ به همین‌دلیل از چوب بستنی استفاده کردم.
چند بار پهپاد آماده‌شده را کوبیدم و از نو ساختم تا به چیزی که دلم می‌خواست، رسیدم. برای مسابقه این کار را انجام ندادم؛ دوست داشتم اول از همه خودم از آن خوشم بیاید.
پهپاد من، جزو آثار برگزیده در نهمین جشنواره نوجوان خوارزمی شد و من به خودم اعتماد بیشتری پیدا کردم. ابوالفضل عاشق کار‌های فنی است و به خانواده‌اش هم گفته انتظار نداشته باشند در رشته‌های دیگر ادامه تحصیل بدهد. می‌گوید: دلم می‌خواهد اختراعاتم به تولید انبوه برسد، اما نیاز به وسایل اولیه مثل آرمیچر، انواع مدار و قطعه‌های فنی دارم. البته غصه‌ای نیست؛ کار می‌کنم و همه این وسایل را به دست می‌آورم.
لینک کوتاه
ارسال نظر
عکس گرفتن با عکس حسن یزدانی 
سازندگان و بانیان قدیمی‌ترین کاشی‌های حرم رضوی چه کسانی بودند؟ 