ستایش فخرراد، فخر مسابقات کاراته شد

ورزش در رگ و خونش جریان دارد. این را مدال‌های رنگارنگی گواهی می‌دهد که از مسابقات مختلف به دست آورده است. ستایش فخر‌راد که به‌خاطر حرکات زیبای رزمی‌کاران عاشق رشته کاراته شده، حتی یک روز هم از تمرینات غافل نمانده و حاصل تلاش‌های او، کسب ۱۲ مقام استانی و چهار مقام کشوری است.

ستایش در مسابقات بین‌المللی هم خوش درخشیده است. تابه‌حال در سه دوره از این رقابت‌ها که در تهران برگزار شده، شرکت کرده است. برخی از افتخارات ورزشی این نوجوان پانزده‌ساله مربوط‌ به این رقابت‌هاست، او ۲ مدال طلا، یک نقره و یک برنز از این رقابت‌ها به‌دست آورده‌است، اما کسب مقام اول مسابقات بین‌المللی اردیبهشت ۱۴۰۲ که در تهران برگزار شد، برایش ارزشمندتر از بقیه است. خوشحال است که حضور او در رقابت‌های بین‌المللی، نام محله بلال را پرآوازه کرد.

جذب حرکات رزمی‌کاران شدم

ستایش حرکات و تمرینات رزمی‌کاران را دوست دارد. تعریف می‌کند: روز ثبت‌نام را فراموش نمی‌کنم. دوست داشتم حرکات زیبایی را که بچه‌های ورزشکار با‌مهارت انجام می‌دهند، من هم تمرین کنم و با علاقه شروع به اجرای تمریناتی کردم که مربی آموزش می‌داد. با دیدن بچه‌ها انرژی می‌گرفتم و اشتیاقم برای تمرین بیشتر می‌شد.

خانم‌ها نسرین گل‌یاور و فاطمه مهدوی نیز که از مربیان بودند، خیلی کمکم کردند و روز‌به‌روز در این حوزه قوی‌تر شدم. بعد از مدتی آماده شرکت در مسابقات شدم و خوشبختانه در همه رقابت‌هایی که شرکت کردم، مقام آوردم. هر‌چند ستایش هم مثل بسیاری دیگر از نوجوانان پر‌انرژی است و آدم متوقف‌شدن نیست، کرونا برنامه ورزشی و تمرین او را نیز به هم ریخت.

تعریف می‌کند: در آن ایام، باشگاه تعطیل شده بود و آن‌جورکه باید و شاید، نمی‌توانستم تمرین کنم و منتظر بودم این روز‌ها تمام شود. بعد از کرونا به باشگاه برگشتم و چند مسابقه هم برگزار شد، اما به‌دلیل اینکه تمرین‌ها کافی نبود، نتوانستم مقامی به دست بیاورم.

مربیان، خانواده و دوستانم تشویقم کردند و باعث شدند من دوباره برای به‌دست‌آوردن موفقیت تلاش کنم. انگیزه‌داشتن به موفقیت یک ورزشکار کمک می‌کند و ستایش این حس را بار‌ها تجربه کرده است.

او ادامه می‌دهد: سال گذشته من و تعداد زیادی از هم‌باشگاهی‌هایم برای شرکت در مسابقات بین‌المللی انتخاب شدیم. قرار شد با قطار به تهران برویم. گذشته از رفت‌و‌آمد که سخت بود، مسابقه از ساعت ۹ صبح شروع شد و تا بامداد روز بعد طول کشید و اصلا نتوانستیم بخوابیم، اما بچه‌ها آن‌قدر به هم انرژی می‌دادند که کلی حالمان خوب شد.

ورزش، روحیه دسته‌جمعی کار‌کردن را تقویت می‌کند

یکی از توصیه‌های ستایش به هم‌سن‌و‌سال‌هایش این است که وقتی رشته‌ای را شروع کردند، تا آخر همان را ادامه دهند و از این شاخه به آن شاخه نپرند. ستایش تک‌فرزند است، اما دوستان زیادی دارد.

او می‌گوید: دسته‌جمعی کار‌کردن لذت بیشتری دارد و ورزش، روحیه جمعی کار‌کردن را هم تقویت می‌کند؛ اینکه هر کاری که از دستمان برمی‌آید برای دیگران انجام بدهیم. مربیان ما همیشه بر این موضوع تأکید می‌کنند که دوستی، اخلاق و رفاقت در ورزش خیلی مهم است.