محمد در راه اژدها
محمد عباسی‌آبکوه دانش‌آموز محله سجاد در شرف ثبت چهار رکورد در رشته کیوکوشین کاراته است.
محمد عباسی‌آبکوه، چهار حرکت کششی نمایشی در رشته ورزشی کیوکوشین کاراته انجام می‌دهد که او را در شرف ثبت در کتاب رکورد‌های ایران قرار داده است.
دانش‌آموز محله سجاد، با تمرین‌های بسیار که بیشتر آن‌ها در خانه و با همراهی پدرش انجام شده، قادر به اجرای حرکت‌هایی است که از حالت قالبی خارج شده و به ادعای پدر، کسی تا به حال آن‌ها را در خراسان و بعضا در ایران اجرا نکرده است و می‌توان به ثبت آن‌ها در کتاب رکورد‌های ایران امیدوار بود.
هم‌اکنون، هیئت کاراته استان خراسان رضوی، حرکت‌های خاص او و آمادگی بدنش را تأیید کرده است و در نامه‌ای از هیئت ورزش‌های همگانی خواسته تا موضوع ثبت رکورد محمد را در کمیته ثبت رکورد بررسی کنند. محمد، متولد ۱۸ اسفند ۱۳۸۰ است و از ده‌سالگی کاراته را شروع کرده و کمربند سیاه و دان دو دریافت کرده است. او تابه‌حال در مسابقات استانی، منطقه‌ای و کشوری مقام‌های مختلفی کسب کرده است.
برای دیدن حرکت‌های خاص محمد، بوستان امین در محله سجاد را انتخاب کردیم تا در فضایی وسیع و باز، امکان گرفتن عکس‌های مناسب را داشته باشیم.
این بوستان در نزدیک منزل خانواده عباسی و پشت مسجد سجاد واقع شده است، اما اهالی محله خیلی کم از این فضای زیبا استفاده می‌کنند، چون متأسفانه این بوستان محلی، در قرق رفت‌وآمد جوانانی با وضعیتی نامطلوب است که امکان استفاده از این فضا را از اهالی گرفته‌اند.
مادر محمد می‌گوید که حاضر نیستند حتی برای پیاده‌روی وارد فضای پارک شوند، وگرنه چه جایی بهتر از این مکان برای ورزش و تمرین. در یک ساعتی که در بوستان مشغول گرفتن عکس هستیم، توجه اهالی معدود حاضر، به حرکت‌های زیبای محمد جمع می‌شود و او را تحسین می‌کنند و افسوس می‌خورند که چرا این بوستان نباید محل رفت‌وآمد چنین جوانان باانگیزه‌ای باشد.
کسی وقتش را برای این حرکت‌ها نمی‌گذارد
از پدر محمد می‌پرسیم که چطور به فکر ثبت حرکت‌هایش رسیده‌اند. آقای عباسی می‌گوید: «ما دنبال ثبت رکورد نبودیم. منتها با خودم فکر کردم که نکند این حرکت‌هایی که انجام می‌دهد، رکورد باشد و با پیگیری متوجه شدیم، ثبت‌شدنی است.»
آن‌ها برای ثبت رکورد، سختی‌های عجیب و غریب بسیاری را تحمل کرده‌اند و پیگیری پدر موجب شده است که در شرف ثبت رکورد قرار بگیرند و فقط مانده برای این موضوع، راهی تهران شوند و اگر هزینه‌ها مناسب بود، اقدام کنند. آقای عباسی شنیده است که ثبت رکورد، ۳۰ میلیون تومان هزینه دارد، البته امیدوار است این مبلغ واقعی نباشد.
پدر با پیشینه ورزشی و مطالعات خود، به‌طور تخصصی روی محمد کار می‌کند. اصل تمرین آن‌ها نیز در خانه است و این اندازه آمادگی بدنی و انعطاف‌پذیری محمد، ناشی از تمرین‌های بسیار با پدرش است.
آن‌ها روزی یک‌ساعت در منزل کار می‌کنند و به قول مادرش گاهی آن‌قدر تمرین‌ها دشوار است که اشک محمد درمی‌آید. او در هفته نیز سه روز به باشگاه ورزشی می‌رود.
