بقایای روستای قدیم اسلامیه، یکی از بنا‌های ۶۰ساله، اما با ظاهر هزار ساله در محدوده تابران توس است که اهالی محله فردوسی آن را «قلعه بالا» می‌نامند.
محله فردوسی که از سه روستای قدیمی توس‌سفلی، توس‌علیا و اسلامیه تشکیل شده، به‌واسطه وجود آرامگاه فردوسی سالانه پذیرای گردشگران ایرانی‌وخارجی بسیاری است. این محله اکنون در محدوده شهر تابران توس قرار دارد که قدمتی هزار ساله دارد. کهندژ یا ارگ توس، هارونیه و مقبره امام‌محمدغزالی از دیگر جاذبه‌های گردشگری محله فردوسی هستند.
دُرجان حسین‌زایی که خود ۱۰بچه و حدود ۲۰۰نوه، نتیجه، ندیده و کلوخ‌انداز دارد، بیش از نیمی از اهالی محله فردوسی را به دنیا آورده است.
حسین فردوس پرست پیرمرد ۸۵ ساله محله فردوسی می‌گوید: به خاطر دوچرخه مهم شده بودم، هرکاری می‌خواستم بچه‌ها برایم انجام می‌دادند.
نقش محرابی تکرار شده دور تا دور سقف، گواهی بر این مدعاست که هارونیه، نه زندان هارون، که عبادتگاه عارفان بوده است.
مهدیار کارگر، از همان بدو تولد با بیماری ناشناخته‌ای به‌دنیا می‌آید؛ بیماری‌ای که شاید از هر یک میلیون نفر یکی به آن مبتلا باشد.
شش‌سال پیش در فضای مجازی نگاه می‌کرده و تصاویر و فیلم‌های هنر دست دیگران را می‌دیده است که ناگهان ظروف خراطی شده را می‌بیند و جذب آن می‌شود. کار نجاری را کنار می‌گذارد و کنار خانه، کارگاه کوچکی برای خودش راه می‌اندازد.
تعدادی سنگ قدیمی در گوشه‌وکنار دیده می‌شود که نوشته روی آن به‌راحتی خوانده نمی‌شود. سنگ بعضی قبر‌ها هم دیگر وجود ندارد و دور آن‌ها را با سنگ مرمر، سنگ‌چین کرده‌اند.