پورسینای۱۷ بین برخی اهالی محله به‌علت قرار‌گرفتن سه کارگاه زنجیرسازی به «کوچه زنجیرسازها» شهرت دارد.
محله‌ای که اکنون پورسینا نام دارد، در دوره ناصرالدین‌شاه مزرعه‌ای بوده به نام «بازه شخ»، به معنای «دره‌ای که دارای خاک سفت» است. این نام بعد‌ها به «بازه شیخ» و از حدود صد سال پیش نیز به نام «هدایت‌آباد» معروف شد. بیشترین کاربری اراضی محله پورسینا، مسکونی و فضای سبز است.
خاطرات اهالی محله پورسینا را که مرور کنی، جایی بالاخره به مسجد جامع محله می‌رسی. مسجدی که تنها محلی برای برگزاری نماز نیست و نقش پررنگی در زندگی اهالی دارد.
برخی اهالی کوچه‌های پورسینا و شهرک شهید رجایی ملازهرا را به خوبی می‌شناسند. کمتر کسی را می‌توان یافت که پیش او قرآن نیاموخته باشد.
از ورزش دور شده بودم، اما همیشه گوشه ذهنم بود و به آن فکر می‌کردم. می‌دانستم که یک روز دوباره ووشو را جدی‌تر از قبل ادامه می‌دهم.
پایانه راه ابریشم حدود سال ۸۷ در خیابان حر و در مکانی که دید مناسبی ندارد راه‌اندازی شده است.
برخی زنان بهشت پنهان، هیچ کسی و جایی را ندارند و به همین خاطر ماه‌ها اینجا در مرکز ترک اعتیاد می‌مانند. امروز این‌ها، دیروز من مدیر این مرکز است.
تا چند سال پیش بوستان آلاله‌ها تبدیل به پاتوق معتاد ان شده بود، اما با کمک مجمع رهروان شهدای انقلاب اسلامی و اهالی دغدغه مند پورسینا، این پارک پاتوق فرهنگی شد.