منطقه ۱

منطقه ۱

قطب سلامت مشهد

نبض سلامت مردم مشهد در منطقه ۱ می‌تپد. فراوانی بیمارستان‌ها، درمانگاه‌ها، کلینیک‌های تخصصی و... این منطقه را نه‌تنها به قطب درمانی مشهد، که به قطب درمانی شرق کشور بدل کرده است. آوازه نام خوش پزشکان مشهدی، بسیاری از گردشگران سلامت را از کشور‌های عراق، آذربایجان، پاکستان، افغانستان و... واداشته است راهی این منطقه مشهد شوند. خانه‌های تاریخی داوودی در خیابان توحید، تفتی در کوچه قائم‌مقامی، بنی‌هاشمی در خیابان دانشگاه، مولوی در خیابان سناباد و همچنین دیوار ۳۰۰ ساله محله آبکوه از  ظرفیت‌های این منطقه است که نشان‌دهنده قدمت تاریخی آن نیز هست. ترافیک و کمبود جای پارک، از بزرگ‌ترین معضلات منطقه‌ای است که بسیاری از اداره‌های دولتی، مراکز تجاری، مراکز پژوهشی و بانک‌ها را در خود جا داده است. این منطقه همچنین کریدور مرکزی شهر محسوب می‌شود و محل تلاقی بسیاری از مناطق مشهد است. منطقه ۱ شهرداری مشهد سال ۱۳۶۳ شکل گرفته و در مساحت ۱۴۷۷ هکتاری آن ۱۶۷ هزار نفر زندگی می‌کنند.

فاطمه دختر قصه‌گو و ریاضی‌دان
دانش‌آموز دبستان شهید مجید امیدوار در رشته‌های مختلفی موفقیت کسب کرده است. فاطمه طاهرپور‌کلانتری می‌گوید: از حضور در برنامه‌های مختلف و متنوع لذت می‌برم.
گل اردیبهشتی باغ مش ممدلی
اهالی محل صاحب گل‌فروشی محله سعدآباد را با نام «مش‌ممدعلی» می‌شناسند. اکنون او سال‌هاست که از دنیا رفته و مغازه‌اش توسط نسل‌های بعد از او اداره می‌شود.
حاجی‌لاله، روشنی بخش مراسم دانشگاه فردوسی بود
غلامحسین اصغری‌احمدآبادی، قدیمی ساکن کوچه‌زردی از خاطرات تالار دانشگاه فردوسی مشهد می‌گوید.
مهدی‌زاده؛ خالق ایده‌های قرآنی اثرگذار
یکی از ایده‌های قرآنی محمدمهدی مهدی‌زاده که جنبه فرا‌شهری و حتی استانی داشت، اجرای برنامه مذهبی و قرآنی در حمایت از ورزشکاران اعزامی به المپیک ریو در دهکده المپیک بود.
گشتی در جاذبه‌های فرهنگی منطقه یک مشهد
یکی از مکان‌های مفید فرهنگی منطقه‌یک، کتاب‌فروشی‌ها و کتابخانه‌هایی هستند که با معماری‌های جذابشان در بین مردم معروفیت خاصی دارند.
معلم فیزیک، ایده پرداز روباتیک
محمدجواد شیرزاد گرچه مدرس فیزیک، تاریخ و جغرافیا است، اما سال‌هاست که علم روباتیک را به علاقه‌مندان این حرفه می‌آموزد.
قبل از ازدواج داماد را ندیده بودم!
زهرا ربانی منبعی می‌گوید: تا بعد‌از خوانده‌شدن خطبه عقد اصلا همدیگر را ندیدیم. قدیم، رسم نبود که دختر و پسر، قبل‌از عقد هم را ببینند و با هم حرف بزنند.