آقای عباسی می‌گوید: دست تمام مربیانش را می‌بوسم. همه آن‌ها پیش‌کسوت هستند، اما هیچ‌یک از این حرکت‌ها در باشگاه انجام‌نشده است.
سپس ادامه می‌دهد: این حرکت‌ها به‌لحاظ علمی تأییدشده است، اما کسی وقتش را برای رسیدن به این حرکت‌ها نمی‌گذارد؛ بنابراین ما خارج از باشگاه پیگیری می‌کنیم. فیزیک و استعداد محمد هم کمک می‌کند.
پیشرفته ۱۸۰ درجه
آقای عباسی با این توضیح که تا حرکتی از حالت قالبی خارج نشود، به ثبت نزدیک نخواهد شد، می‌گوید: حرکت انعطافی ۱۸۰ درجه، حرکتی ساده برای محمد محسوب می‌شود و او پیشرفته این حرکت را انجام می‌دهد.
بدین‌صورت که هنگام گشودن پاهایش تا ۱۸۰ درجه، با گذاشتن دو میت (تشکچه) زیر پاشنه پاهایش، می‌تواند پاهایش را بالاتر آورده و از ۱۸۰ درجه بیشتر باز کند. پدر اضافه می‌کند که در این حرکت، کشاله پا بسیار درگیر می‌شود و به‌هیچ عنوان حرکت آسانی نیست.
۳۶۰ درجه محمد
محمد توانسته با تمرین و ممارست بسیار، حرکت ۱۸۰ درجه را به ۳۶۰ درجه برساند. او برای این حرکت، ابتدا پاهایش را تا ۱۸۰ درجه باز می‌کند و سپس پاهایش را تا گوشش بلند می‌کند.
یک‌بار می‌تواند از جلو، پایش را بالا بیاورد و یک‌بار از پشت سر. آقای عباسی در توضیح این حرکت می‌گوید: در حرکت ۱۸۰ درجه، سه نقطه از بدن باید روی زمین باشد؛ پاشنه دوپا و فاق. اما در ۳۶۰ درجه یا حتی ۱۹۰ درجه، عضلات دوقلو و ران از زمین کنده می‌شود و پاشنه‌ها هم روی زمین نیستند. آقای عباسی مدعی است که این حرکت را در ایران کسی انجام نداده است.
می‌پرسیم نامی برای آن حرکت گذاشته‌اند که پدر محمد بیان می‌کند این حرکت نامی ندارد و فقط می‌توان به آن «۳۶۰ درجه محمد» گفت. چون ویژه اوست.
ماجرای جالب مسابقه‌رفتن خانواده عباسی
شرکت محمد در مسابقات، برای خانواده عباسی مانند رفتن به مسافرت است. از آنجا که مسابقات از صبح تا عصر طول می‌کشد، مادر خانواده و علی، برادر کوچکش، نیز پدر و محمد را همراهی می‌کنند.
در واقع این خانم عباسی است که همه چیز را برای این اردوی یک‌روزه آماده می‌کند. از یک طرف غذای مناسب برای محمد و خانواده و دیگر اینکه در نقش یک مربی، به پدر و پسر آرامش می‌دهد.
محمد با خنده می‌گوید: مادرم حتی حواسش هست که حتما قرص استامینوفن برای پدرم بردارد. چون ایشان معمولا در مسابقات آن‌قدر حرص می‌خورد که سردرد می‌شود.
خانم عباسی هم می‌گوید: همسرم در طی مسابقه، استرس زیادی دارد و من باید هوای او را داشته باشم. از طرفی باید هوای علی را هم داشته باشم. من باید به آن‌ها انرژی بدهم. خانم عباسی در ادامه صحبتش از زحماتی که همسرش برای محمد کشیده است، می‌گوید: همسرم بعد از بازنشستگی زودهنگام خود، ۹۰ درصد وقتش را برای محمد می‌گذارد.
همراهش به باشگاه می‌رود و در باشگاه می‌نشیند تا ورزش محمد تمام شود. زمستان و تابستان هم برایش فرقی ندارد. او آنجا به مربی یادآوری می‌کند که چیزی کم نگذارد.
