خداداد عزیزی، رضا عنایتی، علی گلی و... از فوتبالیست‌هایی هستند که از دوران نوجوانی و جوانی در این زمین خاکی پا به توپ شده‌اند و از آن خاطره دارند. وقتی خبر می‌رسید قرار است بازی و مسابقه‌ای در آن برگزار شود، گوش تا گوش زمین پر از تماشاگر می‌شد؛ از کودک تا بزرگ و موسپید. آن وقت بساط کری‌خوانی بین عشق فوتبال‌ها جور می‌شد. این زمین خاکی آلبوم خاطرات رنگارنگ و پر و پیمانی دارد. عمر این مجموعه بیش از 40سال است، یعنی چندین نسل در این زمین، خاک فوتبال را خورده‌اند و رشد کرده‌اند. مجموعه‌ای که سال‌هاست درب سرویس بهداشتی و رختکنش قفل و مخروبه شده است. زمین فوتبالی بدون امکانات که باز هم ورزش‌دوستان عاشقش هستند و دلشان می‌خواهد اینجا سروسامان بگیرد.
یک مشهدی که پدر جنگلبانی ایران لقب دارد اما در شهر زادگاهش کمتر کسانی او را می شناسند، آن چنان که حتی خیابانی هم به نامش نیست. ساعی استاد دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، بنیان گذار اولین تشکیلات منسجم جنگلبانی ایران و اولین استاد علم جنگل شناسی در دانشگاه تهران نیز بود. او همچنین با سامان بخشیدن به اداره جنگلبانی و جنگل داری، جنگل های ایران را از تاراج شدن نجات داد. ساعی توفیق یافت اولین بار مساحت همه جنگل های ایران را تخمین بزند.
به همت ساعی امروز 60سال است جنگل‌های ایران در فهرست ثروت ملی قرار گرفته‌اند.
کارنامه کاری ریحانه‌سادات نوریان، پانزده‌ساله که شهروند محله گاز است، افتخارات ورزشی بسیاری دارد؛ هم در رده استانی و هم کشوری. این نوجوان که کمربند سیاه و دان4 رشته رزمی کونگ‌فو را دارد، به رده مربیگری رسیده است، اما شرایط سنی اجازه مربیگری و داوری را به او نمی‌دهد.
مهدی فخارالحسینی از نقاشانی است که پیش از این آثارش در نمایشگاه گروهی نگارخانه مجتمع نمایش داده شده است. او درباره وضعیت این روزهای هنرمندان و مخاطبان می‌گوید: شیوع کرونا ضربات سنگینی را به فضاهای هنری وارد کرده است که ضررهای اقتصادی به بخش خصوصی و هنرمندان قسمتی از آن است اما مهم‌ترین نکته قطع ارتباط هنرمند و مخاطب است که سبب زیان هر دوطرف می‌شود.
هنرمندی که ابزار کار را در دست دارد و به تکنیک و فنون خلق اثر هم مسلط است، با توانایی ذهنی و خلاقانه خود باید بتواند اثری را خلق کند که مناسب آیندگان باشد، ولی امروزه کمتر چنین آثاری را می‌بینیم علتش هم این است که فقط ابزار، تکنیک و مهارت دستی برای خلق اثر هنری کافی نیست و یک هنرمند باید آن‌قدر پشتوانه فکری و دغدغه‌های مردمی و عشق به کشورش داشته باشد که بتواند به خلق اثر بپردازد.
پرندگان بسته به گونه گیاهی که آن را دوست دارند، در نقاط مختلف پارک پراکنده‌اند. اگر شهروندان تمایل به رؤیت گنجشک‌سانان و سسک‌ها(گونه‌ای از گنجشک‌سانان) داشته باشند میتوانند در دور سایت بانوان بوستان این گونه‌ها را ببینند، در مرکز پارک که درختان بزرگ‌تر و قدیمی‌تر وجود دارد می‌توان رفت و آمد طوطی‌ها را بیشتر دید، افرادی هم که تمایل به دیدن پرندگان گونه پیغوها دارند این پرنده را در پشت آسایشگاه جانبازان امام خمینی(ره) میتوانند ببینند، همچنین در اطراف آب‌نماها و به‌ویژه دریاچه بوستان هم میتوانند پرندگان آبزی را رصد کنند.