حرکت چرخشی فوق‌العاده
هدف مبارز در این حرکت، ضربه‌زدن و نابودکردن طرف مقابلش است. حرکتی که محمد، حدود ۳۰ سانتی‌متر بالاتر از قد خودش می‌تواند به انجام برساند.
قد محمد، یک متر و ۶۰ سانتی‌متر است، اما در این حرکت چرخشی، پایش را تا دومتر برای ضربه‌زدن به حریف مقابل بالا می‌آورد. به گفته پدرش این حرکت در رده سنی محمد، در خراسان رکورد است.
پدرش درباره او می‌گوید: «محمد قدِ بلندی ندارد؛ درشت‌اندام هم نیست. اما باتوجه به استخوان‌بندی و سرعت پا‌ها و استیل بدنش، نظر کارشناسان و دوستان این بوده است که استعداد کاراته کیوکوشین را دارد.» آقای عباسی از پسرش می‌خواهد که کنارش بایستد.
هر دو پاهایشان را کنار هم می‌گذارند و پدر به پهنای سینه پای محمد در مقایسه با پای خودش اشاره می‌کند و می‌گوید: پای محمد به شقیقه هر کسی خورده، بیهوش شده است.
اژدها باشم...
- در مدرسه و بین دوستانت درباره فعالیت‌های ورزشی‌ات صحبت می‌کنی؟
نه، پدرم سفارش کرده که درست است قهرمان هستی و کمربند سیاه داری، اما نیازی به فخرفروشی نیست و تو خودت در مقام یک استاد هستی.
- خب، دوستانت را به ورزش‌کردن تشویق می‌کنی؟
بیشتر آن‌ها ورزش را دوست ندارند یا اگر دوست دارند، سر کار می‌روند یا پدرشان نمی‌گذارد ورزش کنند. آن‌ها خیلی به ورزش‌کردن تمایل ندارند.
- برنامه‌ات برای آینده چیست؟
(با تعبیر جالب و انرژی مثبتی می‌گوید) دوست دارم در ورزش به جایی برسم که در برابر ظلم و ستم مانند اژد‌هایی باشم که از خودم، خانواده و دوستان و هم‌وطنانم دفاع کنم و برای بچه‌ها و انسان‌هایی که توانایی دفاع از خودشان را ندارند، مانند آهویی مهربان باشم.
حفظ قرآن هم از دیگر برنامه‌های آینده‌ام است. قرآن را ادامه می‌دهم تا به لطف خدا حافظ قرآن شوم و به دانشگاه افسری بروم.
- درباره صاحب سبک کیوکوشین کاراته اطلاعاتی داری؟
(برقی در چشمانش می‌درخشد و برایمان از یک مستند تعریف می‌کند) صاحب سبک کیوکوشین، فردی ژاپنی به نام استاد اویاماست. من یک‌بار در مستندی، مبارزه او را با یک ببر دیدم. وزن ببر، ۲۲۰ کیلوگرم بود. وقتی این حیوان، روی هوا پرید که به استاد اویاما ضربه بزند، استاد با یک ضربه (محمد، یک حرکت چرخشی را با دستش روی هوا می‌کشد) به گیج‌گاه ببر می‌زند و این حیوان درنده، درجا می‌افتد.
- با دیدن این فیلم‌ها چه حسی پیدا می‌کنی؟
(می‌خندد) آدم جوگیر می‌شود.
- اگر مربی شوی، به هنرجویانت چه چیزی یاد می‌دهی؟
همه آنچه خودم بلد هستم، به هنرجویانم آموزش می‌دهم و سعی می‌کنم از این‌ها هم پیشرفته‌تر یاد بدهم. مثلا اگر من روی سه میت می‌نشینم و پاهایم را به روی زمین می‌چسبانم، سعی می‌کنم آن‌ها را روی چهار و پنج تا میت تمرین بدهم.
(پدرش از این صحبت محمد می‌خندد و می‌گوید به شرط اینکه آن‌ها دفترچه بیمه داشته باشند.)
* این گزارش شنبه ۱۶ تیر ۹۷ در شمـاره ۲۹۷ شهرآرا محله منطقه یک چاپ شده است.
لینک کوتاه
روایات مشابه
ارسال نظر
تفاوت تشک‌ها از نگاه حلاج قدیمی خيابان عبادي 
داستان مشهد قدیم 